หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

ตอนที่ 29

บทเรียนบนเรือรบ

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 28/105

 

เรือสำเภา ถูกลากไปซ่อมยังอุโมงค์ยักษ์ ที่ท้ายเกาะลับ. ช่างเป็นสถานที่ที่เหมาะมาก สำหรับงานใหญ่อย่างนี้. เหมือนมันได้ถูกเลือก ไว้ล่วงหน้าแล้ว ตอนที่เด็กทั้ง 5 คน มาสำรวจกันครั้งแรก. ตาเฒ่าทะเล เป็นช่างใหญ่ ในการซ่อมบำรุง. จากเงินส่วนหนึ่งที่สินสมุทร แอบขโมยจากป้า ที่ได้จากการขายเรือของพ่อ.

 

การซ่อมเรือครั้งนี้ มีผู้ช่วย 2 คน, คนหนึ่ง ชื่อเพชร อีกคนหนึ่ง ชื่อบ่าวหลา. ทั้งสองคน เป็นคนที่เฒ่าทะเล วางแผนให้ไปซื้อเรือนั่นเอง.

 

เฒ่าทะเล พิเคราะห์พิจารณา เรือสำเภาลำนี้แล้ว รู้สึกพอใจที่ได้มันมา. มันเป็นเรือรบ ไม่ใช่เรือสินค้า และเป็นเรือรบโบราณ สัญชาติอาหรับเสียด้วย ขึ้นชื่อในเรื่องความเร็ว, มิน่าเล่า พ่อของสินสมุทร ไม่ใช่มันแล้ว. แต่มันยังมีสภาพดี ถ้าได้รับการซ่อมอีกเล็กน้อย ก็จะใช้การได้ไม่แพ้เรือลำใหม่.

 

ไม่นานเรือสำเภาเก่าร้าง ก็ถูกบูรณะขึ้นใหม่ดูสง่างาม ทันสมัยและแข็งแรงกว่าเดิม. งานนี้ บ่งบอกถึงความชำนาญ ในการซ่อมเรือ ที่ถูกเก็บซ่อนไว้มายาวนาน และความเป็นนักรบเก่า ของเฒ่าทะเล.

 

แผ่นกระดานที่ปิดตัวลำเรือ ถูกจัดวางเหลื่อมกันเป็นชั้นๆ ยังอยู่ในสภาพดี. ตาเฒ่าทะเล ใช้ส่วนผสมของน้ำมันตังอิ๋ว ที่ผ่านการเคี่ยวจนข้น, ชโลมและอุด ตามรอยต่อ ของแผ่นกระดาน ที่ประกอบเป็นตัวเรือ ทุกแผ่น. รวมทั้งตะปูเหล็ก ก็ไม่เว้น. รับประกันได้ว่า น้ำทะเลไม่มีโอกาสซึมเข้ามาได้เลย.

 

หางเสือ และเสากระโดงเรือ, เดิมทำจากไม้สนเฟอร์ (fir) ก็ยังอยู่ในสภาพที่แข็งแรงดี. ใบเรือ เป็นรูปสามเหลี่ยม, มันถูกถักทอขึ้นมาใหม่. ส่วน ฝากั้นช่องในเรือ เดิมใช้ไม้จากต้นเอล์ม (elm) แต่ต้นเอล์ม เป็นไม้หายาก จึงต้องใช้ไม้ชนิดอื่น ที่หาได้ง่ายกว่า มาซ่อมแซมแทน. ภายในท้องเรือ, ถูกแบ่งออกเป็น 4 ห้องเล็กๆ สำหรับเก็บสัมภาระ อาวุธ ห้องนอน ห้องทำอาหาร. ห้องหนึ่งที่เหลือ เป็นที่เก็บน้ำจืด และน้ำมันเชื้อเพลิง. มันเพียงพอสำหรับคน 10 คน ที่จะอยู่บนเรือ ได้หลายสิบวันติดต่อกัน โดยไม่ต้องขึ้นฝั่ง.

