ภาคที่ 2
ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
ตอนที่ 64
แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน
ปีนี้ เป็นปีมหามงคล ชาวบ้านย่านนี้รอคอยกันมาเป็นสิบปี. วัดดอนที่อยู่ใกล้ๆ จัดงานครั้งยิ่งใหญ่ 9 วัน 9 คืน ฉลองอุโบสถที่เพิ่งสร้างเสร็จ. ความอึกทึกครึกครื้น เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เพราะวันที่จัดงาน คร่อมกับเทศกาลวันสงกรานต์พอดี.
ภายในงาน คณะกรรมการวัด จัดให้มีการเล่นมากมาย เพื่อตอบสนอง ความต้องการของชาวบ้าน และเป็นการดึงดูด ผู้คนให้มาทำบุญ. ความหลากหลายของมหรสพ สร้างความยิ่งใหญ่อลังการ ให้แก่วัดดอน อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน. นานนับสิบปี จะมีงานบุญเฉลิมฉลองศรัทธาชาวบ้าน พร้อมเทศกาลสำคัญอย่างนี้สักครั้ง. ชาวบ้านในหมู่บ้านต่างๆ จึงพากันมาร่วมเฉลิมฉลองกัน อย่างไม่ขาดสายตลอด 9 วัน 9 คืน.
และที่ขาดไม่ได้คือ การนัดหมายของหนุ่มสาว. นอกจากจะมาร่วมทำบุญแล้ว ยังมีโอกาสนัดพบดูใจกัน ตามประสาวัยรุ่น ซึ่งผู้ใหญ่ที่เป็นพ่อแม่ ก็ไม่ได้หวงห้ามบุตรหลานของตน. บางคนถึงกับเปิดโอกาส ให้พวกลูกๆ ได้ออกไปสัมผัสกับฝูงชน และงานรื่นเริงต่างๆ ที่มีให้เสพสุขกันอย่างมากมาย.
ย่าทอง เห็นหลานสาว และ พริ้ง กำลังแต่งตัว ก็อดชื่นชมความสวยงามและน่ารัก ของพวกเธอไม่ได้. พอหันไปดูหลานชาย ก็สง่างดงามไม่แพ้กัน. ย่าทองรู้สึกเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก. ค่ำคืนนี้ คงต้องปล่อยให้พวกเขาเป็นอิสระ ตามประสาหนุ่มสาว.
ย่าแน่ใจนะ จะไม่ไปกับพวกเรา พลายงาม ถาม.
ไม่หรอกจ้ะ พวกเธอไปกันเถอะ ย่าขอนอนเฝ้าบ้านดีกว่า
ย่าอยากกินขนมอะไร หนูจะซื้อมาฝาก โสนน้อย เอ่ยอย่างมีน้ำใจ.
ขนงขนมอะไรกัน ย่าไม่หิวหรอก
งั้นหนูจะซื้อขนมถังแตก เอาที่ใส่งาเยอะๆ มาฝากย่านะ
ขนมถังแตกเรอะ ก็ได้ ย่าทอง รับคำเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ พลายงาม ดูแลพวกสาวๆ ให้ดีล่ะ แล้วอย่ากลับกันดึกนักนะ
ครับย่า
พลายงาม ถือไฟฉาย นำพวกสาวๆ เดินไปตามทาง พร้อมๆ กับพวกชาวบ้าน ที่ทยอยกัน มุ่งไปที่วัดดอน. พวกเขารู้สึกตื่นเต้นไม่แพ้กัน ที่จะได้เห็นแสงสี และความงามยามค่ำคืนอยู่ข้างหน้า, โอกาสดีๆ อย่างนี้ไม่ใช่หาได้ง่ายๆ เลย.
เมื่อเข้าสู่ลานงาน ผู้คนจากหลายหมู่บ้าน หลายตำบล ที่อดทนรอยคอยวันนี้มานาน. ต่างพากันขนคนในครอบครัว หลั่งไหลเข้ามาภายในวัด กลายเป็นคลื่นมหาชน.
ฝั่งซ้ายของถนน มีเสียงประกาศ จากซุ้มของคณะกรรมการวัด ที่ตั้งยาวเหยียดติดต่อกันไป จนสุดถนน เชิญชวนให้พุทธศาสนิกชน มาร่วมบริจาคเงินทำบุญ ก่อนที่จะเข้าไปชมมหรสพต่างๆ, เช่น ซื้อกระเบื้องมุงหลังคาโบสถ์ บูชาพระเครื่องปางต่างๆ, ตลอดจนวัตถุมงคล ซึ่งมีให้เลือกเช่าบูชากัน ตามกำลังศรัทธา.
