ภาคที่ 2
ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
ตอนที่ 72
นักบินฝึกหัด
สังข์ ครุ่นคิดวางแผนหลบหนี ออกไปจากพันธุรัฐอยู่หลายวัน. ใครก็ตามที่หลุดเข้ามาที่นี่แล้ว หวังจะหนีรอดออกไปได้ง่ายๆ นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย. เขารู้อุปสรรคนี้ตั้งแต่แรก แต่เพราะความรักเพื่อน จำเป็นต้องย้อนกลับเข้ามาช่วยพวกเขา.
เมืองนี้ถูกควบคุมด้วยระบบสื่อสาร อย่างเข้มงวดและทันสมัย. ระยะเวลากว่า 5 ปีที่อยู่ที่นี่, สังข์ พยายามศึกษาเรียนรู้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นช่องทาง กลไก เครื่องมือ อุปกรณ์ช่วยเหลือ. และตอนนี้ เขามองเห็นช่องทาง พอที่จะหนีออกไปจากที่นี่ได้แล้ว เพียงแต่รอโอกาสที่เหมาะสม, และโอกาสนั้นมาถึงแล้ว. เขาจะพาเพื่อนรัก สินสมุทร สุดสาคร ออกไปจากที่นี่ให้ได้.
ถึงเวลาต้องเสี่ยงกันแล้ว!
สังข์ มีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือ ยอมเปิดเผยความลับบางอย่าง แก่ใครบางคน ที่ไว้ใจได้, กับ ปิดความลับนั้นไว้ และช่วงชิงโอกาสที่เหมาะสม ฝ่าด่านทหารออกไป ด้วยการใช้สารเคมีล่องหน เหมือนคราวก่อน. ทั้ง 2 วิธี สุ่มเสี่ยงพอๆ กัน.
แต่เมื่อวิเคราะห์ความเป็นไปได้. วิธีแรก จะต้องอาศัยความช่วยเหลือจาก เจน ให้เธอช่วยสอนวิธีขับเครื่องบินให้. วิธีนี้ สังข์ อาจต้องเสี่ยงอย่างมาก กับการเปิดเผยตัวเอง. เขาอยู่ในความรับผิดชอบของ เจน, ถ้าเธอรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขา และเปิดเผยออกไป ทุกอย่างก็จบกัน. มันขึ้นอยู่กับว่า เขาจะไว้ใจเธอ ได้มากแค่ไหน. นี่คือจุดเสี่ยง ที่เขาตัดสินใจเลือกวิธีนี้.
ค่ำวันหนึ่ง หลังเลิกงาน, เจน อนุญาตให้ สังข์ กลับก่อนเวลาได้.
เลิกงานแล้วนี่ เงาะจะกลับตอนนี้ก็ได้นะ
แต่เขากลับรีรอ จ้องหน้าเธอจริงจัง และจับข้อมือเธอไว้แน่น เพื่อจะสื่อถามความหมายบางอย่าง.
มีอะไรเหรอ เงาะ?
สังข์ ดึงแขน เจน ไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่งในที่ลับตา ยกฝ่ามือขวาของเขา แนบกับอกของตัวเอง แล้วจับมือของ เจน แนบกับอกของเธอ.
จะให้ฉันสัญญาอะไรอีกล่ะ?
สังข์ พยักหน้า 2-3 ครั้ง ยืนยันอย่างมั่นเหมาะ. เจน ขยับตัวนั่งตรง จ้องหน้าเขา.
ว่ามา จะให้ช่วยอะไร? อุ๊ย! ขอโทษ ลืมไป ก็เธอพูดไม่ได้นี่
สังข์ หยิบกระดาษขึ้นมา แล้วเขียนข้อความลงไป.
อะไรกันนี่! เงาะ
เจน แสดงความประหลาดใจ. ตั้งแต่รับเขาเข้ามาทำงาน เธอไม่รู้เลยว่า คนป่าสุดประหลาดคนนี้ จะทำในสิ่งที่เธอคิดว่า เขาทำไม่ได้.
เขียนหนังสือได้ด้วยเหรอ ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนล่ะ?
เจน อ่านข้อความที่เขาเขียน ประโยคแรก.