 

แม้จะเป็นเรือทะเลขนาดเล็ก แต่ตาเฒ่าก็เนรมิต ความทันสมัย ให้แก่มันไม่น้อย, นั่นคือ ติดตั้งเครื่องยนต์ กลายเป็นเรือสำเภายนต์. มีระบบป้องกันน้ำไหลเข้าเรือ เมื่อเจอพายุใหญ่. นั่นมันยังไม่วิเศษพอ เรือลำนี้ จำเป็นต้องมีปืนประจำเรือ. เป็นปืนกลมือ สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ตาเฒ่าทะเล เก็บซ่อนไว้ นานถึง 30 ปี, พร้อมกระสุนอีกหนึ่งหีบ. ปืนกล ถูกติดตั้งไว้ที่หัวเรือ แม้มันจะเป็นปืนเก่า แต่มันก็ใช้ได้ดี. ที่ท้ายเรือสำเภา ยังมีเรือขนาดเล็กสำรองไว้ลำหนึ่ง เมื่อถึงคราวจำเป็นต้องสละเรือ.

 

เฒ่าทะเลตั้งชื่อให้มันว่า “โดว์ ดาบแห่งท้องทะเล” มีธงประจำเรือ เป็นรูปดาบไขว้ 5 อัน ซ้อนกันเป็นรูปพัด ซึ่งหมายถึง การรวมพลังเป็นหนึ่งเดียวกัน ของเด็ก 5 คน.

 

เฒ่าทะเล นำสิ่งของจำเป็น สำหรับเดินเรือ มอบให้พวกเด็กๆ และสอนวิธีดูแผนที่ ให้กับสินสมุทร สังข์ และสุดสาคร. สอนการบังคับเรือ ให้แก่สินสมุทร ต้นหนมือใหม่. สอนวิธีใช้เข็มทิศ ร่วมกับการดูแสง จากดาวฤกษ์ เพื่อหาตำแหน่งทิศทาง. สอนวิธีใช้ปืน ให้กับสังข์ และเด็กทุกคน. ตลอดจนการชักใบสำเภา ขึ้นและลง.

มีการจำลองสถานการณ์ เพื่อให้แน่ใจว่า เมื่อคราวเจอปัญหาจริงๆ พวกเด็กๆ จะได้แก้ปัญหา เอาตัวรอดได้. ทุกอย่างมีการฝึกซ้อม ร่วมกับลูกเรือที่เป็นผู้ใหญ่ คือ เพชร กับ บ่าวหลา.

 

เพชร เป็นเด็กหนุ่ม อีกหมู่บ้านหนึ่ง อยู่ตัวคนเดียว เป็นคนใจกล้า รักอิสระ ชอบการผจญภัย. เฒ่าทะเลรู้จักเขา ตั้งแต่เด็ก. บ่าวหลา อยู่หมู่บ้านเดียวกับ เพชร และมีอายุมากกว่า เพชร ราวห้าปี. เขาเคยมีเมียมาแล้ว แต่ก็เลิกกันไป เพราะเป็นคนอยู่ไ่ม่ติดบ้าน ไม่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี. สิ่งที่บ่าวหลา ชอบเป็นชีวิตจิตใจ คือ การออกล่า หาสมบัติกลางทะเล แต่ไม่มีโอกาส. เมื่อเฒ่าทะเล วาดฝันที่อาจเป็นจริงให้แก่เขา โดยจะให้เขาไปกับเรือพร้อมกับเด็กๆ เขาจึงไม่ปฏิเสธ.

 

ทุกคน ได้รับการบรรจุ เข้าประจำตำแหน่ง. สินสมุทร เป็นต้นหนเรือ, มีเข็มทิศ แผนที่ และกล้องส่องทางไกล เป็นอุปกรณ์ประจำตัว. สังข์ ประจำปืนรบที่หัวเรือ. สุดสาคร เป็นช่างเครื่องยนต์. เอื้อย กับ โสนน้อย อยู่ประจำกาบเรือ ฝั่งซ้ายและขวา. เพชรกับบ่าวหลา เป็นกะลาสีเรือ. ทุกคนมีดาบประจำตัว พกติดหลังไว้คนละด้าม. มีอาวุธสำรอง ที่ตนเองถนัด อีกคนละหนึ่งอย่าง เช่น มีดสั้น หน้าไม้ ธนู. เอื้อย ยังได้รับตำแหน่ง เป็นหมอประจำเรือ โสนน้อย เป็นแม่ครัว.

