ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
ปฐมบท - แสงแรกของเรื่องราว
แสงไฟจากเพดาน ข้างนอก ส่องมาที่นาฬิกาโบราณเรือนหนึ่ง ที่ถูกแขวนไว้ในห้องนอน บอกเวลา 05.00 น.
เป๊ง ! เป๊ง ! เป๊ง ! เป๊ง ! เป๊ง !
เสียงขลุกขลัก ลากถู ข้าวของ ดังมาจากในครัว. สร้างความหงุดหงิดน่ารำคาญ ให้แก่เด็กสาวรุ่นผู้หนึ่ง ซึ่งกำลังนอนหลับคุดคู้อยู่ในมุ้ง. เธอนอนกระสับกระส่าย เมื่อได้ยินเสียงเรียก.
นี่มันตีห้าแล้ว ตื่น ตื่น
เสียงของหญิงวัยกลางคน เรียกให้เด็กสาวรุ่น ที่กำลังนอนอยู่รีบตื่นขึ้น.
นังแวว นี่จะนอนกินบ้านกินเมืองรึไงวะ ประเดี๋ยวตลาดก็วายกันหมด
เดี๋ยวซิ แม่ คนกำลังตื่นอยู่
แวว ลุกขึ้น ขยี้ตา งัวเงีย, แหวกมุ้งออกมาทั้งๆ ที่ตายังหลับอยู่ ท่ามกลางแสงสลัวๆ. ส่วนมือก็ปัดป่ายไปมาบนหัวเตียง จนไปสะดุดเข้ากับ สวิทช์ไฟฟ้าเข้าพอดี.
ภายในห้องแคบๆ ที่ถูกจัดเก็บข้าวของเครื่องใช้ อย่างไม่เป็นระเบียบเท่าไรนัก. แวว ขยี้ตาอยู่ครู่หนึ่ง, ผู้เป็นแม่ ก็เดินมาเกาะที่ขอบประตูห้อง. เข้ามาดูว่า ลูกสาวตื่นหรือยัง.
ผู้เป็นแม่เตรียมข้าวของ ที่จะนำไปขายในตลาดเช้าพร้อมแล้ว เพียงแต่รอลูกสาวอยู่.
รุ่งอรุณวันใหม่ บรรยากาศดูสดใสกว่าทุกวัน, แสงอรุณสีทองยามเช้า. บรรยากาศในตลาดวันนี้ ดูสวยงาม. สองฝั่งทางเดิน ต่างมีแม่ค้านำของมาขาย จัดวางโต๊ะ วางข้าวของที่จะขายคละกัน แต่ดูมีระเบียบ ราวกับว่ารอคนสำคัญมาตรวจ. ตลาดปลาสด เนื้อสด กับตลาดผัก ของกินของใช้ แยกกัน. มีผู้คนพลุกพล่าน มากกว่าทุกวัน. แสงสีทองยามเช้า สาดกระทบไหล่ผู้ค้น ที่เดินสวนกันไปมา, ดูงามตายิ่งนัก. ทุกคนส่งรอยยิ้มให้แก่กัน และกล่าวทักทายกัน ตามประสาคนคุ้นเคย.
สองแม่ลูกช่วยกันหาบผัก ผลไม้ที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน มาจับจองในที่ที่เคยขายประจำ. เป็นโต๊ะไม้เก่าๆ ผ่านการใช้งานมานาน, สองข้าง ก็เป็นแม่ค้าที่เป็นเจ้าประจำ กำลังจัดผัก ให้เข้าที่, พร้อมกับ จัดผักวางบนตราชั่ง ส่งให้หญิงชราผู้หนึ่ง พร้อมกับรับเงินมา.
ชะเอม ทำไมวันนี้มาสายล่ะ?
เสียงแม่ค้า ข้างๆ ร้องทัก ขณะจัดวางผักกาด ผักบุ้ง ให้ดูเรียบร้อย.
