ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
ตอนที่ 93
ความหลัง ความรัก
อาหารค่ำวันนี้ สังข์ เอื้อย โสนน้อย สิงห์ดำ รจนา เอื้องทิพย์ และ นัท นั่งล้อมวงพูดคุย ถามไถ่เรื่องราวเป็นมา. ทุกคนปลดปล่อยความลับของแต่ละคน ออกมาให้เพื่อนๆ รู้ จนไม่มีอะไรค้างคาในใจ. ทำให้อาหารมื้อนี้ เป็นมื้อที่อร่อยที่สุด. ถือเป็นงานเลี้ยงต้อนรับ หนุ่มหล่อหน้าตาดี แทนหนุ่มผิวสี ผมหยิก พูดไม่เป็นภาษามนุษย์. จะไม่มีใครเรียกชื่อ เงาะ อีกต่อไป.
พ่อใหญ่รักพูน เดินผ่านมาทักทาย พอเป็นธรรมเนียม แสดงความยินดี กับชีวิตใหม่ของ สังข์.
เป็นบุญของเธอแล้วละ พ่อหนุ่ม พูดเป็นผู้เป็นคนกะเขาได้ซะที
พ่อใหญ่ รำพึงในใจ ด้วยความปรารถนาดี แล้วหลีกไป. ปล่อยให้สมาคมของหนุ่มสาว พบปะพูดคุยกันอย่างอิสระต่อไป.
ตอนที่เราสามคน ออกไปพ้นประตูเมืองพันธุรัฐออกมาได้แล้ว เอื้อย ย้อนเหตุการณ์ผจญภัย ในอดีต เมื่อหลายปีก่อน ที่จริงน่ะ เราไม่ต้องแยกกันไปก็ได้ โชคดีนะ ที่ทหารพวกนั้น ไม่ชินกับการตามล่าในป่า พวกเขา ตามเรากับโสนน้อยไป เรายังจัดการได้เลย ถ้ามีสังข์ไปด้วยนะ พวกที่เหลือ เราสามคนก็น่าจะเอาอยู่
นั่นซิ แค่ธนญชัยคนเดียว เธอจะกลัวทำไม จริงไหม๊?
โสนน้อย เสริม และถาม สังข์ ซึ่งเป็นโจทก์ คนสำคัญ.
แต่ว่า หลังแยกทางกันแล้ว เธอไปไหนต่อล่ะ?
รจนา รู้สึกว่า นี่เป็นเรื่องส่วนตัว ที่พวกเขาจะเล่าเรื่องราวในอดีต ของกันและกัน. เธอเป็นคนนอก หากนั่งฟังต่อก็คงไม่รู้เรื่อง เพราะไม่รู้ที่มาที่ไปของพวกเขา มากไปกว่าปัจจุบัน.
ฉันรู้สึกง่วงแล้ว ขอตัวไปนอนก่อน พวกคุณคุยกันต่อเถอะ รจนา บอก.
ไม่เป็นไรหรอกน่า ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวหรอก เอื้อย ย้ำ.
เห็นไหม๊ คุณต้องเบื่อเรื่องที่ผมจะเล่าแน่เลย มันยืดยาวซะจนน่าเบื่อ สังข์ พูดเย้าเล่น ไม่หรอก ผมไม่มีอะไรจะปิดบังคุณ ถ้าจะอยู่ฟังต่อก็ได้ หรือถ้าง่วงจริงๆ ก็ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ต้องมีงานทำอีก
สังข์ เปิดเผยชีวิตการผจญภัยครั้งสำคัญที่สุด ให้กับเพื่อนๆ ฟัง. เป็นการผเชิญหน้ากับอุปสรรคและศัตรู ที่ต้องใช้ความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว. เขาต้องใช้ทั้งปัญญา ทั้งความสุขุมรอบคอบ ทั้งความอดกลั้น อดทน เพื่อรอจังหวะและโอกาสเหมาะสม ที่จะเอาชนะและฟันฝ่าไปให้ได้.
โชคชะตา เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น กล้า หรือ กลัว อยู่ที่ หัวใจ แพ้ หรือ ชนะ อยู่ที่ สมอง ดี หรือ ชั่ว อยู่ที่ ปัญญา, นี่คือ ข้อสรุป เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรค และศัตรู.
เขาไม่หวังว่า จะต้องชนะมันเสมอ แต่เขาหวังว่า ต้องสู้ให้ถึงที่สุด ก่อนจะยอมแพ้มัน. ความหวัง ความรักความศรัทธา และความจงรักภักดี ที่มีต่อพ่อแม่และเพื่อนๆ คือ ยาดี ช่วยให้หัวใจของเขาแข็งแกร่ง มาจนถึงทุกวันนี้.