ภายในบริเวณทั้ง 2 ฝั่งถนน เสียงประสานกันเซ็งแซ่ จนฟังไม่ได้ศัพท์, เสียงประกาศรายการแสดง ของนักเรียนบนเวที ที่อยู่ใกล้ๆ กัน. เสียงระนาดโหมโรงจากเวทีลิเก ๒ คณะ ประชันกัน ก็น่าสนใจไม่น้อย. นั่นเสียงปี่จากเวทีมวย ช่างเร้าใจ. คนที่ชอบกีฬาหมัดมวยเหลือเกิน จนหลายคนต้องรีบไปซื้อตั๋ว เพื่อเข้าไปชมมวยคู่เอก แต่ก็ไม่ลืมที่จะไปทำบุญก่อน พอเป็นพิธี.
ส่วนฝั่งขวาของถนน มีหนังกลางแปลงจอยักษ์ กำลังฉายหนังตัวอย่าง. แต่เสียงโฆษณาเชิญชวน จากซุ้มร้านขายของที่ระรึกต่างๆ ก็ดังไม่แพ้กัน. เสียงดังแหลมจนแสบแก้วหู ของรถจักรยานยนต์ไต่ถัง ก็น่าเร้าใจไม่น้อย. มีคู่แข่งสำคัญคือ ซุ้มชิงช้าสวรรค์ 2 ซุ้ม ขนาบข้าง, กำลังเปิดเพลงเพราะๆ สร้างเสน่ห์ไปอีกแบบ. หลายคนหัวเราะขบขัน หน้าเวทีละครลิง. ซุ้มร้านป้าเป้า สอยดาว โยนห่วง ล้วงไห ไล่หนูลงรู สาวน้อยตกน้ำ จะมีคนเยอะเป็นพิเศษ. บนถนนซอยทางเดินแคบๆ เต็มไปด้วย ร้านขายของจำพวก เสื้อผ้า รองเท้า เครื่องใช้ต่างๆ หนาแน่นไปด้วยฝูงชนไม่แพ้กัน. ทุกคนต่างเบียดเสียดกัน มาเลือกซื้อหา ต่อรองราคากัน จนเป็นที่พอใจ.
เมื่อมีคนมากันเยอะๆ อาหาร ของกิน ของคบเคี้ยว ก็มีขาย มีบริการ ให้ฝูงชนเลือกกันบริโภคไม่ขาดระยะ. มีวางขายกันทั้ง 2 ฝั่งถนน, ร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านขายข้าวต้มกุ๊ย ร้านกาแฟโบราณ แผงลอยหาบเร่ ขนมถังแตก โรตี สายไหม ข้าวหลาม ข้าวต้มมัด ข้าวเกรียบ ปลาหมึกย่าง. สิ่งที่พวกเด็กๆ ชอบกันมาก ก็คือ ตังเมหมุน อ้อยควั่น แล้วก็ ไอศกรีมหลอด.
เสียงดังเซ็งแซ่สอดประสานกันเป็นระยะ นั่นแหละคือเสน่ห์ของงานวัด ที่ทุกๆ คน จะต้องจดจำไปอีกนาน.
พลายงาม และ เพื่อนสาว 3 คน เดินชมร้านต่างๆ ตามถนนคนเดินมาเรื่อยๆ, จนถึงซุ้มร้านปาเป้าลูกโป่งร้านหนึ่ง. ดูเป็นร้านใหญ่กว่าทุกร้าน และมีของรางวัลน่าสนใจกว่า ตอนนั้น ยังมีคนไม่มากนัก.
ทดสอบฝีมือกันซักหน่อยไหม๊ล่ะ? เอื้อย ท้าเพื่อนๆ.
ก็ดีเหมือนกัน ไม่รู้ว่ายังแม่นเหมือนเดิมหรือเปล่า โสนน้อย รับคำ.
ฉันว่าร้านนี้ วางลูกโป่งลูกเล็กเกินไป แล้วก็ไกลด้วย ใครจะไปปาโดนล่ะ พริ้ง ค้าน แต่ เอื้อย ให้เหตุผล ที่น่ารับฟัง.
แต่ของรางวัล ชิ้นใหญ่กว่าร้านอื่น เห็นไหม๊ ... เหอะน่า ถ้าเราปาได้ เราจะแบ่งให้เธอ
เอางี้ เรามาแข่งกัน คนละสิบลูก ว่าใครจะปาได้มากกว่ากัน
พลายงาม มีข้อเสนอ ระหว่างขอซื้อลูกดอกจากคนขาย.
