หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 2
ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ

บทที่ 12  นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

ตอนที่ 44

ความลับของนาเคนทร์

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 43/105

 

วันหนึ่ง นายหญิงบอกธนญชัย ไปตาม สังข์ มาพบในห้องงานส่วนตัว. ลักษณะเด่นของ สังข์ แตกต่างจาก ธนญชัย มาก คือ นอกจาก จะเป็นเด็กฉลาด หน้าตาดี แล้ว ยังมีความอ่อนน้อมถ่อมตน. สร้างความประทับใจให้แ่ก่นายหญิง ไม่น้อย. เจ้าแมวสีเทา นอนหมอบเก็บขาและหางเรียบร้อย อยู่บนโต๊ะทำงานของนายของมัน.

 

“ฉันอ่านรายงานจากพ่อบ้านแล้ว ฉันจะให้เธอทำหน้าที่ เหมือนกับที่ธนญชัยทำทุกอย่าง หมายความว่า ถ้าหลานฉันไม่อยู่หรือทำบางสิ่งไม่ได้ เธอก็ทำแทน ฉันให้เธอมีอิสระในนี้ ไปได้ทุกที่ แต่ต้องมารายงานฉันทุกวัน”

 

นายหญิงสังเกตเห็นสังข์ แอบซ่อนของบางอย่างไว้ในกระเป๋า จึงถามเขาว่า

“อะไร อยู่ในกระเป๋าของเธอ?”

สังข์หยิบของสิ่งนั้นขึ้นมา. นายหญิงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นของสิ่งนั้น. วินาทีแรก ถ้าเธอเข้าใจผิด, เด็กสังข์ จะต้องถูกกล่าวหาว่า ไปโขมยของนั่น มากกว่าจะมีคนให้มา. เธอจะต้องสืบรู้ให้ได้ว่า เขาได้มันมาอย่างไร.

“เธอไปได้กุญแจนั่นมาจากไหน?”

“นาเคนทร์ให้มา”

“ห๊า ... ว่าไงนะ เค้าบอกเธอรึเปล่าว่า มันคืออะไร?”

สังข์ ส่ายหน้า “ไม่ครับ บอกแต่ว่า มันคือเครื่องนำโชค”

 

นายหญิงลุกจากเก้าอี้ เดินอย่างช้าๆ เข้าไปใกล้ เด็กสังข.์ แล้วขอแท่งกุญแจโลหะ ที่มีปลายแยกสามทาง มาถือไว้ในมือ ด้วยหัวใจไหวหวั่น จ้องมองสิ่งนั้น สิ่งที่เธอเรียกว่ากุญแจ. เธอหยุดนิ่งไปชั่วครู่ ทบทวนหวนถึงอดีต ด้วยความรู้สึกเศร้าๆ.

 

“มานั่งใกล้ๆ ฉันนี่”

 

นายหญิงพาสังข์ ไปนั่งใกล้ๆ เขารู้สึกแปลกใจมาก ที่ตอนนี้นายหญิงเปลี่ยนไป. แววตาที่เคยดุดัน เปลี่ยนเป็นแววตาที่ดูเศร้า ราวกับว่าเจ้าสิ่งที่อยู่ในมือ กำลังดูดดึงเอา พลังความน่ากลัวในตัวหญิงผู้นี้ออกไป แล้วสอดใส่ความรู้สึกเจ็บแค้น ความสูญเสียจากของรัก เข้าไปแทนที่ ซึ่งเธอเก็บกดมานานนับปี.

 

“ตาเฒ่าบ้าเอ๊ย! แกไปแล้ว ยังไม่สาแก่ใจ แกยังจะมาเยอะเย้ยฉันอีกเหรอ” เธอบ่นพึมพำกับตัวเอง

“นายหญิง มีอะไรหรือครับ?”