สังข์ เล่าต่อว่า
หลังจากเราแยกทางกันแล้ว เราก็หนีเข้าไป ในหมู่บ้านเผ่ามนุษย์กินคน
แล้วไม่ถูกพวกคนป่าจับไปย่างกินเหรอ? โสนน้อย ถามขัดจังหวะ.
ไม่หรอก เราก็ได้สเปรย์กระป๋องนั้นช่วยไว้ และซ่อนตัว ไม่ให้พวกมนุษย์กินคน มองเห็น แต่พวกของธนญชัย ที่วิ่งไล่ตามเราไป ถูกพวกมันฆ่า จับเอาตัวไป พวกมันเอาปืนกลไปด้วย คิดว่าคงเป็นของประหลาด พวกมันยิงไม่เป็นหรอก เราก็เกือบจะรอดแล้ว แต่สเปรย์นั่นมันไม่ทำงาน ก็เลยถูกพวกมันจับตัวไปอีกคน แล้วเอาไปขังไว้รอทำพิธีบูชายัญ เรามีโอกาสได้เห็นหัวหน้าเผ่า หน้าของหัวหน้าเผ่า มันติดตาตลอด ตอนนั้นกลัวที่สุดในชีวิต คิดว่าคงไม่รอดแล้ว แต่เราจะตายตอนนั้นไม่ได้
เธอรอดมาได้ยังไง?
เรายังเหลือ กระบอกฉีดแค็ปซูล ที่ซ่อนติดตัวไปอันหนึ่ง เราก็ไม่รู้หรอกว่า ถ้าฉีดเข้าไปแล้ว ผลจะออกมาเป็นยังไง ตอนนั้น มันต้องเสี่ยงเอาชีวิตรอดไว้ก่อน เลยตัดสินใจฉีดเข้าไป สักพัก เนื้อตัวของเราก็เปลี่ยนไป ตอนแรกๆ คงจะดูทุุเรศ น่าเกลียดกว่านี้อีก พอคนป่าพวกนั้นมานำตัวไปทำพิธี คงคิดว่า เราเป็นหัวหน้าของพวกเค้ามั๊ง ยามที่เฝ้าหน้าประตู จึงปล่อยเราออกไป โชคดีที่หัวหน้าของพวกเค้า ตัวเท่าๆ กับเรานี่แหละ
แล้วเธอก็สวมรอย หนีออกมาได้
ใช่ ตอนน้้นยังไม่รู้หรอกว่า ตัวเองหน้าตาเป็นยังไง จนกระทั่ง ออกมาพ้นเขตอันตรายแล้ว มองเงาของตัวเองในน้ำ จึงได้รู้ว่า เราไม่เหมือนเดิมแล้ว พูดก็ไม่ได้ เสียใจมาก โชคดีนะ ที่เธอสองคนไม่เจอเราในวันนั้น ถ้าเจอ ก็คงจะวิ่งหนีเหมือนกัน
เอื้อย มองหน้า แล้วบีบมือของ สังข์ เขย่าเบาๆ ให้เล่าต่อ.
แต่ที่เรายังไม่ตามเธอสองคนไป เธออย่าโกรธเราเลยนะ ตอนนั้นน่ะ ในสมอง มีแต่สมุทรกับสาคร ที่เราจะต้องกลับเข้าไปช่วย เราสัญญากันไว้ว่า ถ้าเรายังไม่ตาย จะต้องพาเขากลับออกมาจากเมืองนรกพันธุรัฐนั่นให้ได้ นั่นแหละ ที่เราตัดสินใจ ย้อนกลับเข้าไปที่นั่นอีกครั้ง
แต่นั่น มันเสี่ยงมากเลย สิงห์ สอดขึ้นมาบ้าง.
ก็ไม่มีทางเลือกนี่ แต่มาคิดดูอีกที อาจเป็นลิขิตสวรรค์ก็ได้ หน้าตาของเราเปลี่ยนไป ทุกคนที่นั่น จำเราไม่ได้เลย แม้กระทั่งธนญชัย ทำให้เราแฝงตัวเข้าไปได้ไม่ยาก แต่ไม่ง่ายเลยที่จะค้นหา สมุทรกับสาคร เพราะอะไรๆ มันก็เปลี่ยนไปรวดเร็วมาก
เธอ เจอสมุทร กับ สาครได้ยังไง? เอื้อย ถาม.
