หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

ตอนที่ 26

ปริศนาเฒ่าทะเล

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 25/105

 

สินสมุทร มองดูตะวัน ยังพอมีเวลา, สถานที่ ที่อยู่ของตาเฒ่าปริศนา ก็อยู่ไม่ไกล. ถ้าเดินไปเรื่อยๆ แบบนี้ ไปกลับระหว่างบ้าน กับเกาะพิสดารนั่น ก็อาจค่ำพอดี.

“ถ้าจะถูกป้าดุเอา ก็คงไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไง ก็ถูกบ่นทุกวันอยู่แล้ว”  สินสมุทร คิด ก่อนจะพยักหน้า ให้เพื่อนใหม่ ที่เพิ่งจะยอมรับอย่างสนิทใจ เบี่ยงทิศทางตามไป ยังเป้าหมาย.

 

ความอยากรู้ของพวกเด็กๆ เหมือนน้ำมันหล่อลื่น เร่งให้การเดินทาง เร็วขึ้น. บวกกับ มิตรภาพอันซื่อบริสุทธิ์ ช่วยลดความเหน็ดเหนื่อย ไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ ลมทะเล เสียงคลื่น เสียงนกทะเล ช่างแสนรื่นรมย์ เหมือนดนตรี ช่วยบรรเลง ให้การเดินทางของพวกเขา มีอรรถรสชนิดที่ ไม่เคยได้ลิ้มลองกันมาก่อน.

 

เพียงไม่นาน เด็กทั้งห้าคน ก็มาถึงจุดหมาย ตรงตามที่ สินสมุทร คาดคะเนไว้. สิ่งที่พวกเด็กๆ เห็น ไม่น่าจะเรียกว่าเกาะ, เพราะมันมีขนาดเล็ก เท่าบ้านหลังเล็กๆ หลังหนึ่งเท่านั้น และก็มีบ้านเพียงหลังเดียว ตั้งอยู่บนเกาะนั่น. คาดคะเนด้วยสายตา มันอยู่ไม่ห่างจากฝั่งไม่มากนัก, มีสะพานไม้เก่าๆ ใกล้จะพัง พาดระหว่างชายฝั่ง ที่เป็นก้อนหิน กับเกาะเล็กๆ นั่น ยาวราวๆ 50 เมตร เห็นจะได้. สินสมุทร เดินนำหน้า พาเพื่อนๆ ค่อยๆ ย่างเท้า ไปบนพื้นสะพาน ที่ชราภาพ อย่างระมัดระวัง. คราวนี้ สังข์ เดินรั้งท้าย พลางคิดว่า ถ้าโชคไม่ดี อาจไปเหยียบแผ่นไม้ผุเข้า ก็มีโอกาสหล่นไปในน้ำแน่ๆ.

 

สภาพสิ่งปลูกสร้าง ที่หยั่งฐานราก บนเกาะที่เล็กที่สุด, เท่าที่สองพี่น้องเคยเห็น และเรียกมันว่าบ้าน ก็ดูแข็งแรงดี. มันถูกก่อด้วยก้อนหิน หลากหลายขนาด, หลังคามุงด้วยแผ่นไม้ทั้งแผ่น ซ้อนทับกัน. บริเวณบ้าน เท่าที่สังเกต มีระเบียงบ้าน ยื่นลงไปในทะเล, มันกว้างแค่กางมือสองข้างออกไป ก็สุดขอบระเบียง. มีต้นไม้ใหญ่ สูงท่วมหลังคา ขึ้นแซมข้างๆ 3 ต้น, เป็นตัวค้ำยันบ้าน ไม่ให้พลัดตกลงไปในทะเล. คงเป็นบ้านหลังเดียว ที่ไม่มีไฟฟ้าใช้.