ว่่าไงนะ มีความลับจะบอกฉันยังงั้นเหรอ เธอพูด ขณะมองไปที่ข้อความนั้น, ผมไว้ใจคุณได้มากแค่ไหน?
เจน หยุดคิดชั่วครู่ แล้วตอบ ได้ซิ! มีอะไรพูดมา
สังข์ เขียนข้อความนั้นว่า สอนผมขับเครื่องบินได้หรือไม่?
เจน อ่านแล้ว หัวเราะ
อิ อิ อิ อะไรกัน เรื่องนี้เองหรอกเหรอ เธอน่ะนะ จะหัดขับเครื่องบิน ยูเอฟวี-I ? สังข์ พยักหน้า นั่นมันเครื่องบินในสงครามเชียวนะ ไม่ใช่ เครื่องเล่นเกมคอมพิวเตอร์ หรือ เฮลิคอปเตอร์ เธอจะบ้าไปรึเปล่าเนี่ยะ
สังข์ จับข้อมือของเจน เชิงขอร้อง.
ถามจริง! เธอวางแผน จะหนีออกไปจากที่นี่ใช่ไหม๊?
สังข์ เขียนข้อความนั้นซ้ำอีก สอนผมขับเครื่องบินเถอะ แล้วยื่นให้เจน นี่คือคำตอบของเขา. คราวนี้ เจนพูดจริงจัง.
เงาะ นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะล้อกันเล่นนะ เธอรู้ตัวหรือเปล่าว่า ทำอะไรลงไป เธอไว้ใจฉันขนาดนั้นเชียวเหรอ ฉันจับเธอส่งนายหญิง ในข้อหากบฏได้นะ
สังข์ เขียนข้อความอีก ชีวิตผมตายไปแล้ว ถ้าคุณสั่งให้เป็นแบบนั้น.
มันไม่ใช่แค่นั้นซิ ถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงข้างบน ฉันก็เดือดร้อนด้วย เธอจะให้ฉันตกอยู่สถานะนักโทษ ที่สมคบกับคนทรยศ เหมือนกับเธออย่างงั้นเหรอ?
ผมเสี่ยงที่จะออกไปจากที่นี่ ถ้าผมตาย ก็จบ. เจน อ่านข้อความนี้แล้ว เธอนิ่งอึ้งไปชั่วครู่
มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดนะสิ
ผมมีแม่ มีเพื่อน ที่จะต้องตามหา.
นี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งก็ได้ ที่ทำให้ เจน ต้องไตร่ตรองอีกครั้ง.
ภาพหนึ่งผุดเข้ามาในห้วงคำนึงของ เจน ...
เธอแทบจะเป็นบ้า เมื่อเห็นเหล่าทหารบ้าคลั่ง ของเมืองนี้ จับพ่อกับแม่ของเธอ ลากถูไปตามถนน, ปล่อยให้เธอ ซึ่งตอนนั้นมีอายุแค่ 7 ขวบ วิ่งฝ่าอากาศที่หนาวยะเยือก ไปช่วยพ่อกับแม่. ที่จริง ถ้าพ่อกับแม่คิดจะหนีเอาตัวรอด ก็คงทำได้ไม่ยาก แต่เพราะห่วงลูก. ความล่าช้าลังเล ของพ่อกับแม่ ทำให้พวกทหารไม่พอใจ. คนหนึ่งมันคงบ้าจัด เอาปืนจ่อหัว ฆ่าพ่อกับแม่ต่อหน้าเด็กน้อย อย่างไร้ความปราณี. แล้วลากเอาตัวพ่อของเธอขึ้นรถไป. และเมื่อเธอโตขึ้น เธอจึงหาวิธีเข้ามาในเมืองนี้ หวังจะเจอพ่อ.
จริงซินะ ตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นครพันธุรัฐ เธอก็ยังไม่พบพ่อเลย. เจน เริ่มรู้สึกและเข้าใจ ในความรู้สึกของเงาะขึ้นมาทันที. แต่ก่อนที่เธอจะคิดเลยเถิด และตัดสินใจทำอะไรไปกว่านี้ เจน จำเป็นต้องบอกเหตุผลและความจำเป็นของเธอ ให้เขารู้.