 

ตลอดระยะเวลา ที่ร่วมกันซ่อมเรือ และฝึกซ้อมบทเรียน, เพชรกับบ่าวหลา รู้สึกประทับใจ ในความฉลาด เอาจริงของพวกเด็กๆ. พวกเขามีความก้าวหน้า ในบทเรียน อย่างรวดเร็ว. แต่มันก็เอาอะไรแน่นอนไม่ได้ กับท้องทะเลบ้า, ลำพังเด็ก 5 คน อาจจะสู้กับแรงปะทะ ของลมและคลื่นทะเลไม่ไหว รวมทั้งโจรสลัดด้วย. ดังนั้น การเดินทางครั้งนี้ เพชรกับบ่าวหลา จึงอาสาเป็นกะลาสีเรือ และคอยเป็นพี่เลี้ยงให้แก่เด็กๆ ด้วย.

 

วันหนึ่ง ช่วงการพักเหนื่อย ในวันฝึกซ้อม,

 

“บ่าวหลา จะไปกับพวกเราจริงๆ เหรอ?” สินสมุทร ถามเอาความจริง.

“จริงสิ”

“เมียของ บ่าวหลา จะไม่ว่าเอาเหรอ?”

“อดีตเมีย จะว่าอะไรเราได้ อยู่ที่นี่ แบบนี้ ก็คงมีชีวิตแบบนี้ ได้ออกผจญภัยทางทะเลซะบ้าง เผื่อจะได้สมบัติ ติดเรือกลับบ้าน จะหาเมียใหม่สักกี่คนก็ได้” บ่าวหลา ตอบแบบกระเซ้าเล่น.

“ออกไปทะเลคราวนี้ คิดว่าจะได้เจอแม่รึ?” เพชร ถาม สังข์ แบบไม่ได้ตั้งใจ.

“ต้องเจอซี”สินสมุทร ตอบแทนเพื่อน ด้วยความรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย “พวกเรา คิดเหมือนๆ กัน ว่าต้องเจอ ไม่อย่างนั้น ก็คงไม่อดทนฝึกบนเรือนี่ ให้เหนื่อยหรอก”

 

บ่าวหลา ดึงมือ เพชร ออกไปให้ห่างเด็ก ก่อนจะพูดกระซิบ ให้เพชร หยุดถามเด็กๆ

“อ้ายเพชร มึงนิ ไปถามเด็ก แบบนั้นได้ยังไง”

“ก็กูพูดจริงนิ ไปตามหาคนในทะเล ไม่ได้เจอง่ายๆ เหมือนบนแผ่นดิน”

“ถ้ามึง จะไปหาสมบัติู มึงอย่าถามแบบนั้นอีก ถ้าเด็กเสียความตั้งใจ ไม่ออกทะเล มึงก็อดไปกะกู เข้าใจนะ”

 

สัปดาห์ถัดมา, เพื่อให้มั่นใจว่า เด็กๆ มีความแกร่งพอ ใกล้เคียงผู้ใหญ่ เฒ่าทะเล จึงได้กำหนดบททดสอบ จากเหตุการณ์จริงว่า การผจญภัยทางทะเลของพวกเขา จะฝ่าอุปสรรคไปได้แค่ไหน. การทดสอบครั้งสุดท้าย เฒ่าทะเล รอโอกาส วันที่มีพายุฝน.

 

และเมื่อวันเวลานั้นมาถึง ในตอนบ่าย, เด็กทั้ง 5 คน เข้าประจำตำแหน่งบนเรือ ตามจุดที่ฝึกซ้อมกันไว้ แล้วพาออกจากฝั่ง แต่ก็ไม่ให้ไกลนัก. แม้จะเป็นการสุ่มเสี่ยงไปหน่อย แต่เขาคิดว่า มันไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้. นี่คือบททดสอบของจริง ถ้ารักษาเอาตัวรอดครั้งนี้ได้ เมื่อเจอพายุจริงๆ ซึ่งอาจหนักกว่านี้ พวกเขาจะได้แก้ปัญหาได้.

