หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง

บทที่ 23  นครรัฐเทพนารา

ตอนที่ 79

บทเรียนของแพรวา

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 78/105

 

นางเพลิน เข้าบ้านตอนห้าโมงเย็น. ภูเวียง หลานชาย ก็มีสีหน้าไม่พอใจบางอย่าง. นางพยายามจะอบรม เรื่องกิริยามารยาท และการคบเพื่อน ให้แก่หลานชาย. แต่เขากลับเดินสวนกับนาง แล้วออกจากบ้านไป โดยไม่ฟังคำเตือนของนาง แม้แต่น้อย.

 

เมื่อหลานชายไปแล้ว นางสังเกตเห็นบริเวณภายในบ้าน ดูเรียบร้อยขึ้น ต่างจากเมื่อวาน. กลายเป็นสวรรค์น้อยๆ ขึ้นมา. เพราะนอกจากจะดูสะอาดเป็นระเบียบแล้ว ยังได้รับการซ่อมแซมต่อเติมอีกหลายจุด. หน้าต่างบานที่พัง ก็ได้รับการซ่อม, ไปดูที่บริเวณหลังบ้าน กลายเป็นที่ดินว่างเปล่า ไร้กองขยะเกะกะขวางหูขวางตา แถมมีเพิงพักเล็กๆ กว้างยาวราว 2 เมตร.

 

“นั่นน่ะ จะเป็นโรงเรียนของแพร” แพรวา วิ่งมารายงานยาย “พวกพี่เขาช่วยทำ เก็บกวาดทั้งหมดนี่ พวกเราช่วยกันทั้งวัน”

“โอ้ คงเหนื่อยกันแย่ มากินข้าวกัน ... คงหิวแย่ละซิ” นางเพลิน เรียกทุกๆ คน.

“ยังไม่หิวหรอกจ้ะ แต่ว่า...” เอื้อย กล่าว ยิ้มหน้าเจื่อน.

“ของกิน หมดตู้เย็นแล้ว” แพรวา ยิ้มแห้งๆ ก่อนจะพูดต่อจากเอื้อย.

 

แทนที่ นางเพลิน จะโกรธและต่อว่าหลานสาว แต่กลับหัวเราะ.

 

“เฮ่อะ ๆ ๆ ก็พวกเธอ ทำงานกันทั้งวัน มันก็หิวน่ะซิ ไม่เป็นไรหรอก นี่ ...” นาง เอาอาหารมาวาง จนเต็มโต๊ะ “ยายเอามาเผื่อ เผื่อพรุ่งนี้ด้วย มากินซะพร้อมๆ กัน ... เฮ้อ! ภู จะกลับตอนไหนก็ไม่รู้ พักนี้ ไม่รู้โรงพิมพ์มีงานอะไรกันนักกันหนา”

“ก็พวกโปสเตอร์นั่นแหละ ยาย” แพร รายงาน “พิมพ์หามรุ่งหามค่ำ พี่ภูก็บ่น มีพวกผู้ใหญ่มาสั่งพิมพ์กันเยอะมาก แถมพี่ภูก็ไปกับเขาด้วย ยายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก คงอีกนานกว่าจะกลับ”

“ไปไหน?” นางเพลิน ถาม.

“ก็ไปรับจ้างติดโปสเตอร์น่ะสิยาย เผลอๆ ก็อาจจะไปร่วมประท้วงกับเขาก็ได้”

“แกรู้ได้ไง?”

“ยาย ถึงแพรไม่ได้เรียนหนังสือเยอะ แต่ก็พออ่านได้ แพรรู้นะว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับเมืองที่แสนสกปรก นี่”

“เออ รู้มาก ระวังหัวเองจะกุด” ยายเตือน หลานด้วยความหวังดี.

“ข้างนอก มีอะไรกันเหรอครับ” สิงห์ ถามขึ้นบ้าง “เอ่อ ผมหมายถึง เมืองนี้น่ะครับ?”

“สองสามปีมานี่ มีเรื่องวุ่นวาย ไม่เว้นแต่ละวัน ที่จริงพวกเธอไม่น่าจะมาที่นี่เลย พวกคนที่อยู่ไกลๆ มักจะเห็นว่าเมืองนี้สวยงามน่าอยู่ แต่นั่นมันเป็นแค่เปลือกนอก แต่คนข้างในนี่ซิ อยู่กันอย่างลำบาก”

“แล้วคนที่อยู่สบายๆ ไม่มีเลยหรือจ้ะยาย?” เอื้อย ถาม.

