หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 2
ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ

บทที่ 12  นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

ตอนที่ 43

สถานภาพใหม่ของสังข์

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 42/105

 

ที่ห้องงานของนายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ มีนัดประชุมวาระสำคัญ. ทุกคนมาประชุมพร้อมกัน, ด้านซ้าย มีนายพลอัศวิน นายทหารคนสนิทของนายหญิง ควบคุมกำลังพลทั้งหมดของเมืองนี้ พร้อมด้วยทหารผู้ติดตามอีก 3 นาย. ถัดไปเป็น ดร.วีรพล ผู้อำนวยการโครงการเคมีประสาทและเคมีชีวภาพ. ต่อด้วยเมธา วิศวกรหนุ่ม ฝ่ายพัฒนาสมองกลและยานยนต์. และปิดท้ายด้วยแทน หัวหน้างานใหญ่. ส่วนที่นั่งแถวหลัง คือ พ่อบ้านอาคม และ ธนญชัย. ด้านขวามือ เป็นผู้แทนจากรัฐสุวรรณวดี จำนวน 3 คน.

 

เมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมแล้ว อาคม จึงไปเชิญนายหญิงมา,

“ดิฉัน ทราบจากท่านนายพลอัศวิน ว่าวันนี้มีแขกสำคัญ จากรัฐสุวรรณวดีมาขอพบ ดิฉันขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความร่วมมือ ช่วยกันผลักดันให้โครงการของเราสำเร็จ จนเป็นที่ไว้วางใจจากแขกของเรา คณะผู้แทนจากรัฐสุวรรณวดี เราขอต้อนรับท่าน ด้วยการสัมผัสกับนวัตกรรม จากนครพันธุรัฐ ... เชิญคุณเมธา และ ดร.วีรพล ค่ะ”

 

ทุกคนชมคลิปภาพ การทำงาน และประสิทธิภาพ ของปืนเลเซอร์สมองกล โดยมี เมธา ให้คำอธิบาย. ถัดไป การใช้และประสิทธิผล ของสารเคมีประสาท ที่คนเปลี่ยนร่างได้ ในชั่วไม่กี่นาที โดยมี ดร.วีรพล ให้คำอธิบาย. สร้างความตื่นเต้นและความพอใจ ให้แก่ผู้แทนจากรัฐพันธมิตรไม่น้อย เมื่อชมคลิปภาพเหล่านั้นจบแล้ว.

 

“คงถึงเวลาที่ท่านจะได้สัมผัสกับของจริง ... เชิญตามผมมาทางด้านนี้เลยครับ”

 

เมธา พาบุคคลทั้งหมด ไปยังห้องแล็บที่อยู่ไม่ไกล, เป็นห้องสาธิตและทดสอบผลิตภัณฑ์ สำหรับแขกพิเศษ. เจ้าหน้าที่ สาธิตการเปลี่ยนร่าง ให้แก่นักโทษชายผู้หนึ่ง ด้วยเทคโนโลยีเคมีประสาทและเคมีชีวภาพ. ผู้แทนจากรัฐสุวรรณวดี รู้สึกทึ่งในสิ่งที่เห็น. ถัดไป แสดงประสิทธิภาพ ของนวัตกรรม ปืนเลเซอร์สมองกล ด้วยตนเอง. ทุกขั้นตอน สั่งการด้วยระบบประสาทสัมผัสทางจักษุ

 

เสร็จสิ้นการนำเสนอ นายหญิงเชิญแขกต่างเมือง กลับไปที่ห้องประชุม. สรุปผลการประชุม. ผู้แทนจากรัฐสุวรรณวดีคนหนึ่ง กล่าวกับนายหญิงว่า

“เราคาดไม่ถึงว่า โครงการที่ยิ่งใหญ่ของท่าน จะประสบผลสำเร็จดียิ่ง ถ้าท่านประธานาธิบดีของเรามาเห็นในตอนนี้ ท่านคงจะพอใจมาก วันนี้เราในฐานะผู้แทน ที่รับมอบอำนาจเต็มจากท่านประธานาธิบดี พร้อมจะลงนามตามพันธสัญญา ขึ้นอยู่กับว่าท่านจะส่งมอบสินค้าให้เมื่อไร ทางเรายินดีสนองค่าใช้จ่ายโดยไม่มีข้อแม้”

“ถ้าเช่นนั้น ท่านคงเข้าใจในเงื่อนไขพิเศษของเราดีนะ ในการส่งมอบสินค้า”

