ภาคที่ 2 บทที่ 20 ตามหาเพื่อน ตอนที่ 70 ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ
นครพันธุรัฐ ไม่เคยหยุดนิ่ง ในการพัฒนาทางเทคโนโลยี และการคิดค้นนวัตกรรมใหม่ๆ. แทบไม่ต่างกับการปฏิรูปนครรัฐ ทั้งทางด้านการปกครอง ด้านสถาปัตยกรรม เทคโนโลยี การดัดแปลงพันธุกรรม และอาวุธ. หุ่นยนต์ถูกนำมาใช้ ควบคู่กับแรงงานทาส อย่างจริงจัง. และในอนาคต จะผลิตหุ่นยนต์รุ่นใหม่ๆ ขึ้นมาทดแทนแรงงาน เพื่อลดปัญญหาการปกครองดูแล.
การก่อสร้างตึก อาคารสมัยใหม่ ระบบขนส่ง ถนน ราง และไฟฟ้า ส่วนหนึ่งมาจากแรงงานทาส อีกส่วนมาจากเจ้าหน้าที่ควบคุมหุ่นยนต์. ชิ้นส่วนที่เป็นกลไก โลหะ ยาง พลาสติก เส้นใย และเคมี ถูกส่งลำเลียงมาจากโรงงานที่อยู่ข้างล่าง และในอุโมงค์ใต้ดิน เพื่อนำมาประกอบเป็น ยานยนต์ และอาวุธยุทโธปกรณ์.
ในอุโมงค์ มีการสร้างท่อทางลำเลียงอาหารและอากาศ เพื่อไม่ให้เจ้าหน้าที่และคนงาน อยู่อย่างลำบากเกินไป. ผู้ปกครองเมืองนี้ทราบดีว่า หากกดดันคนระดับล่างมากเกินไป จะไม่เป็นผลดีต่อพวกเขา. และพวกเขาอาจจะรวมกัน ประท้วงหรือต่อต้านได้.
ดร.วีรพล ค้นพบการดัดแปลงพันธุกรรม ของสิ่งมีชีวิต จากการใช้เคมีประสาท ร่วมกับเคมีชีวภาพ ผ่านกระบวนการ และเทคโนโลยีที่เรียกว่า CRISPR-Cas 9. นวัตกรรมนี้ ถูกบรรจุไว้ในแคปซูลขนาดจิ๋ว และกำหนดรหัสให้มันว่า สเต็มเคส-9. เขานำ สเต็มเคส-9 ไปทดลองกับนักโทษ แหล่งคนงานในอุโมงค์ สร้างมนุษย์ประหลาด เพิ่มจำนวนขึ้นมากมาย ทุกคนมีสภาพชีวิตไม่ต่างจากสัตว์ทดลอง หากได้ผล ก็จะถูกนำไปบังคับใช้แรงงาน หากไม่ได้ผล ก็อาจถูกนำไปทดลองซ้ำ หรือไม่ก็ถูกกำจัดทิ้ง.
มีกฏข้อหามอย่างเข้มงวด ของเมืองนี้ คือ ห้ามลักลอบผลิตสารเสพติด. ถ้าจะทำ ต้องอยู่ในแผนที่ชัดเจน คือ นำไปใช้กับแรงงานทาส และเพื่อการทดลองเท่านั้น. ห้ามเจ้าหน้าที่และพนักงาน เสพโดยเด็ดขาด, หากถูกจับได้ จะถูกกำจัดทิ้งเช่นกัน เพื่อมิให้เกิดความยากลำบาก ในการบริหารและควบคุมคน.
สังข์ มีสภาพร่างกายเป็นพวกคนป่า พูดไม่ได้, ถูกจับมาเป็นทาสในเมืองนี้ เมื่อ 5 ปีก่อน. ไร้สถานะทางเผ่าพันธุ์. วันนี้ เขาเติบโตเป็นหนุ่ม รูปร่างของเขาเปลี่ยนไปตามกาลเวลา กลายเป็นคนร่างใหญ่. ใบหน้าหยาบกร้าน จมูกใหญ่ ผมหยิก ผิวคล้ำเกือบดำ. เขาถูกนำไปใช้แรงงานในการสร้าง ถนน อาคาร. เขาพยามสงบเสงี่ยม เจียมตัว หลีกเลี่ยงการมีศัตรูและการขัดแย้ง ไม่ว่ากับผู้ใด. เพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรค ในการสืบค้นหาเพื่อนรัก ซึ่งยังไม่ทราบชะตากรรม. ผู้คุมและคนอื่นๆ เรียกเขาว่า เงาะดำ ตามรูปร่างหน้าตา แต่ไม่เรียกว่าใบ้ เพราะเขาฟังรู้เรื่อง เพียงแต่พูดไม่ได้ และไม่ต้องใช้ภาษามือเหมือนคนใบ้.