เอาซี้ แต่ว่าแข่งกันทีละคู่นะ แล้วก็ปาสลับกันด้วย ใครแพ้คัดออก เอื้อย มีเงื่อนไขดีกว่า ใครจะปาก่อนดีล่ะ และหันไปทาง พลายงาม เธอกับพริ้ง เป็นคู่แรก
ก็ดีเหมือนกัน เราเชียร์พริ้ง โสนน้อย พูดเสียงดัง อย่างตื่นเต้น พริ้ง สู้เขา สู้เขา
พริ้ง เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ลูกที่หนึ่ง ... โพล๊ะ! โดน.
เย้! เสียงเชียร์ จาก โสนน้อย.
ต่อไป พลายงาม ปาบ้าง ลูกที่หนึ่ง ... ป๊อก! พลาด. เอาใหม่ ลูกที่สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า สิบ ผลการแข่งชุดแรก พลายงาม ปาถูก 3 ดอก. ส่วน พริ้ง ปาได้ 4 ดอก ได้กระจกส่องหน้า 1 บาน เป็นรางวัล.
พลายงามแพ้ พริ้งชนะ คู่ถัดไป โสนน้อยกับพริ้ง เอื้อย บอก.
ผลนะหรือ ก็น่าจะเดาได้ไม่ยาก. พริ้ง ปาได้ 4 ดอก เท่าเดิม ส่วน โสนน้อย ไม่พลาดเลย. พริ้ง รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย. เธอเกรงว่าพริ้งจะเสียใจ จึงเข้าไปกอดเพื่อน. ตกลง โสนน้อย ได้หม้อหุงข้าวไฟฟ้า เป็นรางวัล.
ผลการปาเป้าของ โสนน้อย ที่ไม่พลาดเลย ชาวบ้านที่เล่นอยู่ข้างๆ ประหลาดใจ ถึงกับหลีกทางให้หนุ่มสาวทั้ง 4 คน เหมาเล่นกันเพียงลำพัง. ดูการแข่งขันของพวกเขา น่าสนุกกว่าปาเอง เพราะเป็นเกมที่น่าเร้าใจ. ชาวบ้านคนอื่นๆ เห็นเข้า ก็พากันมามุงดู และเชียร์ให้กำลังใจ ราวกับมาดูการแข่งขันเกมนัดสำคัญ.
รอบนี้ เหมือนกับแชมป์ชิงแชมป์. พริ้ง ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น ฝีมือของ เอื้อย กับ โสนน้อย มาก่อน. จึงไม่แน่ใจ และไม่เชื่อว่าจะปาได้เหมือนครั้งก่อน, อาจเป็นเพราะโชคมากกว่าฝีมือก็ได้. แต่ พลายงามไม่คิดอย่างนั้น เพราะเขารู้ดีว่า สาวน้อย 2 คนนี่ มีฝีมือความแม่นยำพอๆ กัน.
ระหว่างแข่งขัน ชาวบ้านที่มามุงดู ก็เพิ่มจำนวนขึ้น จนเต็มหน้าร้านปาเป้า, ก็ยิ่งเรียกความสนใจ ให้กับคนที่เดินผ่านไปมามากขึ้น. เจ้าของร้านรู้สึกพอใจ ที่เด็กหนุ่มสาวกลุ่มนี้ เรียกลูกค้าให้. แม้ว่าลูกดอกจะยังขายไม่ได้มากนัก แต่แค่พวกเขา 4 คนนี้ ก็ขายได้จำนวนมากพอแล้ว. ที่ผ่านมา ไม่เคยมีลูกค้าคนไหน ซื้อลูกดอกเยอะขนาดนี้. อาจเป็นเพราะราคาของลูกดอก แพงกว่าซุ้มร้านอื่นนั่นเอง.
คนดูเอาจริงเอาจัง กับการแข่งของคู่นี้. แต่ เอื้อย กับ โสนน้อย กลับเห็นเป็นเรื่องสนุก. เธอทั้งสอง ผลัดกันปา. เอื้อย ปาพลาดก่อนเป็นคนแรก, กองเชียร์ต่างร้องอู้ รู้สึกเสียดายที่พลาดเฉียดไปนิดเดียว. ผลสรุปคือ โสนน้อย ก็ปาพลาดไปเหมือนกัน ในลูกสุดท้าย.