 

นายหญิง ส่งยิ้มไปยังผู้แทนรัฐพันธมิตรท่านนั้น ด้วยสายตาที่ซ่อนนัยะบางสิ่งไว้. นัยะบางอย่างที่ว่านี้ สร้างความรู้สึกอึดอัดใจ แก่ผู้แทนรัฐพันธมิตรเล็กน้อย. เขาย่อมรู้ดีว่า หมายถึงอะไร. นี่เป็นการเมือง ที่อยู่บนพื้นฐานของการค้า ซึ่งต่างก็มีเงื่อนไข ที่ต่างฝ่ายต่างต่อรองกันได้ ในการรักษาดุลยภาพ แห่งความได้เปรียบของฝ่ายตน โดยไม่ให้อีกฝ่าย รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบ. และทั้งสองฝ่าย ต่างก็รู้ดีว่า เงื่อนไขบางข้อ ฝ่ายตนก็ต้องยอมจำนน ด้วยอำนาจต่อรอง และอิทธิพลของอีกฝ่ายนั้น เหนือกว่า.

แทน หัวหน้าใหญ่ ผู้ควบคุมผลประโชน์ ตามนัยะของนายหญิง ได้คะแนนนิยมขึ้นมาอีกไม่น้อย. เขายิ้มที่มุมปาก แสดงความพึงพอใจ ในความสำเร็จ.

 

หลังเลิกประชุม นายหญิงขอคุยกับ ธนญชัย เรื่องงานในหน้าที่ที่รับผิดชอบของเขา.

 

“ธนญชัย ทำงานให้ย่ามานานเท่าไรแล้ว?” เธอถามหลานชาย ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานของญาติรุ่นลูก ขณะเอามือลูบหัวของแมวสีเทา ที่นอนซบอยู่บนตัก.

“สี่ปีแล้วครับ”

“นั่นซิ มันก็นานอยู่นะ หลังจากที่พี่สาวเธอออกไป แต่ย่าเห็นว่า เธอก็ยังมีข้อบกพร่องอยู่ดี จะสาเหตุอะไร ก็อย่าไปพูดถึงมันเลย เพราะบ่นไปมันก็เท่านั้น มันไม่ได้ทำให้เธอฉลาดขึ้น เอาเป็นว่า ย่าจะให้เด็กอีกคนมาช่วยงาน ขอให้เธอช่วยสอนงานให้เขาหน่อย”

“ทำไมครับ ผมคนเดียว ทำงานให้ย่าไม่ทันอย่างงั้นเหรอ จึงต้องหาคนมาแทนผมน่ะ ทุกๆ วันผมไม่ได้ออกไปไหนเลย ยังจะหาว่าผมบกพร่องในหน้าที่อีก มิน่าล่ะพี่สาวผมถึงอยู่กับย่าได้ไม่นาน ก็เพราะย่าคอยป้อนงานยากๆ ให้ แล้วหาว่าทำงานไม่ได้เรื่อง”

“หยุดเดี๋ยวนี้!” แมวสีเทา ทำคอย่นหูกาง มองหน้านายหญิง “แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ ธนญชัย แกมันก็เหมือนกับพี่สาวแกนั่นแหละ ไม่รู้จักตัวดูตัวเอง เถียงแบบไม่มีเหตุผล บุญสักเท่าไรแล้ว ที่ฉันยังเลี้ยงคนโง่ๆ อย่างแกไว้ ... ห๊า!”

“เอ่อ! ... ย่าจะให้เขามาแทนที่ผมจริงๆ เหรอครับ?” เสียงเขาเบาลง ซ่อนความรู้สึกผิดหวังและเจ็บปวดในใจ ปนอยู่ไม่น้อย.

“ฉันจะให้มาช่วยงานแก เผื่อแกจะได้หายโง่บ้าง … นี่เราพูดกันดีๆ นะ แค่ให้มาทดลองดู ถ้ามันไม่ได้เรื่อง ก็เอาออกไป ไม่เห็นจะยุ่งยากอะไรเลย เพียงแค่สอนงานให้เขาหน่อยก็เท่านั้น”

“ครับ” เขารู้สึกดีขึ้น “ย่าจะให้ไปเอาเด็กคนไหนมาครับ?”

 

...