เราพยามสืบหาเขา มาตลอดทั้งห้าปี แต่ก็ไม่เจอ จนเราเกือบจะหมดหวังแล้ว แต่โชคก็เข้าข้างเรา เจอเขาโดยบังเอิญ เขา ... เขาถูกทำร้ายด้วยเม็ดแคปซูลนั่น ร่างเขาเปลี่ยนไป พวกนั้นทำกับเขา ราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ทดลอง เราแทบจำกันไม่ได้เลย แต่รหัสสัญญาณวิทยุ 213 ที่เรายังจำกันได้ นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้เราเจอกัน แล้วเราก็นัดกันหนีออกมา ช่วงน้้น อันตรายและก็เสี่ยงมากๆ เกือบเอาชีวิตไม่รอดเหมือนกัน พวกทหารก็แห่กันมามาก จนเราต้านไม่อยู่ สาครถูกยิงก่อน สมุทรก็ถูกยิงไปอีกคน เราพยายามจะเข้าไปช่วย แต่ แต่ เราก็ทำไม่สำเร็จ
สังข์ เสียใจ จนน้ำตาซึม เอื้อย โสนน้อย ก็เช่นกัน สิงห์ ตบไหล่เขาเบาๆ ให้กำลังใจ.
เราขอโทษ เราขอโทษ ... เขาฝากความคิดถึงเธอ มากับเราด้วย และบอกด้วยว่า ให้เราตามหาพวกเธอให้เจอ และบอกพ่อกับแม่ของเขาด้วยว่า เขาพาน้องชายกลับบ้านไม่ได้
สังข์ เธอทำดีที่สุดแล้ว อย่าโทษตัวเองเลย เอื้อย พูดปลอบโยนเขา.
สิงห์ หักเหเรื่อง เพื่อดึงพวกเขา ออกมาจากห้วงเวลาของความเศร้า.
แล้วนาย ได้กล่องนั่นมายังไง?
ถ้าสมุทรกับสาคร ไม่เสี่ยงชีวิต ไปเอาของนั่นมาให้ เราก็คงไม่ได้มันมาหรอก ... เราขับเครื่องยูเอฟวีทู หนีการตามล่าของพวกมัน จนกระทั่งมาตกที่บึงน้ำนั่นแหละ เราจึงรอดมาได้
นายนี่เก่งไม่เบาเลยนะ ไปเรียนขับเครื่องนั่น มาจากที่ไหน? สิงห์ ถาม.
เจน เป็นคนสอน และเราก็จะไม่ลืมเจนอีกคนหนึ่ง ที่มีส่วนช่วยให้เราหนีรอดออกมาได้
ที่จริง รจนา ไม่ได้อยู่ไกลเกินไปจากวงสนทนา. เธอรับรู้เรื่องราวทั้งหมดของพวกเขา และแสดงความยินดี ที่เหตุการณ์ร้ายๆ ได้ผ่านพ้นไปแล้ว. เธอรู้สึกสัมผัสได้ ในความรัก ความจริงใจ ที่พวกเขามีให้กัน. ขณะที่เธอเอง ก็เริ่มถลำลึกในความรู้สึกที่มีต่อ สังข์ เกินกว่าการเริ่มต้น.
...
วิถีชุมชน วิธีแห่งศีลธรรม หล่อหลอมจิตใจของ สังข์และ รจนา รวมทั้งเพื่อนๆ ให้มุ่งมั่น ที่จะพัฒนาศักยภาพของตนเอง ให้สามารถพึ่งตนเอง จนเป็นที่พึ่งของคนอื่นๆ ได้. พวกเขาเข้าใจดีว่า สังคมของคนเมืองหลวง แขวนอยู่บนระบบและอำนาจของผู้ปกครองนคร, ประชาชนระดับล่างอย่างพวกเขา ไม่อาจแตะต้องและเข้าถึงได้เลย.
ความสัมพันธ์ระหว่าง สังข์ กับ รจนา พัฒนาไปพร้อมๆ กับ การขยายพื้นที่และกิจการด้านต่างๆ ของชุมชนสันติอรุณ.
พวกเขามีโอกาสทำงานใกล้ชิดกันมากขึ้น ศึกษาเรียนรู้ใจจิตใจของกันและกัน กอบก่อเป็นความรัก ที่ผสมผสานกับอุดมการณ์เพื่อมวลชน อย่างลงตัว.
ขณะที่ สายสัมพันธ์รักแบบเพื่อน ของ เอื้อย ที่มีต่อ สังข์ ก็พัฒนาและกอบก่อ เป็นความรักแรกรุ่นอย่างลึกซึ้ง จนไม่สามารถแยกแยะออกได้ว่า อะไรคือเพื่อน อะไรคือคนรัก.
