ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

ตอนที่ 35

อาวุธมีเจ้าของ

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 34/105

รุ่งเช้า กิจวัตรวันใหม่เริ่มขึ้น, เอื้อย เอาผ้าออกตาก โสนน้อย ก่อไฟ พวกผู้ชาย พากันเข้าป่าหาของกิน. ก็คงจะเบื่อพวกปลา กุ้ง หมึก กันพอสมควร ก็น่าจะออกไปล่าหาสัตว์อย่างอื่น กินกันบ้าง. โชคดีที่เมื่อคืนฝนตกแค่เตือน ไม่หนักอย่างที่คาดไว้.

“เอื้อย พวกเราจะติดอยู่บนเกาะนี้ อีกนานไหม๊?” โสนน้อย เอ่ยถามเพื่อน ระหว่างเป่ากองไฟให้ติด.

“ไม่รู้สิ” เอื้อย ตอบแบบเศร้าๆ “ที่จริง พวกเราน่าจะหาทางไปจากที่นี่กันได้แล้ว”

“แล้วจะไปกันยังไง?”

 

นี่แหละ คือปัญหาใหญ่ของพวกเด็กๆ. ที่จริง บนเกาะนี้ ก็ยังไม่มีสัตว์ดุร้าย ออกมาอาละวาด ให้เป็นที่เดือดร้อนอะไรเลย. นอกจาก ต้องระวังพวกลิงค่าง มาแอบขโมยรื้อข้าวของ. ถ้าพวกเขา คิดจะปักหลักอยู่ที่นี่สักระยะ ก็เป็นเหตุผลที่ดี, อย่างน้อย ก็รอกู้เรือที่ยังจมอยู่ในทะเล ให้ได้ก่อน หรือไม่ก็ รอเรือเดินสมุทรแล่นผ่านมา. แต่เหตุผลสำคัญกว่านั้น ที่พวกเด็กๆ อยากออกไปจากที่นี่ ก็คือ ต้องการกลับไปอยู่ในอ้อมอกอุ่นๆ ของพ่อกับแม่ ที่กำลังเฝ้ารอลูกที่หายไป.

ระหว่างหาของกินในป่า สังข์ เล่าปรากฏการณ์ฝันกลางวัน ที่เห็นในถ้ำให้เพื่อนรักสองคนฟัง แล้วเสนอความเห็นว่า.

“ของนั่น มันมีเจ้าของ เราควรจะส่งคืนดีไหม๊?”

“แต่เราไม่รู้จักเจ้าของเลย ว่าเป็นใคร และอยู่ที่ไหน” สินสมุทร เห็นแย้ง.

“เอามาด้วยรึเปล่า?” สุดสาคร ถามหาสิ่งนั้น.

“เปล่า ตอนนี้เอาซ่อนไว้ก่อน .. แต่เราคิดว่า เจ้าของน่าจะอยู่บนเกาะนี้แหละ”

ค่ำคืนนี้ เป็นข้างขึ้น ดวงจันทร์เต็มดวง ไล่ความมืดมิดออกไปได้ไม่น้อย. พวกเด็กๆ พากันมานั่งปรับทุกข์กัน รอบกองไฟ. คืนนี้ นับเป็นคืนที่เจ็ดแล้ว ที่พวกเขามาติดอยู่บนเกาะนี้. ในความโชคร้าย ก็มีความโชคดีมาชดเชย, ตั้งแต่ออกจากหมู่บ้านป่าผีสิง สังข์ เอื้อย และ โสนน้อย ต้องเผชิญกับความน่ากลัว, บางครั้ง ก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด. พวกเขา ต้องสูญเสียพี่เลี้ยงที่มาส่ง. นั่นเป็นความโชคร้าย แต่ที่โชคดีก็คือ ได้เพื่อนใหม่ที่ดีสองคน ร่วมเดินทางผจญภัยด้วยกัน. มันเป็นสิ่งพิสูจน์ความกล้าหาญ ความอดทน และความเสียสละของพวกเขา. ตลอดเวลาที่เดินทางมาด้วยกัน พวกเขาได้เรียนรู้อุปนิสัยจิตใจ ซึ่งกันและกัน ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ที่จะยอมรับ เสียสละ ยืนยัน ในความความรัก ความชอบชัง ของแต่ละคน ก็ยิ่งเกิดความรักความผูกพันกันมากขึ้น.

“เอื้อย เล่าเรื่องของเธอ ให้ฟังมั่งซิ” สุดสาคร เริ่มก่อน.