เสมอกัน เก้าต่อเก้า คราวนี้ต้องแข่งใหม่ พลายงาม ยังไม่เลิกรา มีข้อเสนอที่น่าเร้าใจเพิ่มขึ้น เอางี้ เราขอแก้กติกาใหม่ ให้ทั้งสองคน ถอยหลังให้ห่างจากเป้ายืน ไปอีกคนละสี่ก้าว
กลุ่มคนดูที่ยืนอยู่ข้างหลัง ก็เห็นด้วย พากันเขยิบถอยห่างออกไป ตามคำขอร้องของ พลายงาม. พลายงาม ขอซื้อลูกดอกเพิ่มอีก 20 อัน, แล้วใช้กิ่งไม้แห้ง ขีดแนวเส้นแสดงตำแหน่งที่ยืนปา.
โสนน้อย เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ชำเรืองดู เอื้อย ที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วขยิบตาส่งยิ้มให้. ขอบใจที่ให้โอกาสก่อน, เธอทั้งสองคน รวบรวมสมาธิ, คราวนี้ยืนห่างเป้าไกลกว่าเดิม.
เล็ง ... ปา ... โพล๊ะ! เอื้อย ปาบ้าง เล็ง ... ปา ... โพล๊ะ! เสียงคนดูร้อง ฮือ!
ชายชราผู้หนึ่ง พูดกับเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ.
สาวน้อยสองคนนี่ ฝีมือไม่ใช่เล่น ลูกสาวใครหว่า
หลานยายทอง อีกคนหนึ่งตอบ.
ปาไป 9 ลูก ยังไม่มีใครพลาดเลย, สร้างความฮือฮาตื่นเต้น ให้กับคนดูมากขึ้น. ตอนนี้ คนที่ผ่านไปมาไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว นอกจากมาคอยลุ้นว่า ลูกสุดท้ายใครจะพลาด หรือใครจะได้แต้ม.
เอื้อย กับ โสนน้อย คิดตรงกันว่า นี่ไม่ใช่การแข่งขันเพื่อเอาชนะ หรือเอาเป็นเอาตาย. มันก็แค่เกม และมาเล่นกันเพื่อทดสอบฝีมือเท่านั้น. แต่คนดูนั่นสิ รู้สึกจะมีคนวางพนันกันแล้ว. แต่ก็ช่างเถอะ นั่นเป็นเรื่องของพวกเขา.
ลูกสุดท้ายแล้ว โสนน้อย หลับตารวบรวมสมาธิ นึกถึงภาพ พลายงาม กำลังถูกพ่อเลี้ยงจะฆ่า. เธอเป็นคนคว้าก้อนหินใส่หนังสะติ๊ก แล้วค่อยๆ เล็งไปที่หัวล้าน นั่นระยะมันไกลมาก. ไม่รู้ว่า วันนั้น ยิงไปตรงเป้าได้ยังไง, แต่ก็ยิงไปโดนหัวล้านถึง 2 ครั้ง. คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่. แต่คราวนี้ ระยะใกล้กว่า ไม่มีหนังสะติก แต่เป็นมือเปล่าๆ, สรุปแล้ว ก็ยากพอๆ กัน.
โพล๊ะ!
เฮ้! เสียงคนดูร้องดีใจ แล้วก็หันไปเชียร์ เอื้อย บ้าง.
นี่ก็เป็นลูกสุดท้ายแล้วเช่นกัน, เอื้อย รวบรวมสมาธิอีกครั้ง. นานแล้ว ที่เธอไม่เคยทดสอบความแม่นยำ ดูมันยากอะไรอย่างนี้.
พลายงามนะ พลายงาม ชอบทำอะไรให้มันยากอยู่เรื่อยเลย
เอื้อย คิดในใจ, นึกถึงเหตุการณ์ช่วงเป็นเด็ก กลางหมู่บ้านป่า ขณะจะข้ามลำธารน้ำ. ภาพก็ปรากฏขึ้นมาในหัว วันที่เธอกำลังจะถูกงูพิษฉก. แต่สังข์ เล็งลูกธนูไปที่หัวของงูยักษ์ ช่วยชีวิตของเธอไว้ได้. สังข์ คงมีสายตาคมเป็นพิเศษแน่ๆ ที่ระยะไกลขนาดนั้น แต่เล็งลูกธนูได้ตรงเป้า.
เธอรู้สึกร้อนๆ ขึ้นที่ปลายนิ้วมือ เหมือนมีคนคอยจับมือไว้ แล้วเหวี่ยงมือออกไปข้างหน้า. สวบ!
โพล๊ะ!
เฮ้!
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net