ก็นังแววน่ะสิ ตื่นสายตามเคย
เธอบ่นถึงลูกสาว กับเพื่อนๆ แม่ค้า โดยไม่สนใจว่า ลูกสาวจะรู้สึกอย่างไร.
เออ ได้ข่าวว่า วันนี้ พ่อเมืองยศกร จะมาจ่ายตลาด ใช่ไหม?
อืม!
เธอตอบ โดยไม่หันไปมอง ขณะหยิบหัวมันขึ้นไปวางบนถาดตราชั่ง.
ฉันกะว่าจะมาให้ทัน อยากจะเห็น คุณผู้หญิงซักหน่อย
คุณจันทนี น่ะเหรอแม่ ? นังแวว ถามแม่ด้วยความสังสัย.
เออ คุณผู้หญิงจันทนี เมียของพ่อเมือง แกเรียกชื่อให้เต็มๆ หน่อย ไม่ได้เหรอวะ นังแวว
คุณผู้หญิงจันทนี ภรรยาหลวงของพ่อเมือง ฉันเรียกถูกไหมแม่
ชะเอม มองค้อนลูกสาว ขณะนี่เพื่อนแม่ค้า แอบยิ้มนิดๆ ที่เห็นลูกสาวฉลาดกว่าแม่.
จะเรียกว่า เป็นภรรยาเอกของพ่อเมือง ก็ได้จ้ะ เค้าว่าหน้าตาสะสวยกว่า คุณเมธาวรรณ อีกนะ
ทำไมพวกผู้ชาย ชอบมีเมียน้อยกันจัง นังแวว ซักตามประสาเด็กสอดรู้.
เอ๊ะ นังแววนี่ เรื่องไม่ดีไม่งาม พูดออกมาได้ยังไง
โธ่ แม่ ฉันแอบได้ยินพวกในจวนเขาพูดกันให้แซ่ด ว่าคุณเมธาวรรณ เป็นเมียน้อย
ขณะที่ชะเอม ลูกสาว และเพื่อนแม่ค้า กำลังถกเถียงกันอยู่. ชาวเมือง ต่างให้ความสนใจเป็นพิเศษ เพราะวันนี้ พ่อเมืองยศกร กับ จันทนี พร้อมด้วย ผู้ติดตาม, เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ผู้หญิงสองคน เดินทักทายผู้คนไปด้วย และ จับจ่ายซื้อผัก ข้าวของไปด้วย.
พ่อเมืองยศกร เป็นชายร่างสูง มีจมูกเป็นสันโด่ง งามราวกับเทวดา, รูปร่างก็ดูสง่างดงาม สวมเสื้อยืดสีขาวโปร่งตา, เดินเคียงคู่มากับ จันทนี ภรรยาสาว. เธอเป็นหญิง ร่างผอมสูงสมส่วน, ผิวขาว ผมยาวเสมอไหล่ ในชุดกระโปรงสีฟ้าขาว คลุมเข่า, เสื้อคอกระเช้าสีขาว. ส่วนผู้ติดตามหญิง หิ้วตระกร้าใส่ของ ผู้ชายมีสมุดบันทึกอยู่ในมือ และพกวิทยุสื่อสาร เหน็บไว้ที่เข็มขัดด้านหลัง.
วันนี้ คุณผู้หญิงจันทนี ดูสวยกว่า ทุกวันเลยนะแม่ นังแวว พูดอมยิ้ม ด้วยความชื่นชม.
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
ตอนที่ 1
ละครชีวิต แห่งนครวิชัยยศ
บ้านหรูหลังใหญ่ ออกแบบสร้าง ตามสถาปัตยกรรมยุโรป สีขาวสะอาด. ตั้งตระหง่าน อยู่ภายในรั้วสีเขียวขี้ม้าเข้ม ที่ออกแบบลวดลาย แสดงถึง ฐานะผู้นำของเมือง. ที่ประตูใหญ่ของรั้วบ้าน มีความกว้างกว่าถนนคอนกรีตเล็กน้อย. รถยนต์สามคันวิ่งสวนกันได้สบายๆ.