“หลายปีมานี้ ฉันยุ่งยากกับสิ่งที่แกทิ้งไว้ตั้งหลายอย่าง แกมันชั่งเห็นแก่ตัวสิ้นดี”

 

เธอยังคงกัดฟันบ่นต่อ สังข์ รู้สึกสับสน กับเรื่องราวและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้, ไม่เข้าใจ ว่าวัตถุนำโชค เกี่ยวพันอย่างไรกับนายหญิง และไม่รู้ว่ามันมีเบื้องหลังอะไรซ่อนอยู่ ถึงกับทำให้สตรีผู้สูงศักดิ์ผู้นี้ ปฏิบัติกับเขาเปลี่ยนไปแบบนี้ ทั้งที่เขาเอง ก็แค่เด็กจรจัด และเป็นทาสแรงงาน.

 

“เคนเป็นใคร นายหญิงรู้จักด้วยหรือครับ?”

เธอหยุดพูด สงบสติอารมณ์ ที่ยังคุกรุ่นอยู่เมื่อครู่ แล้วพูดต่อ,

“นาเคนทร์ เค้าเป็นคนต้นคิดโครงการทุกอย่างร่วมกับฉัน ตั้งแต่ฉันสร้างอาณาจักรนี้มา มันเป็นผลงานชิ้นสำคัญ ที่กำลังจะไปได้สวยงาม แต่อยู่ๆ เขาก็มาทิ้งมันไปเสียดื้อๆ”

“ทำไมล่ะครับ?”

“เขาคงโกรธฉัน ที่ครั้งหนึ่ง ฉันสั่งลงโทษน้องชายของเขา แต่บังเอิญเกิดอุบัติเหตุในห้องนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นเช่นนั้น น้องของเขาถูกไฟไหม้จนตาย เขาทั้งโกรธทั้งแค้น หาว่าฉันคือต้นเหตุ ที่ทำให้น้องของเขาตาย แล้วเขาก็หนีไป ตั้งแต่วันนั้น เขาก็ไม่กลับมาอีกเลย แต่นั่นน่ะ ฉันก็ไม่โกรธเขามากเท่ากับว่า เขาไม่ได้ไปตัวเปล่า แต่เขากลับเอาสิ่งประดิษฐ์ที่ล้ำค่าที่สุด หายไปด้วย”

“ประตูข้ามเวลา!” สังข์พูดแทรกขึ้น. นายหญิง มองหน้าเด็กสังข์ อุทานขึ้น ด้วยความประหลาดใจ.

“เธอเห็นมันอย่างนั้นรึ?” เธอถามย้ำ เพื่อให้แน่ใจ.

“ตอนผมเป็นเด็ก ผมถูกพวกโจรจับโยนลงน้ำ แต่เคนช่วยชีวิตผมไว้ แล้วพาไปอยู่ด้วยในถ้ำ เอ่อ ผมหมายถึงบ้านน่ะครับ แล้วผมก็เจอ มันเป็นท่อวงแหวนกลมใหญ่มาก แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพราะกลัวมันจะกินผมเข้าไป”

“กินเธอน่ะเหรอ ฮึ ๆ ๆ …” นายหญิง ขำปนเศร้า “นั่นน่ะ เป็นวิธีเดียวที่เขาจะไปจากฉัน หลายปีผ่านไป ฉันฝันว่าจะมีลูกชาย ไว้สืบสกุลซักคน แต่เคนเขาบอกว่ายังไม่พร้อม ฉันอาจจะใจร้ายกับเขามากเกินไป ที่ดุด่าขู่บังคับเขาเรื่องลูก แล้วก็เรื่องงานด้วย เขาคงรู้สึกน้อยใจ เขาก็อาศัยเจ้าเครื่องข้ามเวลาที่เธอเห็นนั่นแหละ เดินเข้าๆ ออกๆ หายไป แต่ไม่นานเขาก็กลับเมื่อเขาคิดได้”

 