“เรื่องของเราเหรอ ไม่เห็นจะน่าฟังตรงไหนเลย”

“เอาเหอะน่า เราอยากฟัง” สุดสาคร ถามนำ “เอางี้ เธอมีพี่น้องกี่คน?”

“สองคน แต่คนละแม่”

“เหมือนเราเลย” สุดสาคร ให้กำลังใจเพื่อน ขณะเอียงไหล่ กระทบกับไหล่ของพี่ชาย.

“แต่มันไม่เหมือนกัน เธอสองคนน่ะรักกันดี แต่ของเรา ... เราไม่ชอบพี่สาว”

“อ้าว! ทำไมล่ะ?”

คราวนี้ สินสมุทรเป็นฝ่ายถามขึ้น แต่ เอื้อย นิ่งเงียบ โสนน้อย จึงตอบแทนเพื่อน.

“อ้าย พี่ของเอื้อยน่ะ เขาเป็นคนใจร้าย รังแกเอื้อยเกือบทุกวัน รวมทั้งแม่เลี้ยงด้วย”

“โอ๊ะโอ๋! ใจร้ายจริงๆ ด้วย ทั้งแม่ทั้งลูกเลย” สุดสาคร สรุป “เธอออกน่ารักจะตาย ไม่น่าใจร้ายกะเธอเลยนิ”

“อ้าว เธอก็มีแม่เลี้ยงไม่ใช่เหรอ?” สินสมุทร ถาม โสนน้อย.

“แต่มันไม่เหมือนกัน แม่เลี้ยง เค้ารักเราเหมือนลูกจริงๆ”

“เออจริง! แต่ทำไมเธอต้องหนีออกมาจากบ้านด้วยล่ะ?”

“เราไม่ได้หนี”

 

โสนน้อย แย้ง แล้วก็เงียบไปพักหนึ่ง. สังข์ สังเกต โสนน้อย กำลังทำหน้าเศร้าๆ จึงเล่าความจริงสอดแทรกขึ้นมา.

“จริงๆ แล้ว โสนน้อย ไม่ได้หนีหรอก แต่พ่อของเค้า เวลาเมาก็จะไล่ลูกออกจากบ้านทุกที ... แต่ว่าตอนนี้ เธอน่าจะหายโกรธพ่อแล้วละ จริงไหม๊?”

“สังข์ นายไม่มีน้องสาว หรือพี่สาว พี่ชาย บ้างเลยเหรอ?” สินสมุทร เป็นฝ่ายถามบ้าง.

“น้องสาว เหรอ ... มีคนหนึ่ง”

สิ่งที่ สังข์ พูด สร้างความประหลาดใจให้แก่ เอื้อย และ โสนน้อย เพราะเขาไม่เคยปริปากพูดเรื่องน้องสาวเลย.

“จริงเหรอ! เราไปบ้านเธอ ไม่เห็นมีใครเลย” เอื้อย สงสัย.

“แม่เล่าให้ฟัง ... เขาเป็นน้องคนละแม่ ก่อนที่แม่จะพาเรามาอยู่กะหง่อม เราก็ไม่เคยเห็นหรอก” สังข์ ตอบเท่าที่รู้.

“แล้วพ่อของนายล่ะ?” สินสมุทร ถาม.

“ไม่รู้”

 

คราวนี้ สังข์ เป็นฝ่ายไม่ตอบบ้าง และก็เงียบไปนาน. เป็นเพราะไม่รู้จริงๆ หรือ ว่าเพราะสาเหตุอื่น. มันเป็นคำถาม ที่ถูกถามมาหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยตอบ จนเพื่อนๆ รู้สึกเกรงใจ ไม่อยากคาดคั้นหาความจริง ให้เสียเวลา เสียความรู้สึก. สินสมุทร จึงเป็นฝ่ายถาม เอื้อย เพื่อหักเหบรรยากาศขุ่นมัว.

“เล่าเรื่อง เคนให้ฟังมั่งซิ?”

“อยากรู้จริงๆ เหรอ เรื่องมันยาวนะ”

ระหว่าง เอื้อย เล่าเรื่องเกี่ยวกับ เคน ให้เพื่อนๆ ฟัง เท่าที่พลังสมองจดจำมา. สังข์ ก็อดคิดถึงเฒ่าชราสองคนไม่ได้. ถ้าเขายังอยู่ที่บ้าน กับหง่อมเปลว ตอนนี้, หง่อมเปลว จะเล่านิทานให้ฟัง แทบทุกคืน. แต่ถ้าเขายังอยู่ในหมู่บ้านป่าผีสิง เขาก็คงจะนั่งกินข้าวกับ นาเคนทร์ แล้ว นาเคนทร์ ก็จะสอนให้รู้จักการป้องกันตัว และวิธีต่อสู้เอาชนะพวกปีศาจ สัตว์ร้าย.