รถยนต์ทุกคันที่วิ่งผ่านหน้าบ้าน จะมองเห็นป้ายชื่อ ซึ่งเป็นโลหะหล่อนูนได้ชัดเจน ข้อความว่า จวนผู้ว่านครวิชัยยศ ยศกร วิมลมาศ เมื่อมีรถวิ่งเข้าออก ก็จะมีเจ้าหน้าที่เวรยามสองนาย แต่งกายดูสง่า คอยตรวจตรา และอำนวยความสะดวกในการเปิด - ปิดประตู.
ภายในบริเวณจวนผู้ว่า, ถูกจัดระเบียบ ตกแต่งด้วยสวนไม้ดอกไม้ประดับ หลากสี สูงต่ำ ลดหลั่นกันเป็นระยะ. รองพื้นด้วยหญ้าเขียวขจี และทางเดิน ซึ่งปูด้วยแท่งหิน รูปสี่เหลี่ยม จัดวางเรียง เป็นรูปมนโค้งสวยงาม. ด้านหน้าของตัวบ้าน เยื้องไปทางทิศตะวันออก เป็นสระน้ำใสสะอาด, มีน้ำตกเล็กๆ อยู่อีกด้านหนึ่ง. บรรยากาศดูสวยงามราวกับสวรรค์.
ในห้องโถงใหญ่ ถูกจัดระเบียบให้ดูภูมิฐานตระการตา โดยหญิงแม่บ้าน สองคน ซึ่งกำลังปัดกวาดเช็ดถู ทำความสะอาดพื้น และเครื่องเรือน. ลึกเข้าไป อีกฝั่งหนึ่งของตัวบ้าน เป็นห้องรับรองแขก. ภายในห้อง มีรูปถ่ายของพ่อเมืองยศกร กับ จันทนี ตอนแต่งงานกันใหม่ๆ ติดอยู่บนผนังห้อง. ฝั่งตรงข้าม เป็นห้องรับประทานอาหาร.
บนโต๊ะอาหารเช้า, เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที ยศกร กับ จันทนี ต่างคนต่างรับประทานอาหารเช้า โดยที่ไม่ยอมพูดจากัน, จนแม่บ้าน ที่รอเสริฟอาหารอยู่ห่างๆ ต่างก็บ่นกระซิบถามกัน ด้วยสีหน้าเศร้าๆ.
แม่นวล พวกเค้าจะงอนกันไปอีกนานไหม?
ไม่รู้ซิ มันก็เป็นอย่างงี้มาเกือบเดือนแล้ว
โธ่เอ๊ย ฉันอึดอัดจะแย่อยู่แล้วนะ
ยศกร ทำลายบรรยากาศความเงียบ ด้วยคำพูดห้วนๆ -
ประเดี๋ยว ผมจะขึ้นไปเซ็นหนังสือ ที่ห้องทำงาน แล้วก็ออกไปตรวจงานข้างนอก บ่ายๆ จะกลับ
จันทนี เบนสายตาจากจานข้าว ไปที่สามี แล้วรวบช้อน ยกแก้วน้ำขึ้นจิบ -
คุณจะออกไปพร้อมกับผมเลยไหม๊?
ไม่ค่ะ ดิฉัน ขับรถไปเอง โรงเรียนก็อยู่ไม่ไกล ป่านนี้พวกเด็กๆ คงรอแย่
นี่คุณ จะโกรธผมไปถึงไหน อยู่ด้วยกันมาห้าปีแล้ว คุณยังไม่รู้ใจผมอีกเหรอ
จันทนี มองหน้าสามี แล้วลุกเดินออกไป ปล่อยให้ ยศกร พูดตัดพ้ออยู่เพียงฝ่ายเดียว
เราตกลงกันแล้ว คุณมีลูกให้ผมไม่ได้ แล้วอย่างงี้จะให้ผมทำยังไง ทุกวันนี้ผมก็ดูแลคุณอย่างดี ยกย่องคุณมากกว่า เมธาวรรณ เสียอีก
เมื่อได้ยินคำว่า เมธาวรรณ เหมือนมีหนามแหลม มาทิ่มแทงหัวใจ. จันทนี รีบลุกเดินออกไป โดยไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆ จาก ยศกร.
นี่คุณ คุณ
ขณะที่เขายืนครุ่นคิดว่า ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร กับเรื่องยุ่งๆ นี้. เขาก็ได้ยินเสียงรถยนต์สตาร์ท และเมื่อมองลอดหน้าต่างออกไป, เห็นจันทนี ขับรถออกจากประตูบ้านไป.
นายชิด เตรียมรถ ฉันจะไปแล้ว ยศกร เรียกคนขับรถ.
ศาลาว่าราชการ นครวิชัยยศ ตั้งเป็นสง่าอยู่บนริมฝั่งแม่น้ำใหญ่. ในห้องทำงาน ของผู้ว่านคร ถูกจัดระเบียบ ให้ดูเป็นสัดส่วน. มนู ซึ่งเป็นคนรับใช้ใกล้ชิดผู้ว่ามากที่สุด มีหน้าที่สำคัญ คือ คอยรักษาความปลอดภัย อำนวยความสะดวกทุกอย่าง สำหรับผู้ที่มาติดต่อกับผู้ว่าโดยตรง.
พ่อเมืองยศกร เดินมาถึงหน้าห้อง, ก่อนที่จะเดินผ่านประตูกั้น เข้าไปที่โต๊ะทำงาน. เจ้าหน้าที่หญิงสองคน และ เจ้าหน้าที่ชายอีกคน ซึ่งกำลังนั่งทำงานอยู่หน้าห้อง รีบลุกขึ้นยืนไหว้คารวะ. ทั้ง 3 คนต่างมีความรู้สึกคล้ายๆ กันว่า สีหน้าท่าทางของท่าน บึ้งตึงเหมือนไปทะเลาะกับใครมา.
ยศกร มาถึงที่โต๊ะทำงาน นั่งยังไม่ทันหายเหนื่อย, มนู ก็นำหนังสือมายื่นให้.
ท่านครับ มีเรื่องด่วน
ยศกร รับหนังสือมาดู, ชั่วครู่ ก็มีสีหน้าสงสัย และรู้สึกขัดใจขึ้นมาทันที.
อีกแล้วหรอ ! เขาอุทานขึ้น.
ยศกร ยกหูโทรศัพท์, กดหมายเลข ด้วยอารมณ์ไม่ดี. มนู เห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัว จึงปลีกตัว ออกไปนอกห้องก่อน.
นี่ฟังนะ การโยกย้ายคน ไม่ใช่ทำได้ง่ายๆ เหมือนพูดด้วยปาก สิ่งที่เธอร้องขอมา พี่ก็ทำให้แล้ว ยังไม่พอใจอีกเหรอ?
คุณพี่ขา ก็คนที่คุณพี่ส่งมาให้ มันไม่ได้เรื่อง น้องก็ให้ไปทำหน้าที่อื่น แล้วผิดตรงไหน เสียงผู้หญิง ดังมาจากหูโทรศัพท์.
นี่เธอจะก้าวก่ายงานของพี่ มากเกินไปแล้วนะ
โธ่เอ๋ย เรื่องเล็กน้อย สำหรับตำแหน่งผู้ว่า อย่างคุณพี่ แค่นี้จะเป็นไรไป ทีเมื่อก่อน ตอน วรรณ เป็นหน้าห้อง ไหนว่าจะให้ทุกอย่าง ตามที่วรรณขอ วรรณก็ไม่อยากจะเป็นน้อยของใครทั้งนั้น
เจ้าของเสียงในโทรศัพท์ พูดเหมือนยื่นคำขาด, แค่มองเห็นเธอทางด้านหลัง ก็รู้ว่าเธอเป็นหญิงสาว สวย ผิวขาว เหมือนคนมีตระกูลสูง แต่น้ำเสียงกลับฟังดูตรงกันข้าม.