 

“ส่วนใหญ่ ก็พวกคนรวย หรือไม่ก็เป็นพวกรัฐบาล จะว่าไปแล้ว ก็คนพวกนี้นี่แหละ ที่ทำให้เมืองนี้ดูสวยงาม แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้คนจนๆ อย่างเรา มีชีวิตที่ปลอดภัย ดูซิ รอบๆ ตัวมีแต่พวกยาเสพติด หรือไม่ก็หญิงโสเภณี บ่อนพนัน และนักเลงอันธพาล มันมีทุกหนทุกแห่ง ถ้าไม่สังเกตไม่รู้หรอก ยายรู้ว่า คนพวกนี้ไม่มีวันร่ำรวยหรอก เพราะยายอยู่ที่นี่มาก็นาน ก็เห็นพวกรัฐบาลหรือคนรวย รวยเอ๊ารวยเอา”

 

บรรยากาศของอาหารค่ำ เต็มไปด้วยเรื่องราวของพวกผู้ใญ่ การบ้านการเมือง. แต่ดูเหมือนว่า เด็กอย่าง แพรวา ก็สนใจเรื่องราวสิ่งเหล่านี้ไม่น้อย.

 

“แล้วที่ว่ามีคนเดินประท้วงน่ะ เขาประท้วงอะไรกันเหรอยาย?” เอื้อย ถามต่อ.

 

ภาพข่าวจากสื่อมวลชน ตีแผ่เหตุการณ์ความเป็นมาของเมืองนี้ อย่างต่อเนื่อง มาหลายสัปดาห์ โดยกลุ่มผู้ชุมนุม ที่มาจากกลุ่มชนชั้นหลายอาชีพ ผ่านสื่อหนังสือพิมพ์ และทีวี.

 

ตั้งแต่ สมลักษณ์ ได้รับสิทธิ์เป็นผู้นำ ในฐานะประธานนครรัฐ ของเมืองเทพนารา. เขาปกครองประชาชน ด้วยระบบสภาลูกขุน มีคณะมนตรีฝ่ายต่างๆ จำนวน 20 คน ร่วมกันบริหารบ้านเมือง. สภาลูกขุนส่วนใหญ่ ก็เป็นพวกเดียวกับ ประธานสมลักษณ์. ไม่ว่าเขาจะออกกฎหมายฉบับใด หรือมีนโยบายใดๆ สภาลูกขุน ซึ่งเป็นเสียงส่วนใหญ่ มักจะสนับสนุนเขาเสมอ.

แต่สิ่งที่ประชาชนส่วนใหญ่ รู้สึกไม่พอใจ ในการแก้ไขปัญหาสารพัด ที่มีในเมืองเทพนารา ของท่านผู้นำสมลักษณ์และ คณะมนตรี ก็คือ พวกเขามีพฤติการณ์ใช้กฏหมู่ เล่นพรรคเล่นพวก เต็มไปด้วยการทุจริตคอรัปชั่น. นั่นเป็นเพราะว่า สภาลูกขุนส่วนน้อย ไม่มีอำนาจ ในการปกป้อง ผลประโยชน์สาธารณะของประชาชนไว้ได้. ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในเมืองนี้ จึงดูแย่ลงทุกวัน, ไม่มีความปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สิน. ตัวประธานนครรัฐและคณะมนตรี จึงถูกประชาชน วิพากวิจารณ์อย่างหนัก ที่ใช้อำนาจเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองมากกว่า ผลประโยชน์ของประชาชน.

 

ในบรรดากลุ่มต่อต้านรัฐบาล ก็นับวันจะเข้มแข็งขึ้น และวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลหนักขึ้น. หนึ่งในจำนวนผู้ต่อต้านรัฐบาล ก็มีหนุ่มน้อย ภูเวียง อยู่ในนั้นด้วย.

 

วันที่สามแล้ว หนุ่มสาวพลัดถิ่นทั้ง 3 คน ยังอยู่ที่บ้านของ ยายเพลิน. แม้ว่าพวกเขา จะไม่สามารถหางานที่เป็นหลักแหล่งทำได้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ, พยายามคิดหาวิธี ตอบแทนความเอื้ออารีของนาง ด้วยการช่วยกันฟื้นฟู พื้นฐานความเป็นอยู่ ให้แก่ยายหลานทั้งสามคนได้.