ฟังให้ดีนะ พวกเขาไว้ใจฉัน ฉันจึงมีชีวิตที่ดี ไม่ต้องลำบากเหมือนพวกทาสนั่น แต่ชีวิตของฉันกำลังจะพังเพราะเธอ
เจน เข้าใจดีว่า ที่นี่เป็นอาณาจักรของนายหญิง. เป็นสวรรค์สำหรับนาย แต่เป็นนรกสำหรับทาส. เธอเอง ฝ่าอุปสรรคขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ เพราะอาศัยความฉลาด อดทน ว่องไว ทั้งสติปัญญา และท่วงท่า. เจน ได้รับความช่วยเหลือจาก เมธา ช่วยฝึกฝนเธอให้เรียนรู้งานด้านการบิน. ในที่สุด เมธา ก็รับรองกับนายหญิงว่า เธอเป็นผู้ช่วยงานในแล็บวิศวกรรมการบิน ได้ดีที่สุด. เธอเองก็มีฐานะไม่ต่างจากทาส เพราะไม่มีสิทธิที่จะออกไปจากที่นี่เช่นกัน เพียงแต่มีชีวิตที่สะดวกสบายกว่า.
สังข์ ยังยืนยัน ความตั้งใจเดิมของเขา. ผมขอร้อง คุณมีวิธีช่วยผม.
เจน มองเห็นความตั้งใจของ สังข์ พอๆ กับความตายที่กำลังคืบเข้ามาหาเขาและตัวเธอเอง. เธอตัดสินใจลำบาก ที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมัน.
เธอคิดไตร่ตรองอยู่นาน, โอกาสที่จะพบพ่อ นับวันจะเหลือน้อยเต็มที, เท่ากับว่า ที่่เธอเสี่ยงชีวิตเข้ามาที่นี่ คือความสูญเปล่า. เจน ต้องชั่งน้ำหนัก ระหว่างความเคียดแค้นในอดีต ที่รอวันแก้แค้นให้สาสม กับ การช่วยให้เงาะได้สมปรารถนา, อย่างน้อย เขานั่นแหละ จะเป็นคนช่วยแก้แค้นให้เธอ. แม้ว่า จะแลกมาด้วยความตาย ก็ตาม.
นี่เราคงเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ เธอคิดในใจ.
...
สังข์ เข้าเรียนหลักสูตรพิเศษ ในห้องลับที่ไม่มีใครรู้ใครเห็น แม้กระทั่ง เมธี. เขาใช้เวลาที่มีให้เป็นประโยชน์สูงสุด ตั้งแต่เรียนรู้กลไกควบคุมเครื่อง ยูเอฟวี-I อย่างละเอียด. เขาอาศัยคุณสมบัติพิเศษในด้านความจำ ให้เกิดประโยชน์สูงสุด. เพียงไม่นาน ก็สร้างความพึงพอใจให้แก่ เจน. ทุกสิ่งทุกอย่าง บนแผงควบคุมเครื่อง อยู่ในหัวของเขาหมดแล้ว.
สังข์ ผ่านการฝึกบิน เครื่องยูเอฟวี-I จากคอมพิวเตอร์ ได้อย่างรวดเร็ว. เขาสอบผ่าน การขับเคลื่อน ให้ผ่านสิ่งกีดขวาง และการหลบหลีกการถูกโจมตี ในทุกทิศทาง ได้เป็นอย่างดี. และมีคะแนนผ่านเกณฑ์ 10 ระดับ จากง่ายไปถึงยาก, จนกระทั่งเจน พอใจ.
และวันเวลาที่จะพาลูกศิษย์ เข้าสู่การฝึกหัดจากสนามจริง ก็มาถึง.
เจน อาศัยช่องทาง ในฐานะเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติการ นำพานักบินฝึกหัดผู้หนึ่ง ไปเรียนรู้กลไกลบังคับการบินของเครื่อง ยูเอฟวี-I ภายใต้การอนุมัติของ เมธา. แต่กว่าจะผ่านการอนุญาต จากเจ้าหน้าที่อำนวยการบิน และเจ้าหน้าที่ประจำเครื่อง ต้องเสียเวลาในการตรวจสอบ ทั้งเอกสารและอัตลักษณ์บุคคล.
นาทีระทึกใจผ่านไปได้อย่างไม่มีปัญหา. เจนพานักบินฝึกหัดใหม่ ขึ้นเครื่องและเข้าประจำที่โดยเร็ว เพื่อไม่ให้ผิดสังเกต. เจน พูดกับ สังข์ ในฐานะนักบินฝึกหัดที่ปลอมแปลงมา.
