บทความ:
เวทีความคิด ตอน: ยิ้มได้ อย่างไอกู๊ด เมื่อถูกด่า ถูกไล่

โดย อาจารย์สู่ดิน ชาวหินฟ้า

การมองโลกให้เป็น ไอกู๊ด (iGood) โดยเปลี่ยนมุมมองการให้ สร้างนิสัยการให้ แบบสร้างสรรค์ในสังคมไทยเสียใหม่ เป็น ให้เพื่อให้ มิใช่ ให้เพื่อเอา หรือ ให้เพื่อได้

คราวนี้ มีนิทานมาฝาก ให้ช่วยกันคิด

ในบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านหลังใหญ่ มีเครื่องอำนวยสะดวก อาหารการกิน พร้อมสรรพ มีห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องพักผ่อน ห้องรับแขก ที่ถูกจัดแต่งไว้อย่างหรู เสน่ห์ของบ้านหลังนี้ก็คือ เจ้าของบ้านใจดี และมีทรัพย์สินสิ่งของมีค่า ตกแต่งประดับประดาในห้องต่างๆ มากมาย การดูแล ปิดเปิดห้องต่างๆ เจ้าของก็ใจดีอีกเหมือนกัน อนุญาตให้แขกที่มาพัก ช่วยกันสอดส่องดูแล ทำความสะอาด และจัดการบ้าน ให้น่าอยู่ด้วยตนเอง โดยเจ้าของบ้าน จะคอยดูอยู่ห่างๆ

ในบรรดาแขกที่มาพัก มี 5 ประเภท คือ

ประเภทที่ 1 พวกที่มาอาศัยอยู่แล้ว ต่างเอาใจใส่ดูแลบ้าน ให้สะอาด ปลอดภัย มีการจัดเวรยาม เมื่อเห็นขโมยเข้าบ้าน ต่างก็ช่วยกัน กวดจับขโมยนั้น ส่งให้ตำรวจ หรือ ส่งให้เจ้าของบ้านจัดการ

ประเภทที่ 2 พวกที่มาอาศัยอยู่แล้ว เอาใจใส่ดูแลบ้าน ให้สะอาด ปลอดภัย แต่มีความขลาดกลัว เมื่อตกกลางคืนต่างก็มุดหัวนอน เมื่อเห็นขโมยเข้าบ้าน ทำได้แค่ตะโกน ให้พวกชาวบ้านคนอื่นๆ รู้ จะได้มาช่วยกันจับขโมย

ประเภทที่ 3 พวกที่มาอาศัยอยู่แล้ว เอาแต่กิน แล้วก็นอน ไม่ทำอะไรเลย ให้เป็นประโยชน์ ปล่อยเวลาให้ผ่านไปวันวัน เมื่อเห็นขโมย เข้าบ้าน ก็ละเลย ทำเป็นไม่เห็น

ประเภทที่ 4 พวกที่มาอาศัยอยู่แล้ว นอกจากเอาแต่กิน กับ นอน และไม่ทำอะไร ให้เป็นประโยชน์ต่อเจ้าของบ้านแล้ว ยังเป็นสาย ให้โจรเข้าไปขโมยของในบ้าน

ประเภทที่ 5 พวกที่แฝงตัวมาอาศัยอยู่ แล้วสมคบกัน ขโมยของทุกอย่างในบ้านไป

ถามว่า
(1) ถ้าคุณจะไปเป็นแขกในบ้านหลังนี้ คุณจะเป็นแขกประเภทใด
(2) ถ้าคุณเป็นเจ้าของบ้าน คุณคิดว่า จะอนุญาตให้แขกประเภทใด อยู่ในบ้านต่อไป
(3) ถ้าคุณเป็นเจ้าของบ้าน คุณคิดว่า จะขับไล่ แขกประเภทใด ให้ออกจากบ้านไปโดยเร็ว.

เรื่องนี้ มีบางคนอาจจะโยงให้เข้ากับ เหตุการณ์ในประเทศไทยของเรา กรณีพิพาทชายแดน ไทย กับ เขมร ก็สุดแล้วแต่จะคิดกัน แต่ก็อย่าหาว่าด่าก็แล้วกัน ก็มีข้อเตือนสติบางคน ที่รู้สึกไม่พอใจทุกครั้ง เมื่อมีคนเห็นต่างจากตัวเอง แทนที่จะมองโลกในความเป็นจริง กลับหาว่าเขาด่า เขาไล่

สังคมไทย ไม่รุ่ง มุ่งแต่ด่า
คนตายห่า เพราะด่าได้ ไม่เลือกที่
ด่าเข้าไป ไม่มองหน้า ไม่พาที
ไม่ดูดี ดูให้ซึ้ง ถึงข้างใน

คนทำงาน พาลถูกด่า นั้นอย่าแปลก
ต้องแยะแยก แตกให้ชัด พลาดจุดไหน
หากเราเป็น เช่นเขาด่า ก็รับไว้
แล้วแก้ไข อย่าให้เห็น เป็นความเลว

หากไม่ใช่ ให้ขอบคุณ อย่าเดือดดาล
ให้เสียกาล พาลเสียมิตร จิตลงเหว
ก็เราดี ก็คือดี มิใช่เลว
คนจะดี จะเหลว อยู่ที่กรรม

คนด่าเลว ใช่เลว ตามคำด่า
ความดี นั้นมีค่า นะคมขำ
จงสะสม นิยมให้ ไม่ลืมคำ
ขอบคุณย้ำ น้ำใจ มีให้กัน

คิดเสียใหม่ก็ดีเหมือนกันนะ ว่าควรจะอยู่อย่างไร ให้คนเขารัก สรรเสริญ ชีวิตจะได้มีความสุข จงมีชีวิตให้เหมือนเด็ก เพราะเด็กๆ มักเป็นคนที่มี "จิตอาสา วาจาสัจจ์ อัตตานิ่ม ยิ้มไร้เล่ห์" ซึ่งต่างจากผู้ใหญ่ (บางคน) ที่มี "จิตมุสา วาจาสัตว์ อัตตาซ้อน ยิ้มซ่อนเล่ห์"

[กลับไปหน้าสารบัญ บทความ หนังสือเล่ม ร้อยกรอง บทเพลง]

 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2016 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net