 

พวกเด็กๆ เข้าไปยังไม่ถึงประตู ก็มีเสียงพูด ดังมาจากข้างใน -

 

“ พวกแกเป็นใคร ขโมยเรอะ ? หยุดอยู่ตรงนั้น! ”

 

เสียงที่ดังออกมาจากบ้าน ไม่แสดงความเป็นมิตร, ดุและน่ากลัว. สุดสาคร สะดุดหยุดกึก เหมือนถูกมนต์สะกด. สังข์ เอื้อย และ โสนน้อย หยุดตามไปด้วย. แต่ไม่ได้รู้สึกกลัวสักเท่าไหร่ มันก็แค่เสียงดุๆ เป็นการปกป้อง เขตและดินแดนของตนเอง จากผู้บุกรุก. สินสมุทร เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ มาหนหนึ่งแล้ว จึงตั้งสติได้ บอกจุดประสงค์ไป.

 

“ มีแขกคนสำคัญมาหาเฒ่าทะเล ”

“ บอกรหัสผ่านมาซิ ”

 

สินสมุทร หยุดคิดนิดหนึ่ง “อืม! ... คราวที่แล้ว ไม่ใช่คำถามนี้นี่”. ขณะที่ผู้นำทาง ยังลังเลอยู่, สังข์ จึงก้าวเท้า เบียดเพื่อนๆ ขึ้นมา กระซิบที่ข้างหูของ สินสมุทร ด้วยข้อความบางอย่าง ... วิธีนี้ไม่รู้จะได้ผลหรือไม่ แต่ก็น่าจะลองดู.

 

“ หัวหน้าเผ่า เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ”

 

สินสมุทร พูดตามที่สังข์กระซิบบอก. พวกเพื่อนๆ รู้สึกแปลกใจ มองหน้ากัน. เอื้อย นึกขำในใจ, สังข์กำลังเล่นเกมอะไรของเขา. เวลาผ่านไปนานเป็นนาที แต่ในความรู้สึกของพวกเด็กๆ กลับนานกว่านั้น, ทุกคน ต่างเฝ้ารอดู ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น อย่างใจจดใจจ่อ เหมือนกำลังเล่นเกมบางอย่าง. แต่นั่น! มันได้ผล, ประตูหน้าบ้าน ค่อยๆ แง้มเปิดออกนิดหนึ่ง, ยังมองไม่เห็นอะไรในบ้าน แต่ก็คาดว่า จะต้องมีคนอยู่ในบ้านแน่นอน.

 

“ เข้ามาได้ ”

 

สินสมุทร ยิ้มรื่น เดินนำเข้าไป ถึงประตูบ้าน เอามือแง้มประตูให้กว้างขึ้นอีกนิด, ข้างในค่อนข้างมืด. แต่พอเดินพ้นธรณีประตู เข้าไปข้างใน, หน้าต่างก็ถูกเปิดออก พาแสงสว่างข้างนอกส่องเข้ามา มองเห็นบริเวณรอบๆ ได้ชัดเจนขึ้น.

ข้าวของภายใน มีจำนวนไม่กี่ชิ้น, มีตะเกียงเจ้าพายุสองดวง ห้อยต่องแต่งบนราวขื่อ อยู่กลางบ้าน หีบไม้เก่าๆ ใบใหญ่ใบหนึ่ง เหมือนหีบของพวกโจรสลัด วางที่ผนังบ้าน ส่วนหนึ่งซ่อนอยู่ใต้เตียงนอน. เตียงนอน ก็ทำขึ้นมาแบบง่ายๆ ด้วยแผ่นไม้หนาๆ สองสามแผ่นวางเรียงกันบนคานไม้. เตาไฟ ชั้นวางเสื้อผ้า เก้าอี้ พรมที่พื้น ดูหนาและเก่า แทบมองไม่เห็นลวดลาย, ทุกชิ้นส่วนในบ้าน ดูเป็นของโบราณ. นี่ถ้าเป็นเรือนของคนบ้า มันคงจะรกรุงรัง และมีกลิ่นเหม็นไม่น้อย. แต่ที่สังเกตเห็น ข้าวของทุกอย่าง ถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ และสะอาด.