ตลอดระยะเวลา 5 ปี สังข์ พยายาม เก็บซ่อนความรู้สึกต่างๆ ยอมปฏิบัติตามกฏเกณฑ์ทุกอย่าง เพื่อไม่ให้จับพิรุธได้ว่า เขาคือใคร. และเพื่อให้เขาเอง มีโอกาสสอดแทรกเข้าไปในทุกๆ ที่ ทั้งในเขตพื้นที่แรงงานทาส และเขตพื้นที่พัฒนาเทคโนโลยีต่างๆ. เขารู้เห็นความลับต่างๆ ที่นายหญิงซุกซ่อนไว้ ตลอดจน ลู่ทางที่จะออกไปจากที่นี่. สังข์ แฝงตัวเข้าไปเป็นคนงาน หรืออาสาสมัคร. แม้แต่ในสถานที่ลับ ที่จำเป็นต้องใช้รหัสผ่าน, อาศัยคุณสมบัติ ที่เป็นคนช่างสังเกต และมีความจำเป็นเลิศ ซึ่งขัดแย้งกับบุคลิกและร่างกาย. ทำให้เขารอดพ้น จากการถูกจับผิดของผู้คุมอยู่เสมอ.
อีก 1 ปีถัดมา สังข์ ได้รับคัดเลือก ให้เข้ามาเป็นคนงาน ในห้องแล็บพัฒนาการบิน. แล็บพัฒนาการบิน อยู่ในความดูแลของ เจน ซึ่งเป็นผู้ช่วยสาวสวยของ เมธา หัวหน้าวิศวกร แห่งนครพันธุรัฐ. เจน จะเรียกชื่อ สังข์ ว่า เงาะเฉยๆ ไม่เรียกเงาะดำ เหมือนคนอื่นๆ. เธอคิดว่า นั่นจะเป็นการทำร้ายจิตใจของเขาเกินไป. เพราะเท่าที่เธอสังเกต, รู้สึกได้ว่า มนุษย์ป่าที่แสนสุดลึกลับผู้นี้ มีคุณสมบัติพิเศษซ่อนอยู่ในตัว ซึ่งเธอเอง ก็ไม่ยอมบอกใครเช่นกัน. เกรงว่าจะเกิดผลเสียในวันข้างหน้า ทั้งต่อตัวเขาและตัวเธอเอง ในฐานะผู้ดูแลเขา.
อากาศยานล่องหน ความเร็วเหนือเสียง ยูเอฟวี-I ถูกสร้างเพิ่มขึ้นจำนวน 6 ลำ ทุกลำ ติดตั้งอาวุธเสริมเขี้ยวเล็บให้มัน, พร้อมจู่โจมศัตรูได้ทันที. นายหญิงแห่งนครพันธุรัฐ คิดวางแผน ต่อยอดเทคโนโลยีการบินต่อไป ด้วยการสร้าง ยูเอฟวี-II ความเร็วเหนือเสียงเช่นกัน. แต่ยัดใส่เทคโนโลยี ไร้เสียงเข้าไปด้วย ทำให้มันมีความคล่องตัวสูงกว่า.
ภายในห้องปฏิบัติการ ของแล็บพัฒนาการบิน มีเจ้าหน้าที่ กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ขณะนั้น ราว 10 คน มี เมธา เป็นผู้รับผิดชอบดูแล. ที่ใจกลางของห้องโถง เจ้าหน้าที่ 3 คน กำลังช่วยกันติดตั้งอุปกรณ์เสริม ให้กับอากาศยานล่องหน ความเร็วเหนือเสียง รหัส ยูเอฟวี-II.
เมธา กำลังดูผลการทดสอบรันอินของ ยูเอฟวี-I จากรายงานที่อยู่ในมือ เรียงลำดับทั้ง 6 ลำ. เจน นำข้อมูลในจอมอนิเตอร์ แสดงจุดบกพร่อง ของระบบอันใหม่ ที่ติดตั้งเข้าไปใน ยูเอฟวี-II ส่งให้ เมธา.