สังข์ หยิบเอาวัตถุ 2 ชิ้น ในถุงผ้า ขึ้นมาพิจารณาดู. อันหนึ่ง เป็นแท่งผลึกแก้วทรงหกเหลี่ยม ที่ได้มาจากในถ้ำ, อีกอันหนึ่ง เป็น แท่งโลหะทรงกลมปลายแยกสามทาง ที่เคนให้มา. เขาสั่งกำชับว่า ให้เก็บมันไว้ให้ดี เพราะมันคือวัตถุนำโชค. ทั้งๆ ที่เขาเอง ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไร มันจะนำโชคมาให้สักที. โชคที่เขาอยากได้มากที่สุดในเวลานี้ ก็คือ อยากพบแม่. หรือว่า แท่งผลึกแก้วนี่ คือเครื่องนำโชคอันที่สอง. แต่ดูๆ ไป มันใช้เป็นอาวุธได้เหมือนกัน หรือไม่ก็เอาไปขายในเมือง คงได้เงินมาไม่น้อย.

“แต่ว่า มันเป็นของมีเจ้าของ ... จริงซินะ เจ้าของเขาก็คงรอจะได้มันคืน เหมือนกับเรา ที่รอจะได้เจอแม่ เราควรเอาไปคืน ... แต่ จะคืนให้ใคร และที่ไหนล่ะ ”

ขณะที่ สังข์ นั่งทบทวน พิจารณา ว่าจะทำอย่างไรดี กับแท่งผลึกแก้วที่ถืออยู่ในมือ, ทันใดนั้น! ก็ปรากฏสายตาหลายคู่ที่อยู่ห่างออกไปไกล จับจ้องไปที่กลุ่มของพวกเด็กๆ. สายตาหลายคู่นั้น เคลื่อนที่ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป … และสายตาลึกลับทุกคู่ ต่างจับจ้องไปที่ เป้าหมาอันเดียวกัน คือสิ่งที่อยู่ในมือของ สังข์.

เด็กทั้งห้าคน รู้สึกได้จากสัญชาติญาณ. มีผู้บุกรุก กำลังเคลื่อนคืบคลาน จากความมืดที่อยู่รอบกองไฟ ใกล้เข้ามา. พวกเขา จึงให้สัญญาณกัน เตรียมพร้อมป้องกันผู้บุกรุก. นับว่า นี่เป็นเหตุการณ์แรก ที่ไม่น่าไว้วางใจ แม้ว่าหลายคืนมานี้ จะยังไม่มีเหตุร้ายใดๆ เกิดขึ้นก็ตาม.

และแล้ว สิ่งที่ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้น, พวกฝูงลิงป่าจำนวนมาก ต่างวิ่งกรูฝ่าแสงจันทร์ พากันออกจากแนวป่า ผ่านหาดทรายขาว ตรงเข้ามายังแคมป์ไฟ ที่พวกเด็กๆ นั่งชุมนุมกันอยู่. มันวิ่งมาทุกทิศทาง และรวดเร็ว จนพวกเขาไม่ทันตั้งตัว. เสียงเจี๊ยกจ๊าก อลหม่านไปหมด, ไม่รู้ว่า มันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่. ท่อนฟืนที่กำลังลุกไหม้ดีๆ อยู่ แตกกระจัดกระจายไปท่อนละทิศละทาง. ทันใดนั้น! รวดเร็วยิ่งกว่าเศษหนึ่งในห้าของวินาที, ลิงตัวหนึ่ง ยื่นมืออันเหนียวหนืด คว้าเอาแท่งผลึกแก้ว ที่อยู่ในมือของ สังข์ ไปอย่างรวดเร็ว จนเขาไม่ทันตั้งตัว แล้ววิ่งออกไป. แต่ยังไม่พ้นใจกลางวงล้อม ของพวกเดียวกันเอง พวกฝูงลิงป่าที่เหลือ ต่างวิ่งกรูกันเข้าไปยื้อยุดฉุดกระชาก แย่งแท่งผลึกแก้วชุลมุน จนสับสนวุ่นวายไปทั้งชายหาด.