นายหญิงชูลูกกุญแจนั้น ขึ้นพิจารณาดูอีกครั้ง ก่อนที่จะอธิบายต่อ,

“เครื่องย้อนเวลา ต้องอาศัยลูกกุญแจ มันอยู่ที่ฉันอันหนึ่ง และอยู่กับเขาอันหนึ่ง หนสุดท้ายที่เขาหนีไป เขาคงกลัวฉันจะตามเจอ เขาก็เลยเอามันไปด้วยทั้งสองอัน นั่นเท่ากับปิดประตูที่ เขากับฉันจะได้พบเจอกัน”

“เคนจะกลับมาหานายหญิงได้อีกรึเปล่าครับ?”

“ได้ซิ ถ้าเขาต้องการ” นายหญิง เอามือโอบไหล่ของสังข์ไว้ “แต่เขาคงไม่ เขาจึงส่งเธอมาให้ฉัน พร้อมกับกุญแจนี่”

 

นายหญิงหยิบกุญแจแท่งโลหะกลม ส่งคืนให้สังข์.

 

“ถึงอยู่กับฉัน ก็ไม่มีประโยชน์แล้วละ เธอเก็บเอาไว้เถอะ มันเป็นเครื่องนำโชคสำหรับเธอ”

 

สังข์ เข้าใจความหมายอย่างถ่องแท้แล้วว่า เครื่องนำโชค ที่เคนสั่งให้เอาไว้ติดตัวตลอดเวลา นำโชคอะไรมาให้แก่เขา. ตั้งแต่เขาและเพื่อน ถูกจับมาเป็นทาสที่นี่ ก็คิดว่าคงตายแน่ๆ. วันนี้ สำหรับตัวเขา ชะตาชีวิตเปลี่ยนไป แต่กับเพื่อนๆ นี่สิ เขายังเป็นกังวลอยู่ว่า เครื่องนำโชคนี่ จะนำโชคให้เฉพาะเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นหรือ.

 

การสนทนาระหว่างนายหญิงกับ สังข์ ดำเนินไปอย่างยาวนาน สร้างความประหลาดใจให้แก่ ธนญชัย ไ่ม่น้อย. เขาเฝ้าสังเกต เหตุการณ์นี้มาโดยตลอด. สังข์ เล่าทุกอย่างที่เกี่ยวกับ เคน ให้นายหญิงฟังจนหมดสิ้น. และก็ไม่ลืม ที่จะเล่าถึงการผจญภัยของตัวเอง กับเพื่อนอีก 4 คนด้วย.

 

นับแต่นั้นมา ชีวิตความเป็นอยู่ของเด็กสังข์ ก็ดีขึ้น ไม่ต้องลงไปคลุกคลีกับพวกคนงานทาส ในห้องใต้ดินนั้นอีกเลย. นายหญิง ให้ทั้งความรักความเอ็นดูเด็กสังข์ เหมือนลูกชาย สร้างความไม่พอใจแก่ ธนญชัย มากขึ้นทุกวัน. แต่เขาไม่อาจแสดงความรังเกียจเด็กจรจัด ได้อย่างออกหน้าออกตา เหมือนตอนที่เข้ามาเป็นทาสใหม่ๆ.

เมื่อสบโอกาสเหมาะ สังข์ จึงขอให้นายหญิง ละเว้นความเป็นทาส ให้แก่เพื่อนอีก 2 คนด้วย และก็เป็นไปตามนั้น.