เจน รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย และไม่พอใจ กับการแก้ไข กลับไปใช้ระบบเดิมในเวลาอันสั้น. เธอจึงสั่งให้เจ้าหน้าที่พร้อมคนงาน ชุดเดิมกลับมาทำงานซ้ำ.
ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง ทุกอย่างก็เสร็จ. เมธา พร้อมด้วยทีมวิศวกร เข้าไปตรวจความเรียบร้อยของระบบอีกครั้ง. เป็นเวลาเดียวกับ นายหญิงพันธุรัฐ พร้อมด้วย นายพลอัศวิน และผู้ติดตามอีกสองสามคน เข้ามาดูการสาธิต ระบบการทำงานของ อากาศยานรุ่นใหม่.
นายหญิง นายพลอัศวิน และผู้ติดตาม เฝ้ารอดูการสาธิต อยู่ด้านหน้าของยาน. เมธา อยู่ด้านขวา ตรงข้ามกับจอมอนิเตอร์หลัก ขนาด 300 นิ้ว. เจนและเจ้าหน้าที่อีก 3 คน รวมทั้งเงาะ ยืนอยู่ด้านหลังของยาน. เมธา ให้คำอธิบาย ประกอบภาพที่นำเสนอ บนจอมอนิเตอร์หลัก.
เขามองหน้า นายหญิง เชิงขออนุญาต และเธอพยักหน้า.
นายหญิง และ นายพลอัศวิน พร้อมด้วยผู้ติดตาม เดินตาม เมธาไปที่ลิฟต์แก้ว ที่อยู่ใกล้ๆ. มันพาคนทั้งหมด ที่อยู่ข้างในกระเช้า ขึ้นไปเกือบถึงชั้นบนของแล็บ และจอดนิ่งสนิท. ทุกคนในกระเช้าเดินออกมาที่ระเบียง มองลงไปข้างล่าง, มองเห็นอากาศยานในมุมสูง นักบินเข้าประจำที่.
ประตูทรงหกเหลี่ยม บนเพดานห้องโถง อยู่ตรงกับตำแหน่งแท่นจอด ของอากาศยานนั่นพอดี. มันค่อยๆ เปิดออก มองเห็นท้องฟ้าอยู่ด้านบน. เครื่องยนต์ของ ยูเอฟวี-II สตาร์ท เสียงดังฟ่อๆ เหมือนงูขู่ศัตรู แต่เสียงดังกว่า. ไม่นาน มันก็ยกตัวขึ้นจากแท่นจอด ค่อยๆ ลอยผ่านพ้นช่องประตูหกเหลี่ยม บนเพดานแล็บ และพุ่งทะยาน ออกไปสู่อิสรภาพ. ได้ครู่เดียว มันก็ค่อยๆ สลาย กลืนหายไปกับท้องฟ้า.
เขาส่งข้อความ ไปยังนักบินที่อยู่บนอากาศยานล่องหน ยูเอฟวี-II. ต่อมา ก็เกิดประกายไฟ ว่าบ! ที่หน้าผาที่อยู่ห่างออกไป พร้อมกับเสียงระเบิดดังสนั่น และผาหินถูกระเบิดเป็นเสี่ยงๆ. โดยไม่รู้ว่าเป้านั้น ถูกยิงมาจากที่ใด. ในนาทีถัดมา ภูเขาอีกฝั่งหนึ่งที่อยู่ด้านหลัง ก็ถูกเป็นเป้ายิงเช่นกัน. โดยที่นายหญิงและนายพลอัศวิน ไม่ทันรู้ตัว.
เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ เสียง ยูเอฟวี-II ดังขึ้น ดังขึ้น, ดูเหมือนว่ามันกำลังใกล้เข้ามา. ครู่ต่อมา มันก็ปรากฏกาย ลอยลำอยู่กลางอากาศ อยู่เหนือช่องประตูหกเหลี่ยม บนเพดานของแล็บ. ยูเอฟวี-II ถูกบังคับ ให้กลับลงจอดที่ฐานจอดเดิม และดับเครื่องยนต์. นายหญิง ปรบมือพึงพอใจ.
นายหญิง ถามนายพลอัศวิน แบบไม่ต้องการคำตอบ ก่อนที่จะเดินไปที่ลิฟต์ เพื่อลงไปข้างล่าง.
สารบัญ / ตอนที่ ปฐมบท -
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
บทที่ 3 วันสังหาร
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
บทที่ 29 กู้วิกฤต
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
ปัจฉิมบท -
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
|
|
|