รัศมีวงล้อมการยื้ดยุดแย่งชิง ของพวกลิงป่า เลื่อนห่างออกจากที่ตั้งแคมป์ของเด็กๆ ไปเล็กน้อย. ธุรกิจของพวกลิง ยังคงไม่จบสิ้นลงง่ายๆ.

“สังข์ เป็นอะไรมั๊ย?” เอื้อย ถาม.

“ไม่ แล้วพวกเราล่ะ”

“มันสนใจแต่ ของนั่น” สินสมุทร บอก.

“ใช่ ของอีกอันหนึ่ง มันก็ไม่ได้เอาไป” สังข์ ชูวัตถุนำโชคที่ยังถืออยู่ในมือ ให้เพื่อนดู “รึว่า พวกมันจะเป็นเจ้าของแท่งแก้ว ที่เราเอามาจากในถ้ำ”

“ก็อาจใช่นะ ไม่น่าล่ะ พวกมันจึงไม่กล้าเข้าไปเอาในถ้ำ” โสนน้อย อธิบายอย่างมีเหตุผล.

สุดสาคร ให้ข้อสรุปว่า “มันคงกลัวถูกงูจับกินน่ะ ดูซิ! พวกมันยังแย่งกันอยู่เลย ไม่รู้ว่าตัวไหนเป็นเจ้าของตัวจริง”

“แต่เราว่า ไม่น่าจะใช่” สังข์ คิดต่างจากเพื่อน.

พวกลิงป่า ยื้อแย่งของล้ำค่า กันอย่างสุดฤทธิ์ ได้ไม่นาน, พวกมันก็หยุดชะงักทุกตัว เหมือนถูกมนต์หรืออิทธิพลบางอย่าง สะกดให้มันหยุดพฤติกรรมก้าวร้าวป่าเถื่อน พร้อมๆ กัน. ลิงตัวที่ครอบครองแท่งผลึกแก้ว ยืนสองขาหลังสงบนิ่ง ด้วยอาการงุนงง ราวกับถูกมนต์สะกด. ลิงตัวอื่นๆ ค่อยๆ พากันถอยห่างออกไป ปล่อยให้เจ้าลิงตัวการ ยืนกอดของล้ำค่า อยู่กลางวงล้อม โดดเด่นเพียงตัวเดียว. แสงจันทร์ส่องกระทบกับผลึกแก้ว ดูสวยงามเป็นประกาย.

ฝูงลิงป่าจอมวุ่น ค่อยๆ พากันถอยห่างออกจากที่เกิดเหตุ และสลายการชุมนุม. ปรากฏร่างของลิงอีกตัว ยืนสงบนิ่ง อยู่ด้านหลังของลิงฝูงนั้น. ลิงตัวใหม่ผู้มาทีหลัง มีขนสีขาวสะอาด คลุมร่างอันใหญ่โตกว่าลิงทุกตัว. การปรากฏตัวของลิงขาว สร้างความตื่นตระหนก ให้แก่พวกฝูงลิงป่า อย่างน่าอัศจรรย์. เมื่อได้สติ พวกมันต่างพากันลนลาน วิ่งหนีเข้าป่าไป. ลิงตัวอื่นๆ วิ่งหนีไปกันหมดแล้ว เหลือแต่ตัวที่ยืนกอดของล้ำค่า ราวกับกำลังตัดสินใจว่า จะเลือกเอาชีวิตรอด หรือจะเลือกสิ่งที่อยู่ในอ้อมกอดดี. แต่มันคิดไม่นาน พอได้สติ มันก็ร้องเจี๊ยก ด้วยความตกใจ ปล่อยของล้ำค่าหลุดจากมือ หล่นลงไปปักวางอยู่บนพื้นทราย และวิ่งหนีตามตัวอื่นๆ ไป อย่างรวดเร็ว.

เมื่อเหตุการณ์ชุลมุนสงบลง ลิงเผือกตัวใหญ่ ค่อยๆ ย่างเท้าอย่างองอาจ เข้ามาหยิบเอาของของมันคืนไป. อะไรกันนี่!! มันคือ ลิงเผือก ตัวเดียวกันกับที่ สังข์ เห็นในภาพนิมิต ตอนที่อยู่ในถ้ำ เมื่อตอนหัวค่ำนี่เอง.

อ่านต่อ ... ตอนที่ 36/105

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว

ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ

บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง

บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.

 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net