ถ้าคุณพี่ ไม่ทำตามที่ขอ วรรณ ไม่ยอมด้วย ไม่งั้น วรรณ จะแฉเรื่องของอีนังนั่น ถ้าคุณพี่คิดจะเอามันทำเมียอีกคน ไม่เชื่อก็ลองดู !
นี่ เมธาวรรณ เธอจะเอายังไง?
เสียงยศกร มีอาการแผ่วลง. เขามีอาการหงุดหงิด อย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะวางหูโทรศัพท์ลง.
เมธาวรรณ วางหูโทรศัพท์ในมือ ด้วยสีหน้ายั่วโทสะ. แม้เธอจะเป็นสาวงาม ผู้มีเรือนร่างยั่วยวน กวนเสน่ห์ผู้ชาย แต่เมื่อเข้าใกล้ จะรู้สึกได้ทันที ถึงความร้ายกาจ ริษยา เจ้าเล่ห์. บุคลิกที่น่าจะเป็นคนมีวงศ์สกุล กลับสลายไปใน เมื่อได้ยินเสียงพูดและสีหน้าของเธอ.
...
โรงพยาบาลรัตนแพทย์, เป็นโรงพยาบาลเอกชน ขนาดใหญ่ ประจำจังหวัด, จึงมีผู้ป่วย มาใช้บริการตรวจรักษา ไม่ขาดระยะ.
ห้องตรวจแผนกสูตินารีเวช, นายแพทย์ใหญ่ ขณะที่หมอกำลังตรวจครรภ์ ให้กับสตรีผู้หนึ่ง. พยาบาล ก็เดินนำเอกสาร ประวัติคนไข้ มาส่งให้หมอ, ระบุชื่อคนไข้ จันทนี วิมลมาศ.
ที่ห้องรับรองของโรงพยาบาล, มีคนไข้สองสามราย นั่งรอผลตรวจ. สักครู่ นายแพทย์ใหญ่ เดินเข้าไปหาหญิงสาว ที่มารอรับฟังผลตรวจ. ที่โต๊ะรับรองพิเศษ หน้าห้องสูตินารีเวช เธอคือ เมธาวรรณ นั่นเอง.
ยินดีด้วยนะครับ คุณเมธาวรรณ และ ฝากบอกยินดีกับ ท่านพ่อเมืองยศกรด้วยนะครับ ท่านอาจจะได้ลูกชาย หรือ ลูกสาวดีล่ะ หรือ ทั้งลูกสาว ลูกชาย เร็วๆ นี้ก็คงจะรู้
หมอรายงาน เหมือนจะบอก ความลับอะไรบางอย่าง แต่ เมธาวรรณ ไม่ทันสังกต เพราะมัวแต่ดีใจ ที่ตนเองกำลังจะมีลูก.
ไม่มีอะไร จะดีใจไปยิ่งกว่านี้อีกแล้ว, เมธาวรรณ ดีใจจนอยากจะลุกขึ้นตะโกน ให้ก้องไปทั่วโรงพยาบาล, เสียงจะได้ไปถึงหูของ ยศกร. เธอได้แต่ยิ้มแก้มปริ และกล่าวขอบคุณหมอ สองสามครั้ง ก่อนที่จะลาจากไป.
ค่ำคืนนี้ ท้องฟ้าดูสว่างไสวด้วยดวงดาว พระจันทร์เด็มดวง ลอยเด่น เหนือบริเวณจวนผู้ว่านครแห่งนี้. มันดูสว่างไสว ราวกับมีงานเทศกาล.
อาหารค่ำ ถูกจัดไว้เป็นพิเศษ ถูกใจแม่บ้านมากที่สุด, ทั้งๆ ที่เธอทั้งสองไม่ใช่คนกิน. แต่ภาพเบื้องหน้า พวกเธอ ก็อดแสดงอาการดีใจไม่ได้ ที่เห็นรอยยิ้มของ คุณจันทนี, คุณผู้หญิงของพวกเธอ. ขณะทานอาหาร ยศกร เองก็แปลกใจ ที่เห็นภรรยาเปลี่ยนไป. แต่ก็ไม่กล้าถาม เพราะคิดว่า ยังมีเรื่องค้างคาใจกันอยู่. คงปล่อยให้เวลา ล่วงเลยไป ด้วยการสนทนาเรื่องอื่นแทน.