นี่เป็นโอกาสเดียว และโอกาสสุดท้าย ขอให้ตั้งใจฝึกบิน ต่อไปนี้เลิกการติดต่อแบบพลเรือน เข้าสู่โหมดฝึกการบิน
เจน และ สังข์ ประจำแท่นขับเคลื่อน, สวมหมวกสมองกล เพื่อบังคับกลไกการบิน ด้วยโปรแกรมพิเศษ ที่มากับหมวกสมองกล.
เครื่องยนต์สตาร์ท คล้ายเสียงงูขู่ฟ่อๆ แต่ดังมาก. และเมื่อเจ้าหน้าที่สนาม และหอบังคับการบิน ให้สัญญาณเครื่องขึ้น. เครื่องยูเอฟวี-I ค่อยๆ ยกตัวจากฐานจอด สูงขึ้น สูงขึ้น อย่างช้าๆ ขณะที่ช่องประตูหกเหลี่ยม บนเพดานของอาคารจอด ค่อยๆ เปิดออก. เมื่อเครื่องยกระดับพ้นประตู ก็พุ่งทะยานลอยลำออกไป.
เจน พาเครื่องออกสู่วงโคจรสนามฝึกรบ เป็นแนวเทือกเขาที่อยู่นอกเมือง. การเรียนรู้แบบรวบรัด บางครั้ง ก็หวุดหวิด บินหลุดออกนอกเขตควบคุม ของหอควบคุม. เสียงวิทยุสื่อสารยังใช้การได้ การฝึกหัดเป็นไปอย่างต่อเนื่อง.
แผงควบคุมภายในเครื่องทั้งหมด เป็นระบบดิจิตัล สื่อสารด้วยระบบประสาทสมอง ผสมกับภาษาพูด. มันทำงานสัมพันธ์กัน ระหว่างนักบินสองคน. สังข์ จำเป็นต้องฝึกระบบประสาทของตนเอง ให้เรียนรู้ และเกิดความเคยชิน ให้ได้ในเวลาอันรวดเร็ว.
นี่คือโอกาสเดียว และเป็นโอกาสสุดท้ายจริงๆ. หลักสูตรเดียวจบ ไม่มีการทดสอบ ไม่มีการประเมิน. ด้วยปัญญาอันฉลาดและความจำเป็นเลิศ สังข์ เรียนรู้ทั้งวิธีบังคับเลี้ยว ทั้งแนวระนาบ แนวดิ่ง และแนวเฉียง ตลอดจนปุ่มกดปล่อยอาวุธ แต่ไม่มีอาวุธจริง เพราะนี่คือนักบินฝึกหัด.
การฝึกบินในช่วงสุดท้าย เข้าสู่โหมดชั่วโมงบินสำคัญ. และจะเป็นการเปิดเผยความลับยิ่งยวด สำหรับเครื่องยูเอฟวี-I. มีเพียง เจน กับ เมธา เท่านั้นที่รู้. เจน ตัดสินใจ พายูเอฟวี-I บินออกนอกเขตติดต่อจากหอควบคุม ชั่วครู่ เพื่อจะบอกความลับแก่เขา ในฐานะนักบินใหม่.
เครื่องยูเอฟวี I มีปุ่มลับ ที่ถูกซ่อนไว้. สังข์ รับทราบ.
จากนั้น เจน ก็พาเครื่องเข้าสู่วงโคจรของเขตควบคุมการบิน.
ยูเอฟวี ซีโร่วัน ... ยูเอฟวี ซีโร่วัน คุณออกนอกเขตการควบคุม โปรดแจ้งเหตุผล
ยูเอฟวี ซีโร่วัน เครื่องยนต์ขัดข้อง ขณะนี้กู้สถานการณ์ได้แล้ว ขออนุญาตกลับฐาน
เจนกับสังข์ ต่างยิ้มให้กัน เมื่อช่วงสุดท้ายของชั่วโมงบิน ใกล้จะสิ้นสุดในไม่กี่นาทีข้างหน้า. เจน พาเครื่องลงจอดบนแท่นฐานจอด ในอาคารเก็บอากาศยานยูเอฟวี.
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net