 

สินสมุทร และ สุดสาคร ได้รับอนุญาต ให้เข้าร่วมทีมเดียวกับ สังข์และธนญชัย. กิจกรรมทั้งหมด ที่เด็กๆ ร่วมกันทำ เป็นปรากฏการณ์ที่สวยงามและสร้างสรรค์ สำหรับนายหญิงแห่งนครพันธุรัฐ เพราะเด็กเหล่านี้ เป็นเสมือนพลังวิเศษ ที่ปัดเป่าความเจ็บร้าวในใจ ที่เธอเก็บกดมานานแรมปี ให้ทุเลาเบาบางลงไปได้บ้าง. แต่ก็ยังมีสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่อีกมากมาย ในนครรัฐอิสระแห่งนี้ ที่พวกเด็กๆ ยังไม่รู้ โดยเฉพาะคำถามเกี่ยวกับ สถานภาพของคน ที่ถูกใช้เป็นแรงงานทาส ซึ่งเป็นคำถาม ที่ห้ามถามเด็ดขาด. เพื่อแลกกับอิสรภาพ สังข์ สินสมุทร สุดสาคร จึงเก็บปมปริศนาเหล่านี้ไว้ในใจ.

 

สังข์ มีโอกาสเดินลงมาตรวจงาน ที่อุโมงค์แรงงานทาสข้างล่าง พร้อมกับ ธนญชัย. ขณะนั้น มีเสียงพูดดังเอะอะของผู้คุม ฟังได้ความว่า พวกเขาได้ตัวทาสเชลยใหม่สองคนมา. สังข์ ไม่รู้สึกผิดสังเกตอะไร เพราะที่นี่ จะมีแรงงานทาสใหม่ เข้ามาเรื่อยๆ. แต่นี่เป็นผู้หญิงทั้งสองคน และเป็นเด็กด้วย!

 

หัวหน้าผู้คุมคนเดิม ตบหน้าลูกน้องไปฉาดใหญ่.

“อีกแล้วรึ บอกกี่ครั้งแล้วว่า อย่าเอาเด็กมา”

“นาย ก็เด็กนั่น มันจะฆ่าคนของเรา”

คนที่ถูกตบให้เหตุผล พร้อมกับชี้ไปที่ต้นแขนของเพื่อน มีผ้าพันแผลมัดแน่นอยู่.

“กะแค่เด็กผู้หญิงสองคน พวกแกยังแก้ปัญหาไม่ได้ –”

“แต่มันร้ายจริงๆ นะนาย พวกเราสองคนยังเอาแทบไม่อยู่”

“เออ! ๆ เอาเด็กสองคนนี่ไปเก็บก่อน” ผู้เป็นหัวหน้าสั่ง ก่อนที่จะเดินจากไป.

 

สังข์ สังหรณ์ใจ รีบเดินเข้ามาดูที่ห้องขังว่าเป็นใคร. ผู้คุมเห็นว่าเป็นเด็กสังข์ บุคคลที่นายหญิงโปรดปราน จึงอนุญาตปล่อยให้เขา พูดคุยกับเชลยทาสได้ตามลำพัง. ทาสเชลยเด็กสองคน หันหน้ามา ... อะไรกันนี่! สังข์ ถึงกับผงะ ตกตะลึง ผสมกับอารามดีใจ.

 

“โสนน้อย เอื้อย”

“สังข์”

 

เอื้อย เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันแผ่วเบา ดีใจจนน้ำตาซึม ทั้งที่บริเวณแก้มด้านซ้ายบวมปูด คงถูกชายชุดทหาร ทำร้ายมา.

 

“เราคิดว่าจะไม่ได้เจอเธอแล้ว” โสนน้อย เล่า “เราสองคนออกตามหาเธออยู่หลายวัน จนไปเจอทหารพวกนี้ ก็เลยถูกจับมา”

“โธ่เอ๊ย! เจ็บมากไหม๊” สังข์ เอ่ยขึ้น น้ำตาซึม สงสารเพื่อนอย่างจับใจ.

“ทหารพวกนั้นวิ่งไล่เราสองคนมา” โสนน้อย เล่าต่อ “เอื้อย ยิงลูกดอกสวนออกไป พอพวกมันจับเราได้ มันก็ตบใหญ่เลย แล้วก็พามาที่นี่ ... แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ถูกจับมาเหมือนกัน ใช่หมั๊ย?”