 

พายุฝนฟ้าคะนอง สร้างความหวาดหวั่นไม่น้อย, นักผจญภัยที่เคยสู้กับสัตว์ร้าย ในป่ามรณะมา ยังไม่เคยลิ้มรส ความบ้าคลั่งของท้องทะเล ก็ย่อมจะเกิดความกลัว เป็นธรรมดา. แต่พวกเขา ต่างก็ปลอบใจซึ่งกันและกัน, เอาความกลัว มาเป็นบทเรียน พร้อมที่จะสู้กับอุปสรรค ที่ยังไม่รู้จัก ไม่เคยพบเห็นมาก่อน.

 

กล้า หรือ กลัว อยู่ที่ หัวใจ,
ชนะ หรือ แพ้ อยู่ที่ สมอง,
ชั่ว หรือ ดี อยู่ที่ ปัญญา.

ช่างเป็นปรัชญา ที่เหมาะและเข้ากับสถานการณ์ ในตอนนี้เสียจริง.

 

ทะเล ไม่ใช่ป่า ที่ต้องเผชิญกับพวกปีศาจ เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา. นี่เป็นการสร้างทักษะ การต่อสู้ กับภัยธรรมชาติทางทะเล ซึ่งเอาแน่นอนไม่ได้. แม้แต่ สองพี่น้อชาวเล สินสมุทร กับ สุดสาคร ที่เคยเจอพายุมาบ้าง ก็ยังรู้สึกหวั่นๆ เล็กน้อย เพราะนี่คือการเผชิญหน้าของจริง. เด็กทุกคน ได้กำลังใจ และคำแนะนำ จากตาเฒ่าทะเล และความเอาใจใส่ของ เพชรกับบ่าวหลา เป็นอย่างดี, ทำให้พวกเขา ลดความกลัวลงได้บ้าง.

 

พายุครั้งนี้ สร้างคลื่นทะเลสูงเกือบ 2 เมตร. มันอันตรายสำหรับเรือเล็ก โดยเฉพาะเรือหาปลา, แต่นี่คือการทดสอบ สมรรถนะของเรือรบไปด้วย. ดูซิว่า ที่เฒ่าทะเล บรรจงใส่ป้อมปราการ ป้องกันภัยธรรมชาติ มาเป็นอย่างดี จะทำให้รอดพ้นจากพายุ ได้ดีแค่ไหน.

 

คลื่นสูง สาดน้ำทะเลเข้าเรือ, แต่ทุกอย่าง ได้รับการปกป้องไว้แล้ว. เพชร และ บ่าวหลา ชักใบเรือลง, สินสมุทร ติดเครื่องยนต์ พาเรือฝ่าสายฝนเข้าฝั่ง. เรื่องน้ำจากฝน ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เรือนี่ จะทนแรงโยกของพายุได้แค่ไหน นี่สิเรื่องใหญ่กว่า. โชคดีที่เป็นพายุขนาดเล็ก คลื่นไม่สูงเกินไป, เครื่องยนต์ พาเรือเข้าฝั่งได้สำเร็จ.

 

ผลจากการทดสอบ เฒ่าทะเล ยังหวั่นใจว่า ถ้าเจอพายุและคลื่นแรงกว่านี้ พวกเด็กๆ จะทานกำลังมันไหวหรือไม่. นี่คือจุดตัดสินใจสุดท้าย ที่เขาจะปล่อยให้เด็ก ไปเผชิญภัยกลางทะเลตามลำพัง หรือจะเลิกล้มโครงการ. หลังจากพาเรือสำเภายนต์ เข้าเก็บในอู่ จึงได้ประชุมสรุปบทเรียนไปพร้อมกัน ขณะนั่งเรือเล็ก กลับไปที่เกาะบ้านของตาเฒ่าทะเล.

 

“ไม่นะ ตา เราจะสู้ต่อ” สินสมุทร ย้ำความต้องใจเดิม.