 

ธนญชัย ลงไปที่อุโมงค์ใต้ดิน ที่เปรียบเสมือนแดนนรกของคนงาน, พา สังข์ ขึ้นมา ไปที่ห้องแล็บ 2 และให้รออยู่ในนั้น. ระหว่างรอ สังข์ สังเกตว่า ห้องนี้มีอุปกรณ์เครื่องใช้ที่ทันสมัย แต่ดูรกรุงรังไม่น้อย. ผนังห้องด้านหนึ่ง เป็นกระดานแผ่นใหญ่, ในนั้น เต็มไปด้วยสูตรทางฟิสิกส์ ดูเลอะไปหมด. ตรงกลางห้อง มีโต๊ะกลมรูปโดนัท อยู่ตัวหนึ่ง และอีกมุมหนึ่งของห้อง เป็นโต๊ะทำงานตัวใหญ่, บนโต๊ะ เต็มไปด้วยตำรา และอุปกรณ์บางอย่าง วางอยู่เต็ม.

สังข์ เดินเข้าไปใกล้ๆ เห็นกล่องสี่เหลี่ยมรูบิค 2 อัน วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ กัน. อันหนึ่งเป็นรูบิคขนาด 4 x 4 ถูกเรียงสีไว้เรียบร้อยแล้ว. แต่อีกอัน เป็นรูบิคขนาด 3 x 3 สียังสลับกันอยู่หลายจุด. สังข์ เดินไปหยิบอันที่ยังเรียงสีไม่เสร็จ, แม้ว่าเขาจะยังไม่มีประสบการณ์ เกี่ยวกับเครื่องเล่นชนิดนี้มาก่อนเลย แต่แววฉลาดบอกเขาว่า กล่องสี่เหลี่ยมที่ถืออยู่ในมือนี่ ถ้าเรียงสีเสียใหม่ให้เสร็จ สีของมัน คงจะเหมือนกับอันที่อยู่ข้างๆ กัน.

 

สังข์ ลองบิดเล่นดู ขยับสีไปมา ใช้ความคิดในการเลื่อนขยับ ให้สีตรงแถวเดียวกัน, ชั่งเป็นห้วงภวังค์ที่สุดแสนประหลาด บังเกิดจิตรวมศูนย์ พลังของสมาธิแล่นไหลเข้ามาในสมอง โดยไม่คาดคิดมาก่อน. ไม่นาน สีบนรูบิคก็ถูกเรียงจนเสร็จ. เป็นเวลาเดียวกับที่ นายหญิง กับ ธนญชัย เข้ามาในห้อง. สังข์ ตกใจ หันหลังกลับขยับถอย ไปชนกองหนังสือบนโต๊ะ หล่นลงมา. สังข์ รู้สึกได้ทันทีว่า ผู้หญิงที่เดินนำหน้าชายหนุ่มเข้ามาหาเขา คงไม่ใช่คนธรรมดา ดูจากการแต่งกาย และบุคลิกที่พิเศษกว่าคนทั่วไป ที่เขาเคยเห็น.

 

นายหญิงเดินมาที่โต๊ะ สังเกตดูของบนโต๊ะ, มันช่างรกรุงรังเสียจริง. เธอรู้สึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย นึกตำหนิหลานชาย ที่เป็นคนไม่เรียบร้อยเอาเสียเลย. แต่สิ่งที่ทำให้นายหญิง รู้สึกประหลาดใจ คือ รูบิคที่อยู่ในมือของเด็ก สังข์.

 

“นี่เจ้า ไปยุ่งวุ่นวายกับของบนโต๊ะนั่น ถ้าเผื่อเจ้าของเขากลับมา แล้วไม่เหมือนเดิม เธอจะว่ายังไง?” นายหญิง กล่าวตำหนิ.

“ขอโทษ ผมขอโทษ ... พูดไม่เป็นรึไง? ไม่มีใครสั่งสอนเลยรึนี่”

 

คำตำหนิของนายหญิง เต็มไปด้วยความดุดัน สังข์ นิ่งอึ้ง กลัวความผิดขึ้นมาทันที.

“เปล่า แค่จับมันมาเรียงใหม่ ... ขอโทษ”

 

นายหญิงขอสิ่งนั้น สังข์ ยื่นส่งให้ เธอสังเกตที่รูบิค สีทุกสีเรียงเสร็จ. ที่จริง นายหญิงเห็นสิ่งที่เด็กสังข์ ทำมาก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องนี้แล้ว. นั่นแหละ คือสิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้แก่เธอ ใคร่อยากรู้ที่มาของเด็กคนนี้.