ความสวยงามของท้องฟ้าวันนี้ ช่างยั่วยวนเสียเหลือเกิน. ยศกร ผละจากเตียงนอน ออกไป ลากม่านหน้าต่าง เปิดออก. ท้องฟ้าใสเป็นประกาย ดวงดาว ถูกจับวางเป็นจุดๆ อย่างอิสระ, บ้างก็โดดเดี่ยว บ้างก็รวมกันเป็นกลุ่ม. สร้างจินตนาการให้ผู้คน เล่าขานเป็นตำนานราศรีต่างๆ, ช่างสวยงามจริงๆ.
จันทนี แอบเดินเข้ามาหา ยศกร ทางด้านหลัง. เขารู้สึกตัว เมื่อภรรยาสวมกอดเบาๆ ทางด้านหลัง.
คุณคะ คุณจะทำอะไรเพื่อนีได้ไหม ?
จันทนี พูดด้วยน้ำเสียง ที่ออดอ้อน ซึ่งหลายเดือนมาแล้ว ที่เธอไม่เคยพูดดีด้วยกับสามีอย่างนี้. ก็ยิ่งทำให้ ยศกร แปลกใจหนักขึ้น.
ได้ซี หลายปีมานี่ ผมทำเพื่อคุณมาตลอด ก็คุณเป็นภรรยาผมนี่ นานแล้วนะ ที่คุณรู้สึกไม่ดี กับผม แต่วันนี้ มีอะไรเหรอ
ถ้านี ให้ของสิ่งหนึ่งที่คุณอยากได้ แล้วคุณจะตอบแทนอะไรนีดีคะ ?
คงไม่ใช่ดาวบนฟ้านะ ยศกร กระเซ้าเล่น.
นีกำลังจะมีลูก
ยศกร รีบหันหน้ามาสบตากับ ภรรยา ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ. เหมือนเด็กเล็ก ที่ได้ของเล่นถูกใจ, ราวกับว่าโลกทั้งใบ เต็มไปด้วยสายรุ้งหลากสี ที่สามารถไขว่คว้าได้ ตามใจชอบ. บรรยากาศอึมครึม ของสามีภรรยาคู่นี้ หายไปในทันที. ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา คืนนี้เป็นคืนที่มีความสุขที่สุด.
ยศกร ค่อยๆ สวมกอด ภรรยา ไว้ในวงแขน ร้อยรัด ด้วยความรักเต็มเปี่ยมในหัวใจ. เขามองขึ้นมาบนท้องฟ้า ราวกับจะบอก ขอบคุณสวรรค์. ขอบคุณเทพ ที่สถิตย์อยู่บนดวงดาวทุกดวง.
...
บ่ายวันหนึ่ง ท้องฟ้าดูปลอดโปร่ง แต่มีเมฆเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ ประปราย. อากาศร้อนๆ อย่างนี้ ยิ่งเพิ่มอุณหภูมิ ให้กับผิวถนนลาดยาง. ล้อรถยนต์ ที่วิ่งอยู่บนผิวถนนลาดยาง เหมือนวิ่งอยู่บน เปลวเพลิง.
รถยนต์เก๋งสีขาวเงิน เลี้ยวตรงปากทางแยก เข้าบ้านหลังหนึ่ง. ดูไกลๆ ก็รู้ว่า เป็นบ้านของคน ที่ค่อนข้างมีฐานะดี ในหมู่บ้าน. มันวิ่งเข้าไปจอด ที่หน้าบ้าน. เมธาวรรณ ในชุดคลุมท้อง ลงจากรถ พาตัวเอง ลงจากรถ, พร้อมกับหิ้วของฝาก เดินเข้าไป ในบ้านหลังนั้น.