 

เอื้อย โสนน้อย และสิงห์ ชักชวนแพรวา ปลูกผักกินเอง. แม้ว่าบริเวณบ้านที่ว่างๆ จะเป็นพื้นที่เล็กๆ ก็ไม่ควรจะปล่อยทิ้งไว้ว่างเปล่าแบบนั้น. อย่างน้อย ก็พืชสมุนไพร จากเมล็ดที่ เอื้อย เก็บติดตัวมา.

สิงห์ดำ สอนให้ แพรวา รู้จักใช้อุปกรณ์เครื่องมือ, การซ่อมแซมบ้านด้วยค้อน เลื่อย, การยกและย้ายของหนัก ด้วยตัวคนเดียว.

โสนน้อย เล่นทายปัญหากับ แพรวา และสอนสอดแทรก การอ่านหนังสือตอนพักงาน. แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผล.

 

“แต่หนูไม่ชอบอ่านนี่ หนูชอบฟังคนอื่นเล่าให้ฟังมากกว่า ... เมื่อไหร่ พวกพี่จะสอนวิชาต่อสู้กับคนพวกนั้นให้ล่ะ?”

“ก็พี่สอนวิชาพื้นฐาน ยังไม่จบเลย” เอื้อย ว่า

“อะไรกัน หนูไม่เห็นพี่สอนอะไรเลย มีแต่ขุดๆ ขนๆ ย้ายอะไรต่อมิอะไรกันทั้งวัน”

“นั่นแหละ วิชาพื้นฐานการต่อสู้ละ” สิงห์ พูดเสริม.

“แพรวา ... ทายปัญหาของพี่ให้ได้ก่อน แล้วพี่จะสอนให้” โสนน้อย ได้โอกาสพูดเสริมแรง “อะไรเอ่ย? มีอยู่สอง พอลอดช่องน้อยๆ ก็เหลือหนึ่ง?”

“อะไรง่ะ?”

แพรวา ถาม. นั่นคือ ปริศนาพาเพลิน ที่กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ แพรวา อยากรู้ต่อ.

 

วันต่อมา เอื้อย ชวน แพรวา ออกไปที่ถนน เพื่อสังเกตอะไรบางอย่าง. วิถีสัญจรของคนในเมือง ดูสับสนวุ่นวาย. คนเยอะก็จริง แต่ไม่รู้จักกันเลย. ถนนก็รกเรอะด้วยขยะ สิ่งปฏิกูล, ต้นไม้และผนังตึก เต็มไปด้วยสีเขียนและสีพ่น ด้วยข้อความและสัญลักษณ์ ที่ดูน่ากลัวและสกปรก. มีอยู่สองสิ่งที่ เอื้อย คิดขึ้นได้ ในตอนนี้.

 

“เห็นร้านที่อยู่ตรงข้ามไหม๊ ?” เอื้อย ชี้ตรงไปที่นั่น “ตรงโน้นไง”

“ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย มีแต่ของเก่าๆ เต็มหน้าร้าน”

“ก็นั่นแหละ เขารับซื้อของเก่า วันนี้เรามาเริ่มเรียนวิชาพื้นฐาน วิชาสุดท้ายกัน”

 

เอื้อย พยายามบอก แต่ แพรวา ก็ยังสงสัยไม่เข้าใจอยู่ดี. แต่ด้วยความอยากรู้ และอยากเรียนวิชาต่อสู้ เธอจึงนิ่งไว้, เอื้อย ว่าอย่างไรเธอก็ว่าตาม.

 

ภายในเวลา 2 วัน บทเรียนพื้นฐานสุดท้าย ก็สิ้นสุดลง. เอื้อย สอน แพรวา รู้จักแยกขยะแล้วนำไปขายต่อ ให้ร้านรับซื้อของเก่า. ได้เงินมาใช้ แพรวารู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย ที่มีเงินใช้, แม้เธอจะไม่ได้เรียนหนังสือแต่เธอก็สามารถหาเงินใช้เองได้ นี่คอความภาคภูมิใจของเธอ.