1 ปีผ่านไป.
รจนา เรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย ใกล้จบแล้ว. ท่านประธานนครรัฐ ต้องการให้บุตรสาว เรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น. แต่ รจนา ยังไม่รับปาก.
เธอยินดีที่จะทำงาน สร้างคุณภาพชีวิตให้กับคนระดับล่าง มากกว่าการเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ที่มุ่งพาคนออกไป จากความเป็นจริงของชีวิต. คนที่จบการศึกษา มักลืมเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง ดูหมิ่นเหยียดมนุษย์ด้วยกัน มุ่งเอาเปรียบคนอื่น เพื่อให้ตนเองได้เปรียบ และเสพสุข. โดยไม่สนใจว่าคนอื่นๆ จะเดือดร้อนอย่างไร จากการกระทำของตนเอง.
รจนา มาที่ชุมชนสันติอรุณบ่อยขึ้น ราวกับว่า นี่คือบ้านที่สองของเธอ. อาคารตึกใหม่ สร้างเกือบเสร็จแล้ว. สังข์และเพื่อนๆ ได้บ้านพักหลังใหม่. พวกเขาสร้างขึ้นเองตามแบบฉบับของพวกเขา และไม่ใหญ่เกินขนาดที่ชุมชนกำหนดไว้.
โครงการชีวิตใหม่ หัวใจพอเพียง ที่บึงน้ำเจ้าพระยา เริ่มก่อรูปชัดเจน. มีชาวชุมชนสันติอรุณ ไปจับจองพื้นที่ และปลูกสร้างบ้านเรือน อาศัยอยู่ที่นั่น.
ถนน ลำคลอง ถูกสร้างขึ้นด้วยเครื่องจักร. พื้นที่เพาะปลูกกสิกรรม ตามวิถีธรรมชาติและการพึ่งพาตนเอง แผ่ขยายครอบคลุม พื้นที่โครงการหลายจุด. รวมทั้ง โรงเห็ด โรงปุ๋ยอินทรีย์ โรงแยกขยะ ก็ได้รับการก่อสร้างขึ้น.
สังข์ กับ สิงห์ดำ สร้างบ้านพักไว้ที่โครงการฯ อีก 3 หลัง. มีขนาดใหญ่กว่า กว้างขวางกว่าบ้านพักที่สันติอรุณ, ไว้อยู่เอง 2 หลัง และไว้รับรองเพื่อนบ้านอีก 1 หลัง.
หลังงานก่อสร้างบ้านพัก พ่อใหญ่รักพูน กับคณะกรรมการชุมชน เดินทางมาเยี่ยมโครงการ. สังข์ กับ สิงห์ดำ พาเที่ยวชมพื้นที่ต่างๆ ในโครงการ.
ที่นี่จะเป็นแหล่งผลิตวัตถุดิบทุกอย่าง และอาจแปรรูปด้วยในอนาคต แล้วส่งไปที่สันติอรุณ
พ่อใหญ่ อธิบาย.
ที่สันติอรุณ ก็จะเป็นตัวอย่าง วิถีชีวิตใหม่ของคนเมือง คนข้างนอกมองไม่เห็น ไม่เป็นไร เราไม่หวัง ไม่ท้อ แต่เราทำ เราจะแสดงให้คนทั้งนครรัฐ รู้ว่า ปัญหาต่างๆ ของคนเมือง ที่เกิดจาการกินการใช้ ฟุ่มเฟือย ดูดทรัพยากรจากข้างนอก เพื่อให้ตัวเองอยู่สุขสบาย แต่ปล่อยของเสียให้คนอื่น และมันก็เดือดร้อนกันทั่ว นั่นน่ะ มันมีทางแก้ ก็อย่างที่พวกเราทำอยู่นี่แหละ รู้จักกิน รู้จักใช้ ไม่สิ้นเปลือง ไม่ก่อไม่สร้างพิษภัย รู้จักสร้างสิ่งทดแทน นี่แหละ คืออาชีพของเราละ เป็นอาชีพที่คนจนๆ ควรจะมาเอาอย่างที่พวกเราทำ
และอีกหลายๆ เรื่อง ที่พ่อใหญ่ ปรารภแก่คณะกรรมการชุมชน. ท่านชี้ให้เห็นว่า วิถีเศรษฐกิจพอเพียง ใช้ได้กับทุกชนชั้น ทุกพื้นที่ ในนครรัฐเทพนาราแห่งนี้.
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net