 

“เคยเล่นมันมาก่อนรึเปล่า?”

สังข์ส่ายหัว “ไม่เคย ... แต่จะทำให้มันเหมือนเดิมก็ได้”

“คงไม่มีใครสั่งสอนมารยาทเลยซินะ เรียกแทนตัวเองว่า ผม ท้ายคำพูด ต้องมี ครับ แต่ ชั่งมันเถอะ ... เธอชื่ออะไร?”

“สังข์ ครับ สังขวุฒิ”

 

นายหญิงเดินวนไปรอบๆ สังเกตตัวของเด็กสังข์ แล้วสั่งหลานชาย.

“ธนญชัย หาเสื้อผ้าเปลี่ยนให้เขาใหม่ ชุดเหม็นๆ นี่ ใส่เข้าไปได้ยังไง ให้เขาอยู่ที่นี่ไปก่อน จนกว่าจะคุ้นเคย อย่าลืมบอกกติกาให้เด็กใหม่ รู้โดยละเอียดด้วยล่ะ”

“ครับ นายหญิง” ธนญชัย ก้มศีรษะ รับคำ.

 

นายหญิงเดินออกไป เผลอถือรูบิคติดมือไปด้วย นึกขึ้นได้ว่ามันคือของเล่น. เธอจึงเดินย้อนกลับมา. สังข์ ตกใจเล็กน้อย คิดว่าตนทำอะไรผิดพลาดอีกแล้ว. นายหญิงวางรูบิคไว้บนโต๊ะ แล้วเดินจากไป. สังข์รู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที.

 

สังข์ รู้สึกดีขึ้น, สิ่งที่เขากลัวและกังวล กลับเปลี่ยนทิศทางไปหมด. ก่อนหน้า ที่เขาตัดใจยอมละทิ้งเพื่อนรัก มากับ ธนญชัย สังข์ ไม่สามารถคาดเดาสถานะของตัวเอง ข้างหน้าได้เลยว่า การพลัดจาก สินสมุทร และ สุดสาคร จะทำให้พวกเขา ไม่ได้เจอกันอีกหรือไม่. อาจเป็นชะตาที่พวกเขาไม่ได้กำหนด. “สมุทร สาคร รักษาตัวด้วยนะเพื่อน เราจะต้องได้เจอกันอีก เราสัญญา ” นี่คือ คำสั่งเสียสุดท้าย ที่ สังข์ ได้พูดกับเพื่อนรัก.

 

ความวิตกกังวล เลือนหายไป นี่อาจเป็นสัญญาณที่ดีก็ได้. สังข์ มีเวลาคิดทบทวน และเตรียมรับ สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง ในชั่วโมงข้างหน้า. เขามองไปรอบๆ ห้องแล็บอีกครั้ง, ที่นี่ ไม่มีตรงไหนเลย จะใช้เป็นที่หลับนอนได้ มีแต่ข้าวของรกรุงรังเต็มไปหมด. แต่อยู่ที่นี่ ยังดีกว่าขุมนรกข้างล่างนั่น หลายสิบเท่า.

 

ธนญชัย พา สังข์ ไปอีกห้องหนึ่ง ที่อยู่ติดกัน. ดูมันมีความสลับซับซ้อน คล้ายห้องลับ คงไม่ใช่เรื่องง่าย ที่คนนอกจะเข้ามาในนี้ ได้ โดยลำพัง เพราะมีทางเข้าออกซับซ้อน หลายขั้นตอน. แต่ก็ไม่เกินหน่วยความจำในสมองของ สังข์ ที่จะจดจำิ่รหัสสัญลักษณ์ ที่คนนำทาง เปิดทางให้เดินตามหลังไป.

 

“ที่นี่น่ะ นายหญิงไม่ค่อยสนใจหรอก” ธนญชัย อธิบาย “มันเคยเป็นที่อยู่ส่วนตัวของเรา ตอนที่เรามาอยู่ใหม่ๆ น่ะ บางทีนายหญิงอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ ว่าเคยมีห้องนี้อยู่”

 

ธนญชัย แนะนำที่นอน ตู้ล็อคเกอร์ใส่ของ ตู้เสื้อผ้า ห้องอาบน้ำและห้องส้วม มันพอเป็นที่พักชั้นหรู ได้สำหรับคนไร้ฐานะอย่างสังข์ ... ความสัมพันธ์เริ่มต้น ระหว่าง ธนญชัย กับ สังข์ ดูดีเป็นกันเองมากขึ้น. ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ คำสั่งของนายหญิงนั่นเอง ที่ลดทิฐิและความยียวนของ ธนัญชัย ลงได้บ้าง. หลังอาบน้ำเสร็จและเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว การสนทนาแบบเป็นกันเอง ก็เริ่มขึ้น.