สังข์ ก็ไม่ต่างกัน “ใช่ เราเคยเจอเรื่องหนักๆ กว่านี้มาแล้ว ยังสู้ไหวน่า”

“ถ้ายังมีเธอสองคน ไปด้วยกันแบบนี้ เราก็ไม่กลัว” โสนน้อย ก็รับรองอีกแรง.

“ใช่ เอื้อย ต้องตามหาแม่ให้เจอ ไม่อย่างนั้น สี่เดือน ที่เราฝึกฝนกันมา ก็จะไม่มีประโยชน์”

 

ในเมื่อเป็นความตั้งใจของพวกเขา เฒ่าทะเล ก็ยอมจำนน แต่ก็มีคำแนะนำเพิ่มเติม.

 

“มีกฏอยู่ข้อหนึ่ง พยายามแล่นเรือ อย่าให้ไกลจากฝั่ง เกินระยะที่เคยทดสอบครั้งสุดท้าย แล้วพวกเธอจะปลอดภัย ถ้าเรือเกิดอัปปาง ก็ยังพอมีทางเอาเรือเล็ก พาเข้าฝั่งได้”

 

เสบียงอาหาร อาวุธ เสื้อผ้า ชูชีพ ยารักษาโรค กล้องส่องทางไกล แผนที่ น้ำมันเชื้อเพลิง ธง หวูด อุปกรณ์สูบน้ำ ตะเกียงสำหรับทำสัญลักษณ์ไฟส่อง และของที่จำเป็นอื่นๆ ถูกจัดเตรียม และติดตั้งไว้ในเรือ เรียบร้อย.

 

รุ่งเช้า เป็นวันสำคัญ และเป็นวันแห่งการอำลา. ก่อนออกเดินทาง เฒ่าทะเล มอบเครื่องดนตรีเรียกปลาให้ สุดสาคร ไว้ติดตัว.

 

“รู้แล้วใช่ไหม๊ ว่ามันใช้ยังไง” เฒ่าทะเล ถามทวนความจำ.

“ให้พวกเราแล้ว ตาจะเอาที่ไหนใช้ล่ะ”

“อย่าลืมซิ ว่าฉันเป็นเฒ่าทะเล ก็ต้องออกทะเลหาปลาซิ อยู่บ้านเฉยๆ ชักเมื่อย ไม่สนุก ชาวบ้านจะได้เลิกว่าบ้าซะที”

 

สังข์ เอื้อย และ โสนน้อย พากันเข้าไปกอดชายชรา. เขาไม่คุ้นเคย กับการกล่าวอำลาแบบนี้มาก่อน จึงรู้สึกเก้อนิดๆ. แต่ความรู้สึกอบอุ่น ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเด็กๆ สร้างความปลาบปลื้มให้ อย่างน่าประหลาด. สินสมุทร กับ สุดสาคร ก็ขอเข้าไปกอดบ้าง.

 

“จำได้ไหม อย่าพยายามแล่นเรือ ให้ไกลจากฝั่ง นี่คือกฏเหล็ก ที่ต้นหนต้องจำไว้ อย่าแหกกฏข้อนี้เสียล่ะ”

“สินสมุทร จะจำกฏข้อนี้ ตาไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า”

“แล้วพวกหนู จะกลับมาเยี่ยมตานะ” โสนน้อย พูดให้สัญญาอย่างจริงจัง.

“ตาจะพยายาม หายใจรอพวกเธอก็แล้วกัน” เฒ่าทะเล พูดติดตลก โสนน้อย หัวเราะทั้งเศร้าๆ.

 

ตลอดเวลาหลายเดือนมานี้ ชั่งเหมือนความฝัน และวันนี้ ก็เป็นวันที่ฝันดีที่สุด ของเฒ่าทะเล, เขาจะจดจำวันประทับใจนี้ไปอีกนาน. เฒ่าทะเลโบกมือลา ขอให้โชคเข้าข้างพวกเด็กๆ, ภารกิจของเขา สิ้นสุดลงแล้ว. คณะเดินทางท่องทะเล รวม 7 ชีวิต มุ่งหน้าสู่ทะเลด้านทิศตะวันตก เลียบชายฝั่งไปตามเกาะต่างๆ.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 30/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net