 

สิงห์ จัดการแข่งขันง่ายๆ ที่บริเวณหลังบ้าน โดยนำถุงวัสดุสีดำ 5 ใบ ข้างในบรรจุขวดพลาสติก กระดาษ และอื่นๆ ที่ยังไม่ได้แยก วางไว้ห่างออกไปไกลๆ. กติกาคือ ให้แต่ละคน วิ่งไปเก็บวัสดุในถุงนั้น มาวางกองในที่ของตัวเอง และแยกด้วยว่าอะไรเป็นพลาสติก อะไรเป็นกระดาษ อะไรเป็นแก้ว โดยไม่ห้ามว่าในระหว่างวิ่งสวน ใครจะวิ่งตัดขาใคร เพื่อสกัดไม่ให้อีกฝ่ายทำงานได้สะดวก.

 

นั่นคือบทเริ่มต้นของการต่อสู้ และการปกป้องตัวเอง.

 

แพรวา ได้เรียนรู้ว่า เมื่อไรควรหลบหลีกคู่ต่อสู้ และเมื่อไรควรรุกไล่. เป็นผู้หญิงตัวเล็กกว่า แต่ถ้าอาศัยความคล่องตัว และความได้เปรียบของรูปร่าง, เธอไม่จำเป็นต้องเผชิญหน้า ด้วยพละกำลังอย่างเดียว เพราะนั่นคือ จุดอ่อนด้อยของตัวเอง.

 

เอื้อย สอนให้ แพรวา รู้จักต่อสู้ด้วยสมอง มิใช่ด้วยกำลัง, ต้องพยายามตัดจุดตาย ของคู่ต่อสู้ให้ได้ ในเวลาอันรวดเร็ว, โดยเฉพาะจุดอ่อนของผู้ชาย แล้วหลบฉากหนีไปตั้งหลัก ให้เร็วที่สุด.

สิงห์ มองดูการสอนของ เอื้อย รู้สึกหวาดเสียวที่หว่างขาของตัวเอง, เพราะถ้าโดนเตะอย่างนั้นเข้า คงบิดตัวงอด้วยความเจ็บแน่ๆ. พอ เอื้อย เผลอ แพรวา ก็ย่อตัว สไลด์ลอดหว่างขาได้สำเร็จ.

 

“หนูรู้แล้ว อะไรมีอยู่สอง พอลอดช่องน้อยๆ สองก็เหลือหนึ่ง”

 

แพรวา ตอบ ขณะที่ยังเหนื่อยหอบ.

“แมววิ่งไล่จับหนู แต่หนูเอาตัวรอดวิ่งเข้ารู แมวและหนู ก็เหลืออย่างละหนึ่งตัว หนูรอด แมวอด หนูทายถูกไหม๊?”

 

พี่เลี้ยงทั้งสามคน ยิ้มอย่างพอใจ ที่เห็นแววฉลาดของ แพรวา. เธอตอบถูก กระโดดลิงโลดด้วยความดีใจ.

เสียงตะโกนหัวเราะดีใจของ แพรวา ดังไปถึงริมรั้ว อีกด้านหนึ่งของตัวบ้าน. ปรากฏชายลึกลับสองสามคน ซุ่มแอบดูพวกเขาอยู่. ขณะที่ ภูเวียง ก็แง้มประตูหลังบ้าน สังเกตดูพวกเขา.

 

ภูเวียง ละสายตายจากน้องสาว ที่กำลังหัวเราะเสียงใส. ความรู้สึกอึดอัดที่อยู่ในใจ ยังคงรุมเร้าเขาอยู่. ไม่มีใครรู้ว่า เด็กหนุ่ม ภูเวียง กำลังคิดอะไร กับแขกของน้องสาว. สายตาของเขา จ้องประสานกับสายตาของสิงห์ดำ โดยบังเอิญ. ทำให้ สิงห์ รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย ในความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดี ระหว่างเขากับ ภูเวียง.

 

ความเข้าใจที่มาจากต่างมุมมองกัน ไม่อาจตัดสินได้ว่า ใครคิดผิดหรือคิดถูก ถ้าไม่มีคนที่สาม มาคอยนั่งฟังเหตุผลของแต่ละฝ่าย. สิงห์ ยังคงต้องการจะพุดคุยกับ ภูเวียง ตลอดเวลา แต่ดูเหมือนว่า เขาจะไม่เปิดช่องให้เลย.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 80/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net