 

“นายชื่อธนญชัยเหรอ?”

“ใช่”

“ชื่อเท่ห์ดีนี่” ธนญชัย รู้สึกพอใจที่มีคนชม.

“ผู้หญิงเมื่อกี้ ชื่อนายหญิงเหรอ?” สังข์ ถาม “ดูยังไม่แก่เลยนะ”

“นายรู้ไว้ซะด้วยนะ นั่นน่ะ เจ้าผู้ปกครองนครพันธุรัฐ แต่ทุกคนจะเรียกว่านายหญิง ปกติ จะไม่มีใครเข้าพบนายหญิงได้ง่ายๆ หรอก นายหญิง มีศักดิ์เป็น ย่าของเรา นายนี่ชั่งโชคดีชะมัด ... และอีกอย่างนะ ...” ธนญชัย เงียบไปครู่หนึ่ง.

“อะไร?”

“นายหญิงน่ะ อายุตั้งร้อยกว่าปีแล้ว”

“เป็นไปได้ไง?”

“นั่นน่ะ เป็นความลับ นายอย่ารู้มากไปกว่านี้เลย”

“พาเรามาที่นี่ จะให้ทำอะไร?” สังข์ ถามถึงจุดประสงค์. แต่ ธนญชัย กลับพูดเฉไปเรื่องอื่น.

“ที่นี่ มีเขตหวงห้ามหลายที่ ... นายเห็นรูปนั่นไหม๊” เขาชี้ไปที่รูปสัญลักษณ์ห้ามเข้า “ห้ามเข้าไปเด็ดขาด ถ้าถูกจับได้จะถูกลงโทษอย่างหนัก หรือไม่ก็ถูกฆ่าทิ้ง อยู่ที่นี่กับนายหญิง ต้องรู้จักใช้สมองคิด เรื่องอะไรที่อยากรู้ ขอให้เก็บไว้ในใจ ถ้าอยากรู้มากก็จะอยู่ลำบาก และอย่าทำในสิ่งที่ไม่สามารถตอบคำถามคนอื่นได้ เข้าใจไหม๊?”

 

สังข์ เรียนรู้งานจาก ธนญชัย ได้อย่างรวดเร็ว. งานส่วนใหญ่ที่ได้รับไว้วางใจก็คือ งานประดิษฐกรรมกลไกต่างๆ. สังข์ มีหน้าที่จัดเตรียม และ ดูความเรียบร้อย ของวัสดุชิ้นส่วนกลไก ให้คนของฝ่ายอื่น มารับหน้าที่ต่อ. เขาเรียนรู้งาน และทำหน้าที่ได้ดี และยังทำงานได้เรียบร้อยกว่าธนญชัย, ทั้งการจัดเก็บข้าวของ การจัดระเบียบของชิ้นงาน การตรวจสภาพความเรียบร้อยของงาน. งานชิ้นใดยังไม่เสร็จ ก็จะถูกจัดแยกไว้ต่างหาก. สิ่งที่ สังข์ ต้องเรียนรู้เพิ่มเติมเป็นพื้นฐาน คือ ทักษะด้านอักขระ ภาษา. ความทะนงตัวถือดีของ ธนญชัย กลับเป็นผลดีแก่ สังข์ ที่ชอบแสดงตน อ่อนด้อยความรู้ ยอมเป็นผู้ตาม, ทำให้ ธนญชัย ไม่รังเกียจ ที่จะช่วยสอนแนะนำความรู้ต่างๆ ให้ ในฐานะผู้อยู่เหนือกว่า.

 

อุปนิสัย และพัฒนาการทางสังคม ตลอดจนความรับผิดชอบ ต่อภารกิจหน้าที่ของ สังข์ ได้ถูกบันทึกไว้โดยละเอียด ในรายงานของพ่อบ้านอาคม ส่วนหนึ่ง เป็นเพราะคำสั่งของนายหญิงนั่นเอง. กลายเป็นจุดสนใจของนายหญิงในเวลาต่อมา.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 44/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net