“เรื่องมันยาวน่ะ” สังข์ ปลอบใจเพื่อน “ไม่เป็นไรนะ พวกเขาจะสั่งให้ทำงานอะไรก็ทำไปก่อน อย่าขัดขืน ประเดี๋ยวเราจะหาทางช่วยเธอสองคนเอง”

 

พูดจบ ธนญชัย ก็ตามมาพอดี เห็นเด็กหญิงสองคนเข้า รู้สึกแปลกใจ. เขามีโอกาสสบตากับ เอื้อย นิดหนึ่ง.

 

“นายรู้จักกับสองสาวนี่เหรอ?” ธนญชัย ถาม.

“เพื่อนเราเอง เอื้อย กับ โสนน้อย” สังข์ ถือโอกาสแนะนำ.

 

อาจเป็นเรื่องบังเอิญ สำหรับมุมมองของ ธนญชัย. เด็กสองคนนี้ จะเป็นใคร มาจากไหน ถือเป็นเรื่องปกติ สำหรับที่นี่ เพราะใครๆ ก็มีสิทธิ์ถูกจับมาเป็นทาสได้ทั้งนั้น. แต่กรณีนี้ อาจถือเป็นกรณีพิเศษ ถ้าเขาต้องการจะให้เป็นแบบนั้น. ไม่มีใครรู้ความคิดภายในใจของ ธนญชัย ว่าเพราะเหตุใด เขาจึงโอนอ่อนผ่อนตามได้ง่ายๆ แบบนี้. อาจเป็นเพราะ เธอสองคน เป็นเพื่อนของเพื่อน ที่นายหญิงให้ความสำคัญ หรือเพราะสาเหตุอื่น ก็ไม่รู้ได้.

 

“สาวน้อย พวกเธอคงหิวแย่ซินะ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราจัดให้” ธนญชัย พูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ เอื้อย “มันก็แปลกนะ ที่อยู่ๆ ก็มีเด็กมาเพิ่มอีกสองคน และก็เป็นเพื่อนนายด้วย ... รู้ไหม๊ คนที่นี่ไม่ค่อยชอบเด็ก และไม่เห็นเด็กมานานแล้ว โดยเฉพาะเด็กสาวๆ น่ะ”

 

...

 

สามวันต่อมา, สังข์ กับ สินสมุทร ปรึกษากับ ธนญชัย, พอจะช่วยเหลือเพื่อนของเขาได้หรือไม่. ธนญชัย ก็คิดหนักอยู่เหมือนกัน ไม่สามารถบอกได้ว่า นายหญิงจะอนุญาตหรือไม่, แม้ว่าเขาจะมีศักดิ์เป็นหลานก็ตาม. เขารู้นิสัยของนายหญิงดี เธอไม่ชอบเด็กผู้หญิงเลย. หากปล่อยให้มีคนนอก ขึ้นไปเดินอิสระอยู่ข้างบน เท่ากับเป็นการละเมิดข้อห้าม. เขารู้ดีว่า การฝ่าฝืนกฏของนายหญิง จะถูกลงโทษสถานหนัก อาจถึงชีวิต. และนี่คือเหตุผลหนึ่ง ที่เจ้าหน้าที่ทุกคนบนนี้ กลัวนายหญิง พอๆ กับกลัวซาตาน.

 

ธนญชัย เดินคิดวนไปมา ขณะลอบส่งสายตา ชำเรืองมอง เอื้อย กับ โสนน้อย ราวกับมีแผนอยู่ในใจ. ถ้าเขาคิดแผนนี้ขึ้น เขาจะต้องเก็บเป็นความลับ. และหากแผนของ ธนญชัย เป็นจริงขึ้นมา สังข์ ก็ไม่อาจคาดเดาแผนของเขา ว่าจะออกมาในรูปแบบใด.