“ดูดีกว่าห้อง ที่เป็นบ้านของ เคน ซะอีก ” โสนน้อย รำพึงในใจ.

 

ชายชรา นั่งอยู่บนเก้าอี้ ที่วางอยู่ริมหน้าต่าง บานที่เพิ่งถูกเปิดออก. เด็กๆ เข้ามา ยังยืนลังเล กวาดสายตา สังเกตสิ่งของในบ้าน. เขาลุกจากเก้าอี้ ขึ้นยืน, เขาดูเป็นชายร่างเตี้ย แต่ไม่ถึงกับแคระ คงสูงไม่เกิน 145 ซม. มีใบหน้าเกลี้ยงเกลา ไร้หนวดเครา แต่ผิวหน้า ดูหยาบย่นและดุ จมูกใหญ่ ผมยาว แต่ถูกมัดรวบไว้ข้างหลัง สวมเสื้อผ้าสีหม่นๆ ที่ถักทอง่ายๆ แบบชาวเล.

 

“ มีธุระอะไร?”

“ รู้จักหัวหน้าเผ่าชื่อ พันตู ไหม๊?” สังข์ รีบถามทันที.

 

ชายชรา ร่างเตี้ยผมยาว จ้องมอง สังข์ ครู่ใหญ่, ราวกับกำลังใคร่ครวญคำถาม. ใบหน้าของเขา ลดความดุดันลง และแทนที่ ด้วยแววตาเศร้า. เขายังไม่ตอบคำถามนั้น, เบนหน้าไปทางหน้าต่าง ทอดสายตา มองออกไปยังท้องทะเล, ถอนหายใจเล็กน้อย พยายามรวบรวม ความทรงจำบางอย่าง ที่ซ่อนอยู่ในอดีต.

 

สังข์ หยิบวัตถุนำทาง แท่งทรงกลมปลายแยกสามทาง ออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้เขาดู “เรามีของนี่ จะให้หัวหน้าเผ่าพันตู”

 

ชายร่างชราเจ้าของเกาะ ละสายตาจากท้องทะเล หันมาเพ่งมอง สิ่งที่อยู่ในมือของ สังข์. สีหน้าและน้ำเสียงของเขา เปลี่ยนไปทันที

 

“นั่น! เจ้าหนู ได้มันมาจากใครรึ?”

“ นาเคนทร์ ”

 

สังข์เอ่ยชื่อนี้ ทำให้ร่องรอยความน่ากลัว ของชายร่างชรา หายไปทันที, บรรยากาศความเป็นมิตร เข้ามาแทนที่ อย่างรวดเร็ว. เขาลากเก้าอี้ เข้าไปใกล้ๆ เด็กทั้ง 5 คน, แล้วบอกให้นั่งลง ตามสบาย อันแสดงความเป็นมิตรมากขึ้น.

 

“ ไม่มีใคร เรียกชื่อพ่อของฉัน นานมากแล้ว ” เขาถอนหายใจ “ พันตู คือชื่อพ่อของฉันเอง ”

 

ตาเฒ่าผมยาว ระบายอดีตที่ขมขื่น ให้พวกเด็กๆ ฟัง “เรื่องราว มันผ่านมานานมากแล้ว ... เขาเคยทำงาน เป็นคนใกล้ชิดกับ นาเคนทร์ ฉันเองก็ไม่รู้จักหรอกว่า นาเคนทร์ เป็นใคร แต่เป็นคนที่พ่อฉัน พูดถึงเขาบ่อยมาก พ่อของฉันเล่าให้ฟัง ตอนที่ฉันยังหนุ่มอยู่ เขากับ นาเคนทร์ พากันหนีออกมาจากเมืองนรกนั่น มันโหดร้ายมาก ระหว่างที่เขาหนีออกมา ไม่สามารถพาลูกเผ่า หนีรอดออกมาได้เลย แม้แต่คนเดียว แม่กระทั่ง แม่ของฉัน มีแต่พ่อเท่านั้นที่รอด แต่นั่น เป็นเพราะนาเคนทร์ คอยช่วยให้หลบหนีมาได้ พอออกจากที่นั้น พ่อก็ไปรับฉันที่บ้าน ตอนนั้น ฉันก็เป็นเด็ก รุ่นเดียวกับพวกเธอนี่แหละ พ่อบอกว่า เราต้องไปจากที่นี่ ตั้งแต่นั้นมา พ่อก็พาฉันมาอยู่ที่นี่”