พวกมด ต่างพากันขนไข่ ขึ้นไปบนตอไม้. แม่แมว คาบลูกของมัน ไปอยู่ในที่ปลอดภัย บนยุ้งข้าว. ธรรมชาติของสัตว์ ก็เช่นเดียวกับมนุษย์, ที่ต่างหาที่หลบภัย เพื่อลูกของมัน.
เมื่อมาถึง เมธาวรรณ สั่งให้คนขับรถ วางของฝากลงกับพื้นโต๊ะรับแขก. ขณะที่หญิงวัยกลางคน หน้าตาดี แต่งตัวสะอาดสะอ้าน เดินออกมา จากห้องครัวที่อยู่หลังบ้าน แล้วเอ่ยถามทันที ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาใกล้ๆ.
ท้องได้กี่เดือนแล้วล่ะ?
ห้าเดือนแล้วแม่
ผู้เป็นแม่ ก็พอรู้เบื้องหลังของลูกสาวจอมโวยวาย กับผัวผู้สูงศักดิ์อยู่บ้าง. ในฐานะแม่ ที่ชอบสอดรู้เรื่องของชาวบ้านอยู่แล้ว จนกลายเป็นแบบอย่าง ถ่ายทอดไปสู่ลูกสาว ก็อดเป็นห่วงลูกไม่ได้ เป็นธรรมดา. เพราะลูกของลูกสาวที่กำลังจะเกิดมา ไม่ได้มีสิทธิยิ่งใหญ่ไปกว่า การเป็นลูกเมียน้อยคนอื่น.
แล้วเอ็งจะเอายังไงกับลูกในท้อง?
เค้าเป็นลูกของหนู เค้าก็ต้องมีส่วนแบ่งในกองมรดก เหมือนกัน เรื่องอะไร จะให้ลูกของนังจันทนี ได้ไปคนเดียว ชั้นก็เป็นเมียคนหนึ่งนะแม่ ชั้นก็ต้องได้อะไรบ้างซิ แล้วก็ไม่น้อยกว่าฐานะเมียหลวงด้วย
เออๆ แม่ว่าลูกในท้อง แกตั้งชื่อรึยัง เป็นผู้หญิงหรือเป็นผู้ชาย?
เห่อหลานจริงๆ นะแม่นี่
อ้าว นี่ก็หลานของฉัน เหมือนกันนี่ มีพ่อเป็นถึงพ่อเมือง นครวิชัยยศเชียวนะ
จะเป็นผู้หญิง หรือ ผู้ชาย เค้าก็เป็นลูกฉัน
เมธาวรรณ พูดด้วยอารมณ์ไม่สู้ดี ขณะที่แม่ก็หัวเราะ ด้วยความชอบใจ ที่จะมีหลานกับเขาสักคน.
...
4 เดือนผ่านไป, แม่แมวตัวเดิม ก็ตั้งท้องอีกแล้ว. มันไม่รู้หรอกว่า ขณะที่มันตั้งท้องได้ไม่ยาก. แต่สำหรับคนบางคน ที่อยากมีลูก แต่ก็มีไม่ได้สักที เขาจะรู้สึกริษยาแมวบ้างไหม.
ในห้องคลอด ตึกสูตินารีเวช ของโรงพยาบาลรัตนแพทย์ ทั้งพยาบาลและแพทย์ ต่างวิ่งเข้าออก ห้องทำคลอด 1 และ ห้องทำคลอด 2 อยู่ไม่ขาดระยะ. เหมือนมีบุคคลสำคัญ มาคลอดลูกที่นี่. ... สักครู่ เสียงทารก ก็ร้องออกมาจากในห้องทั้งสอง ในเวลาไล่เลี่ยกัน. ทารกที่คลอดออกมา ถูกผูกด้วยแผ่นป้ายฉลาก ที่ข้อมือ.
บุตรของ นางจันทนี ทารกอีกคนหนึ่ง บุตรของ นางเมธาวรรณ
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net