 

“เอาอย่างนี้นะ” ธนญชัย สรุป “ตอนนี้ หาข้าวน้ำให้สาวน้อยสองคนนี่ กินกันก่อน วันต่อไปค่อยคิดหาทางย้ายไปที่อื่น”

 

อีกสามวันต่อมา ธนญชัย พา เอื้อย กับ โสนน้อย ขึ้นไปซ่อนตัวอยู่ในห้องแล็บ ที่พวกเขาทำงานกัน และให้กินนอนอยู่บนนั้น โดยติดสินบนกับผู้คุมคนสนิท ให้ช่วยปิดเป็นความลับ.

 

ระหว่างช่วยงานในห้องแล็บ ธนญชัย รู้สึกว่า พวกเขาห้าคนรักใคร่กันดี แสดงออกถึงความอบอุ่นในมิตรภาพ แบบที่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน. พวกเขาเป็นแค่ทาส แต่พวกเขากลับมีความสุขมากกว่า, แม้จะได้รับการปลดปล่อยให้มีอิสระบ้าง ต่างกับตัวเขา ซึ่งมีีฐานะ เป็นถึงหลานของนายหญิงแห่งนครรัฐ และมีอิสรภาพทุกอย่าง แต่กลับไม่มีความสุข. และไม่มีความสำคัญด้วยซ้ำ ในสายตาของนายหญิง.

สิ่งที่เขาได้รับ มีแต่คำสั่งและรายงาน, ทุกอย่างเป็นไปตามโปรแกรมทั้งหมด. ยิ่งนานวัน ธนญชัย ก็ยิ่งรู้สึกว่า ตนเองใกล้จะเป็นหุ่นยนต์เข้าไปทุกที. จึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่จะเขามองพวกเด็กๆ ด้วยความริษยา, เพียงแต่ มีความรู้สึกบางอย่าง ที่เขาจำเป็นต้องเก็บซ่อนไว้ในใจ. และความรู้สึกอันนั้นนั่นแหละ ที่เป็นเงื่อนไขต่อรอง ให้ ธนญชัย ยอมเก็บความลับของพวกเด็กๆ ไว้.

 

“พวกนายห้าคนนี่ สนิทกันดีจริงๆ นะ” ธนญชัย พูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกน้อยใจ “เราไม่เคยมีเพื่อนอย่างพวกนายเลย”

“ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้วนี่”

สังข์ เปิดโอกาสให้ ธนญชัย เข้ามาร่วมวงสังสันท์ด้วย โดยไม่เก้อเขิน.

“เพื่อนกัน ต้องไว้ใจกันใช่ไหม๊?”

 

สังข์ เอ่ยขึ้นแฝงด้วยมิตรภาพ แต่ขัดกับความรู้สึกเบื้องลึกของ ธนญชัย เมื่อเขาหวนนึกถึงฐานะที่แท้จริงของตัวเอง. ที่ลดตัวลงมาคลุกคลี กับคนระดับแรงงานทาส.

“แต่ก็อย่าลืมว่า พวกนายแค่คนมาอาศัย ย่าของเราไว้วางใจพวกนายต่างหาก”

 

สังข์ สินสมุทร เอื้อย มองหน้ากันและรู้สึกแปลกๆ กับอารมณ์ นิสัยขึ้นๆ ลงๆ ของ ธนญชัย.

“เค้าเป็นอะไรของเค้าน่ะ” เอื้อย ถาม.

“นี่แหละ ธนญชัยล่ะ ” สินสมุทร รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ.

“ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ” ธนญชัย ระเบิดเสียงหัวเราะ เมื่อเห็นพวกเด็กๆ พากันนั่งนิ่งอึ้ง “เฮ้! อึ้งละซี ... เราล้อเล่นน่ะเพื่อน”

บรรยากาศร่าเริงสนุกสนาน ก็กลับมาอีกครั้ง.

 

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 45/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net