 

“แล้วตอนนี้ เขาไปอยู่เสียที่ไหนล่ะ?” สังข์ เอ่ยถาม.

“ เขาคงจะไม่ยืดอายุขัยตัวเอง มาจนถึงทุกวันนี้หรอก พ่อฉันตายไป ยี่สิบปีแล้ว ”

“แล้วนี่ เราจะเจอเขาได้ยังไง” เอื้อย สงสัยเป็นคนแรก บ่นตัดพ้อ เคน “เคน ไม่เคยโกหกเรา แต่ทำไม เขาจึงปล่อยให้พวกเรา มาตามหาหัวหน้าเผ่า ทั้งๆ ที่เขาตายไปนานแล้วล่ะ”

 

สังข์ พูดสนับสนุน เอื้อย “นั่นสิ ก็เราเพิ่งเจอกันเมื่อวานนี้เอง เคน ยังบอกเลยว่า ให้เอาของสิ่งนี้ ให้หัวหน้าเผ่าดู ถ้าหัวหน้าเผ่าไม่มีตัวตน เคนก็โกหกซิ”

“อะไรนะ! เธอบอกอีกทีซิว่า เพิ่งเจอกับนาเคนทร์เมื่อวานนี้ เจอที่ไหน?” เฒ่าทะเล ถามจริงจัง.

 

สังข์ เล่าเหตุการณ์ทุกอย่าง ที่เผชิญมา ในหมู่บ้านโบราณ ที่มีประตูหินโค้งวงกลม. เฒ่าร่างชรา ได้ฟังชื่อสถานที่ ตามที่เด็กสังข์เล่ามา, เขาถึงกับผงะ. ความแปลกประหลาดมหัศจรรย์ ของสถานที่นั้น มันถูกเขียนไว้ ในสมุดบันทึกของ หัวหน้าเผ่าพันตู ซึ่งเขาเก็บมันไว้เป็นอย่างดี. ก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่เชื่อว่า จะมีสถานที่อัศจรรย์เช่นนั้นอยู่จริง, แต่วันนี้ ได้ฟังเรื่องราว จากพวกเด็กๆ และซักถามรายละเอียด จนกระจ่างชัดและแน่ใจว่า เด็กผู้นี้ ไม่ได้โกหก ปั้นเรื่องราวขึ้นแน่. เฒ่าทะเล ถึงกับอุทาน.

 

“ หลุมดำดูดเวลา! เป็นไปได้รึนี่ ”

“ มันคืออะไร?” สินสมุทร ก็อดสงสัยไม่ได้.

“ ใครก็ตาม ถ้าหลงเข้าไปที่นั่น หนึ่งวันหนึ่งคืน มันจะดูดเวลาของคนคนนั้นไปร้อยปี ” เขาสาธยายต่อ.

“ ถ้างั้น เราก็เสียเวลาไปตั้งห้าสิบปี น่ะซิ ” สังข์ คำนวณตามเวลาจริง.

“ โธ่! ถ้าเป็นแบบนั้นจริง พ่อแม่เรายังอยู่ เขาคงแก่และก็จำพวกเราไม่ได้ซินะ ” โสนน้อย บ่นเศร้าๆ ผิดหวัง.

“ นั่นแหละ คือ เหตุผลว่า ทำไมพวกเธอจึงมาไม่ทันพ่อของฉัน ” ตาเฒ่า ให้เหตุผล.

“ ถ้างั้น เคน ก็ไม่ได้โกหกเราน่ะสิ” โสนน้อย อุึทานขอโทษ เคน แทนเพื่อนๆ.

 

เสียงหวูดชายฝั่งดังขึ้น ขัดจังหวะการสนทนา, ส่งสัญญาณเตือนความจำ ให้สองพี่น้อง สินสมุทร กับ สุดสาคร นึกขึ้นได้ว่า ถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้ว.

 

“ ห้าโมงแล้ว เรากลับกันก่อนเถอะ ” สุดสาคร เตือนพี่ชาย.

“ ถ้างั้น เราไปกันเถอะ เดี๋ยวจะมืด ” สินสมุทร ชวน สังข์ และเพื่อนๆ.

“ พวกเธอจะไปไหนกัน?”

 

ชายชราถาม, พวกเด็กๆ ต่างมองหน้ากัน. ไม่มีใครกล้าบอก ความลับของพวกเขา ซึ่งมันคือข้อสัญญา ที่พวกเขาตกลงกันไว้ ก่อนที่จะมาที่นี่. สินสมุทร ยื่นมือไปที่เพื่อนใหม่ทั้้งสามคน แล้วพูดตัดบท ทำลายข้อสงสัย ไม่ให้เฒ่าทะเล รู้เรื่องราวของพวกเขา.

 

“ คือ พวกเขา เพิ่งมาที่นี่ ยังไม่มีที่พัก ก็เลย –”

“ ก็เลย จะไปพักที่ไหน ทำไมไม่พักกันเสียที่นี่เลยล่ะ ” ชายชรา ออกปากชวน “ เธอสองคน เป็นคนถิ่นนี้ จะกลับไปบ้านก่อนก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ ส่วนพวกเธอ สามคนเนี่ย เลิกกลัวฉันได้แล้ว ฉันไม่ใช่คนบ้า ตามที่เขาเล่าลือกันสักหน่อย … อ้อ เราคุยกันมาตั้งนาน จะเรียกฉันว่า เฒ่าทะเล อย่างที่ชาวบ้านเรียกก็ได้นะ ”

“ หนูขอเรียกว่าตา ได้ไหม๊?” โสนน้อย เอ่ยยิ้มเขินๆ.

“ ตา เหรอ … ก็ได้ ว่าแต่พวกเธอ ฉันยังไม่รู้จักชื่อกันเลย ”

 

เพียงแค่แนะนำชื่อ ตาเฒ่าทะเล ก็ยิ้มออกมาได้ โดยเฉพาะคำว่า “ตา” หมายถึง พ่อของแม่ ที่พวกเด็กๆ เต็มใจเรียก. เขาหัวเราะชอบใจขึ้นมาทันที, พวกเด็กๆ พากันหัวเราะตามไปด้วย. เป็นอันว่า มิตรภาพระหว่าง นักผจญภัยรุ่นเยาว์ กับเจ้าของเกาะที่เล็กที่สุด เริ่มกระชับแน่น ในเวลาไม่นานเช่นกัน.

 

อาหารค่ำบนเกาะเล็กๆ ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา อย่างน่าอัศจรรย์. ด้วยเรื่องเล่าที่แปลกประหลาด ทั้งน่ากลัว น่าหวาดเสียว และน่าขบขัน สลับกับเสียงหัวเราะเฮฮา ของเด็กๆ และคนแก่ ดูกลมกลืน มีจังหวะ.

 

เมื่อมองจากภายนอกเกาะนั่น, แสงจากตะเกียง ดูสว่างกว่าทุกวัน คละกับเสียงพูดคุยสนุกสนาน ไม่ได้สร้างความประหลาดใจ ให้กับผู้ใดเลย เพราะมันอยู่ห่างไกลจากชุมชน และ ไม่มีใครสนใจพฤติกรรม ของเฒ่าทะเลอยู่แล้ว.

 

ก่อนเข้านอน เฒ่าทะเลพินิจดูแล้วว่า มันถึงเวลา ที่เขาควรจะบอกความลับอะไรบางอย่าง แก่แขกต่างวัย ผู้ซึ่งเพิ่งผูกมิตรกันมาได้ไม่นาน. อดีตที่ผ่านมา เขาไม่เคยไว้วางใจใครเลย เขาปกปิดตัวเองจากโลกภายนอก มานานจนเกือบ จะหมดรอบชีวิตอยู่แล้ว. แต่ตอนนี้ ทำไมเขาจะยังลังเล ไม่ไว้ใจเด็กพวกนี้อยู่อีกล่ะ. โอกาสที่จะได้พบเจอผู้คน ที่มีจิตใจซื่อสัตย์ บริสุทธิ์ ก็คงหาไม่ได้ง่ายๆ.

 

“ ฉันมีอะไรจะให้เธอดู ” ชายชรา ออกปากชวน.

 

เขาพาเด็กๆ ไปที่หีบไม้เก่าใบใหญ่. เปิดมันออก แล้วหยิบสมุดบันทึกเล่มหนึ่งขึ้นมา, ดูมันเก่ามาก แต่ยังอยู่ในสภาพดี. เขาค่อยๆ บรรจงเปิดมันออก ราวกับกำลังทะนุถนอม ของมีค่าที่เก็บไว้มาแสนนาน. เปิดผ่านไปอีกราวสองสามหน้า แล้วหยุดที่หน้าถัดไป, ในนั้น เป็นภาพร่างดินสอ ของสิ่งประดิษฐ์ ที่สังข์เคยเห็นมาแล้ว. มันคือท่อวงแหวนสีดำ ที่เคนเรียกว่า ประตูข้ามเวลา มีข้อความเรียกชื่อมันว่า “SPACE–TIME GATE MACHINE” หน้าถัดไป เป็นภาพร่าง อีกอันหนึ่ง คล้ายแท่งทรงกลม มีปลายแยกออกไปสามทาง.

 

สังข์ นำวัตถุนำโชค ออกมาจากกระเป๋า วางทับบนภาพร่างนั้น. มันมีขนาดเท่ากันพอดี. ชายชรา รู้สึกประหลาดใจ กับสิ่งที่สังข์ถือไว้ในมือ กับ ภาพร่างในสมุดบันทึก. เขาไม่รู้ว่า มันมีความสัมพันธ์ หรือมีความสำคัญอย่างไร. สังข์อธิบายสั้นๆ.

 

“นี่คือประตูข้ามเวลาของเคน และเคนก็ใช้สิ่งนี้ เป็นกุญแจ มันมีสองอัน อีกอันเคนจำเป็นต้องใช้ ต้องเอาไปด้วย แต่อันนี้ เคนให้มา บอกแค่ว่าถ้าเจอหัวหน้าเผ่าพันตู ให้ยื่นสิ่งนี้ให้เขา”

 

สังข์คิดว่า ยังไง เฒ่าทะเลก็ไม่มีวันเข้าใจ เพราะเขายังไม่เคยเห็น สิ่งประหลาดมหัศจรรย์ที่เป็นของจริง นี่ก็แค่รูปภาพ. สังข์ บอกเพียงแค่ว่า

“ มันก็แค่ เครื่องนำโชค ”

อย่างน้อย วันนี้ ก็นำโชคให้เขาและเพื่อนๆ ได้มาเจอกับเฒ่าทะเลใจดี ได้กินอาหาร ได้ที่พักพิง และ ที่สำคัญคือได้มิตรภาพอันอบอุ่น ทดแทนความโหดร้าย ที่ถาโถมรุมเร้ามาก่อนหน้านี้ จนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด. ก่อนหลับตานอน สังข์ ไม่ลืมกล่าวขอบคุณ เฒ่าทะเล ที่มีน้ำใจให้ที่กินที่นอน ต่อชีวิตลมหายใจ ไปให้ถึงวันพรุ่งนี้ พร้อมที่จะออกติดตาม หาพ่อและแม่ต่อไป.

 

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 27/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net